Regina Spektor - Far (2009)

Van de naam Regina Spektor had ik weleens gehoord, maar haar muziek eigenlijk nog nooit. Dit album kwam ik tegen bij rejections en die hoes viel me gelijk op. Gewoonweg prachtig.

En mijn oog viel nu op het video-icoontje bij het nummer Laughing With en moet zeggen dat ik erg verrast ben. Mooie, sobere muzikale begeleiding en haar stem ligt me ook gelijk. De video is apart te noemen.

Het mag van mij snel 23 juni zijn, want dit ga ik zeker beluisteren in de winkel.

Eindelijk komt dan het album waar ik heel erg lang naar heb uitgekeken. De tracklist ziet er erg mooi uit (ik ken er al 7 van live-opnames en demo's). Degenen waar ik het meest naar uitkijk zijn Folding Chair, Dance Anthem of the 80's, Genius Next Door en Man of A Thousand Faces.

Er zijn al 5 tracks beschikbaar om te luisteren op haar MySpace. Tot nu toe valt het me wel een beetje tegen, en stiekem had ik dit al verwacht. Laughing With is een aardig nummer met een mooie tekst en ook Eet en met name Blue Lips zijn goede nummers. Maar Folding Chair, het nummer waar iedereen het meest van verwachtte, is ronduit slecht. Het klinkt heel erg cheesy met die gitaar en de stemvervorming Dance Anthem of the 80's valt ook tegen, maar blijft nog steeds een leuk nummer.

Edit: Waarom is Human of the Year niet op elke versie van dit album aanwezig? Daar heb ik namelijk nog niks over gehoord.
Met maar liefst 4 producers die eraan mee hebben gewerkt en veel promotie lijkt het erop dat dit de grote commerciële doorbraak wordt. De basis blijft Regina's stem en de teksten, maar de piano wordt te veel naar de achtergrond geschoven. Ook is er nu behoorlijk wat drums aanwezig, wat bij het ene nummer beter uitpakt dan bij de ander. Ik verwacht een redelijk album, met misschien nog een paar uitschieters.

Nog ongeveer 2 weken wachten op de cd. En 14 juli komt ze voor het eerst in Nederland in Paradiso, en ik ben er dan natuurlijk ook bij

Blue Lips, Laughing With en Dance Anthem of the 80's zijn alvast erg goed. Het is te hopen dat ze het niveau van Soviet Kitsch weer kan evenaren.

Ben eens benieuwd voor de opvolger van het schitterende 'Begin to Hope'!

Een paar jaar terug had ze een nummer wat ik wel aardig vond en het duet met Ben Folds was ook wel aardig..
Hoop op toch iets meer nog met dit album, ben benieuwd!

Ik begin met een voorzichtige 4*... "Human of the Year", wat een fantastische dingen doet ze daar toch met haar stem!

Waar Begin to Hope vooral in het begin heel erg boeide, blijft deze over het geheel boeien. The Calculation, Eet, Machine, Laughing With en met name Human of the Year zijn geweldig. En wat een prachtige stem heeft ze toch....

Wederom een goed album van Regina Spektor. Niet zo goed als 'Begin To Hope' en ik denk ook niet dat ik deze 'Far' ooit beter zal vinden, maar dat hoeft en verwacht ik ook niet echt.

'Dance Anthem of the 80s' vond ik in het begin nogal vreemd overkomen en daarom ook bij de mindere nummers van het album, maar na meerdere luisterbeurten ben ik het nummer automatisch gaan waarderen. Mijn voorlopige favorieten zijn 'Eet', 'Blue Lips', 'Laughing With', 'One More Time With Feeling' en 'Man of a Thousand Faces'. Zoals je ziet al meteen een heel pak nummers die ik zonet opnoemde, en dat zijn zeker niet de enige goede nummers die erop staan.

