100 No. 1 Hits, Vol. 2 (2002)

Wederom een overzichtelijke verzamelaar. Te vergelijken met deel 1. klassieker, met nummers die wat in de vergetelheid zijn geraakt. Nummers die niet echt het je dat zijn, maar wel no.1, dus in die zin wel passend. Hier en daar weer een ideetje opgedaan om eens op te zoeken.

Er zijn hier heel wat nummers die heilig zijn voor mij nl. tracks 11, 13, 18, 25, 43, 59, 66, 77, 78, 83, 84, 85 en 92 om de voornaamste te noemen. Er zitten een aantal guilty pleasures tussen zoals 8, 28, 30, 32, 49, 50, 55, 64, 67, 89 en 96. Tenslotte zijn er ook nummers die ik liever niet wil horen zoals tracks 2, 33, 38, 72, 81, 86, 93, 97, 98 en vooral 58.
Maar tenslotte een leuke verzamelaar met voor ieder wat wils.

Zal ik je eens wat obiechten LucM, dat nummer 58, heb ik...nou ja wist ik toen veel, maar ik heb...zucht...pfff..die op sss...die op singletje gehad. Tja, mea culpa mea culpa, mea maxima culpa.

Ik voeg daar met alle liefde nog #1 en #68 aan toe, dan hebben we in ieder geval alle boutnummers van deze box wel doorgenomen.

Het is wel een leuke verzamelaar, leuk voor op een feestje ofzo, maar wel érg willekeurig kwa muziek.

Een allegaartje aan stijlen.... what's the point?

Anyway, track 87 is één van mijn allerfavorietste ever;

YouTube - Chi Coltrane - Go Like Elijah [Live]

Een soort arbeidsvitaminen uitgesmeerd over 5 cd's. Ooit de box (in nieuwstaat) meegenomen van een rommelmarkt voor 1 euro ligt deze meestal in de auto (als er op de radio weer eens niets te beleven valt). Sommige nummers skip ik gauw door maar over het algemeen is dit een redelijke verzamelaar met van alles en nog wat aan stijlen (een ander zou zeggen: ratjetoe). Vooral nummers uit de jaren '70 en '80 en meestal een behoorlijk "veilige" keuze (een aantal nummers staan zo'n beetje op elke verzamelaar met jaren '70 en/of '80 hits). Qua geluidskwaliteit klinkt het merendeel trouwens prima.

Dit gaat qua ratjetoe-gehalte wel een stukje verder dan de Arbeidsvitaminen. Best wel wat Foute Uur-materiaal, ook.

Individueel vaak best vermakelijke liedjes. Maar in combinatie met elkaar niet te lang achter elkaar consumeren. Kan ofwel melig maken, ofwel licht misselijk.

zaaf: jij dacht in 2017, ik deel vandaag eens 0,5* uit? Zo slecht is dit gemiddeld genomen nou ook weer niet lijkt mij. Sterker nog: ongeveer de helft is goed tot erg goed.

dit is foute boel West. ik schaar me achter tnf en Zaaf's 0.5. Hoe fijn Cock Robin's " The Promise You Made" ook is. De weegschaal helt compleet over naar licht misselijk.

Staat hier nog zat moois op. Jammer van die 0,5 haatstemmen, die mensen zouden geband moeten worden.

Er staan wel een aantal 0,5-songs op, maar gemiddeld toch wel zeker een voldoende, ja.

Er staan hier toch wat minder lekkere, goede en/of fijne nummer 1 hits op als op de verzamelaar Vol. 1 uit 2001. Toch is zeker ruim de helft hiervan de moeite (meer dan) waard, dat dan weer wel. Op dit Vol. 2 staan net een paar meer draken en wat extra mindere nummers. Ook dit Volume 2 is nog steeds een beetje een ratjetoe aan stijlen. De verschillende gebruikte decennia en stijlen staan door elkaar, maar het luistert wat beter weg dan Vol. 1. Aan de andere kant zorgen al die verschillende muziekstijlen wel weer voor veel afwisseling.

Voorbeelden van prima nummer 1's op dit volume 2 zijn Roger Glover met Love Is All, We Belong to the Night van Ellen Foley, Gangsta's Paradise van Coolio, Nancy Sinatra met These Boots Are Made for Walkin', John Travolta en Olivia Newton-John met uit Grease: You're the One That I Want, I Won't Let You Down van Ph.D, Lola van the Kinks, De la Soul met Me Myself and I, Nazareth met Love Hurts, The Monkees en het fijne I'm a Believer, Oh, Pretty Woman van Roy Orbison, Onderweg van Abel, Radar Love in de lange versie (zoals het hoort), Shocking Blue met Never Marry a Railroad Man & Ain't Got No, I Got Life van Nina Simone. Er staat stiekem toch weer heel wat moois tussen deze 100 nummer 1 hits.