Na drie luisterbeurten houd ik deze nog op 3,5 maar bij een volgende luisterbeurt gaat deze wellicht naar 4. Prima plaatje. (3,5)

Zo nu en dan hoor je ergens een leuk liedje en dan neem je jezelf voor om het album te beluisteren. "Samson" was een leuke aanleiding om "Begin to Hope" eens te beluisteren. De eerste nummers die je beluistert herken je direct als toegankelijke, leuke en/of mooie liedjes. gezongen door een eigenzinnige dame met een fantastische stem. De afwisselend hysterische, speelse en ontroerende vocale toevoegingen aan verder smetloze uitvoeringen geven het album een eigen karakter. En zo maak je kennis met een leuke jonge dame met Russische roots, met een oorstrelende stem, met een gift om liedjes te schrijven die zowel ontroerend als aanstekelijk zijn. Een onwaarschijnlijke combinatie.

Je vervolgt als vanzelf je verkenning van Regina's universum en je beluistert bijvoorbeeld 'Soviet Kitsch, een eerder werk. Het talent en eigenzinnigheid bleken ook toen al onmiskenbaar aanwezig. Maar ook hoor je een artiest die nog haast beschaamd is om daadwerkelijk een poging te ondernemen de luisteraar waarlijk te ontroeren en emotioneel bij de strot te grijpen. Je hoort iemand die klassiek geschoold is en er nog niet van overtuigd is dat mensen haar minderwaardige popmuziek echt kunnen waarderen.

Dat zie je dan ook terug als je haar wat later ziet optreden op Rock Werchter. Een tent vol vriendelijke lagelanders, veelal vrouwelijk en smachtend naar een meeslepende uitvoering van Samson en andere hitjes. Je ziet het rode hoofd van Regina als ze in een soort pofjurk het podium betreedt en zich vastklampt aan het klavier van haar piano. Wellicht haar anker in een wereld van onzerkerheid. De eerste klanken verraden direct wat haar fans al wisten: Deze dame heeft echt talent en heeft geen pose nodig. Verscholen achter haar piano werkt ze haar repertoir af en bij elk applaus dat klinkt wordt haar hoofd roder en roder. Als een verlegen schoolmeisje rent ze het podium af. Je zou haar willen toeschreeuwen: "Regina, blijf staan. Recht je rug en kijk omhoog. Kijk het publiek aan en eis de waardering op die je verdient!"

Van zo iemand schaf je een nieuw album direct aan. De "gunfactor" is hoog. Oei, een eerste luisterbeurt leert je dat met de volwassenheid ook de toegankelijkheid lijkt afgenomen. Zou dat haar carrière wel goed doen? Maar dan luister je nog eens en je wordt meegesleurd in haar verhaal. Je ruikt haar parfum (of is het zweet?) als ze in haar liedjes blijk geeft van een licht kritische, nog engszins adolescente blik op een wereld waarin geloof, hoop en liefde hand in hand gaan. Je bent blij dat de volwassenheid nadert. Veel nummers zijn ontroerend mooi. En je bent blij dat ze haar eigenzinnigheid heeft bewaard. Hoeveel artiesten imiteren tegenwoordig een dolfijn op een album waarop toch enige commerciiële druk lijkt te rusten?

Of "Far" haar echte doorbraak wordt, weet ik niet. Het album is misschien net iets te weinig toegankelijk voor Carlijn uit te brugklas. En het is wellicht te lichte kost voor liefhebbers van compromisloze singer-songwriters en Indy. Het album is teveel pop voor liefhebbers van de klassieke ambachten der muziek. En het is te weinig rock voor de stoere jongens uit de bruine kroegen van de straat die luistert naar de naam MusicMeter.nl.

Maar het is goed voor iedereen die talent op waarde weet te schatten en die een prettig in het gehoor liggende ode aan het leven kan gebruiken. Een aspirine van bedeesde levensvreugde, verpakt in een dosis aantrekkelijke echtheid.

4,5*

Krijg gelijk zin om dit nu te gaan luisteren, mooi stuk

Wow !! Mag ik even melden dat ik lekker aan het genieten ben van dit zeer heerlijke album. In het begin had ik wat B-A-B-f ( Bush -Amos- Bjork- en een klein beetje freddy mercury ) gevoelens erbij, maar er is hier sprake ( voor mij dan ) van een vernieuwing in het concept "Dame-met-Piano". Ben dan ook erg benieuwd naar haar andere werk.

Maar nu eerst deze zomer van 2009 samen met de klanken van Regina beleven...

Goed gedaan, meid !!

Laughing with is voor mij het lied van het moment.
Kan er niet genoeg van krijgen ...

YouTube - Regina Spektor- Laughing With (Official Music Video)

Ik heb 'em vanavond weer gedraaid en d'r zijn echt momenten - wanneer ze hard zingt met name (daarvoor is haar stem gewoon te schel voor mij) - dat ik een beetje nagel/piepkrijtje- over-schoolbord-gevoel krijg. Dan is mijn iri-grens bereikt. Dat heb ik echt bij een paar nummers. Ik zal nog eens goed luisteren en de titels geven. Nee voorlopig is dit nog geen onverdeelde positieve aankoop; dit i.t.t. bijv. Speech Therapy van Speech Debelle (winnares van the Mercury Prize 2009).

ze is al jaren een van mijn favoriete zangeressen. ze heeft echt een heerlijke stem, ze kan er zooo veel mee, on-ge-lofelijk! ik zing zelf ook, natuurlijk niet te vergelijken, maar ik weet hoe moeilijk het is om te doen wat zij doet en echt.. zij is goeeeed!
ik vind het ook heerlijk hoe origineel ze is.
daarom viel dit album eerlijk gezegd wel een beetje tegen. de glans van haar eerste album soviet kitsch is een beetje verdwenen. het is te veel mooie liedjes met een lief stemmetje geworden. het lijkt allemaal een beetje op elkaar helaas.
nog steeds heerlijk, dat wel.
favorieten zijn: human of the year, one more time with feeling en laughing with.

Dit wordt de release van het jaar voor mij denk ik. Ga er nu aan beginnen.

Deze als #1 van dit jaar opgeven heeft blijkbaar niet geholpen, want hij staat niet eens in de top 100. het blijft desondanks een prachtig album

Ja idd. In mijn top-10 stond ie ook maar helaas...ook maar 43 stemmen en dat is bijna onbegonnen werk om dan in de jaarlijst te eindigen, vrees ik.

Wat zij met haar stem doet is ongelofelijk. Ze heeft geweldige techniek en steekt de draak met maniertjes midden in nummers. Ben al tijden onwijs fan van haar! Vind dit album weer heerlijk, maar het heeft het charisma verloren doordat ik de grapjes van haar stem, gekke teksten en lef mis. het is bijna commercieel geworden. heel erg zonde. hopelijk is haar volgende album weer vernieuwender!

O wat heb ik deze in 2009 toch vreselijk onderschat, moet hem straks opnemen in mijn top 10 van 2009.
Sorry andino dat ik vorig jaar niet heb geholpen.

Duidelijk een van de albums die na elke luisterbeurt beter worden. Van 3 naar 3.5 naar 4 sterren in een week.

Een heel album is wat teveel voor mij, maar er zitten wel degelijk mooie nummers tussen zoals Laughing With en Human Of The Year

Kan me hier helemaal in vinden - telkens na 6 - 8 nummers moet ik afhaken.

Elk album is tot nu toe een verbetering gebleken, en ook nu weer is dit beter dan haar voorgangster, The Calculation vind ik het mooist, alleen vanaf nummer 10 doet het me niet veel meer, dat valt dan wat tegen

Als je het mij vraagt zijn de teksten van Genius Next Door juist een paar van haar beste ooit, Wallet is een grappig kort nummer, en One More Time with Feeling vind ik ook een prachtig nummer. Alleen Man of a Thousand Faces had misschien iets eerder op het album gemogen.

ja ik moet er gewoon nog aan wennen, dat heb ik wel vaker, eerst vind ik het niks, en dan worden het juist de beste liedjes van het album

Genius Next Door is inderdaad schitterend, voor mij het hoogtepunt van dit album. Helaas wordt het vervolgt door het minste nummer van het album, Wallet. Maar One More Time with Feeling en Man of a Thousand Faces zijn beiden toch erg mooi. Ik ben het met je eens dat het laatste nummer iets eerder had gemogen. Maar ik heb sowieso geen hoge pet op van de producers (althans wat ze er op dit album van hebben gebakken).

Over het algemeen is het Ok, maar de drums in bijvoorbeeld Folding Chair zijn bijna tenenkrommend standaard. Veel nummers hebben sterk verschillende percussie, en dan ook nog eens anders geproduceerd

Folding Chair is inderdaad verkracht. Hier kan je het origineel beluisteren: YouTube. Velen malen beter, het was ook niet voor niks dat veel fans die het origineel kennen zwaar teleurgesteld waren in deze versie.

Het is sowieso de moeite waard om demo's en live opnames van Regina Spektor te gaan beluisteren. Er zijn meer dan 150 nummers van haar waar opnames van te luisteren zijn (zie The Complete Spektography) en daar zitten een aantal briljantjes tussen die niet op een officieel album staan.

Heb een paar nummer van haar gehoord op tv "cold case" ben ze gelijk gaan opzoeken en ik moet zeggen dat ik echt onder de indruk ben. Ga nog meer albums van haar checken.

Album aangeschaft voor de Jeff Lynne produktie, maar die kan dit album niet redden voor mij. Niet mijn muziek en zeker niet een stem die ik kan waarderen. Ik weet weinig van de technische kant van het zingen maar het moet bij mij toch wel tussen de lijntje blijven, bij Regina lijkt het over de maten van de muziek heen te gaan zonder de natuurlijke tussen posen.

Heeft Jefff Lynne dit album geproduceerd. Petje af dan voor Jeff. Normaal hoor je de hand van Jeff overal in terug, maar bij dit album is hij wel de laatste waar ik aan zou denken. Het klinkt eigenzinnig genoeg, snufje Bush, beetje Amos en wat gekkigheid van Bjork, maken het op zich een leuk album om naar te luisteren. Kan alleen niet echt nummers benoemen die er voor mij met kop en schouders boven uit steken.

4 jaar verder en ik heb hem weer eens opstaan. Ik blijf het een pracht album vinden. Ik heb het nakomend werk van haar ook beluisterd ( en de voorgaande albums ), maar dit is voor mij een hoogtepunt in haar oeuvre.

De juiste klanken, verwonderende teksten en heerlijk afwisselend.

Inmiddels 11 en 15 jaar verder en, door een bericht op MuMe vandaag m.b.t. een ander album van haar, weer eens deze opgezet. Jaren niet gehoord maar mijn vrouw en ik zingen meteen alles woord voor woord mee. Herinneringen van dat onze jongens nog klein (6, 9 en 11 jaar) waren en op de achterbank van de auto zaten terwijl we als een gelukkig en jong gezin afreisden naar het zonnige Italië (2009) en we veel, heel veel, dit album hebben gedraaid roepen heimwee op maar ook geluk.

Ik vind dit album vrolijk maar heeft ook zo z’n gevoelige momenten waarbij de combinatie van Regina’s stem met haar muziek echt emoties kunnen oproepen. Het heeft ook een soort zachtheid over zich heen waar toch de pittigheid van deze vrouw volledig tot haar recht komt. Teksten om je vingers bij af te likken.

Ja, geniaal album ! Lang geleden dat ik sterren heb gegeven voor een album maar hier haal ik mijn sterren weg. Dit album is, zowel emotioneel als muzikaal mij te waardevol om er een cijfer aan te hangen.