Warren G - Regulate...G Funk Era (1994)

Regulate (song) - Wikipedia, the free encyclopedia - en.wikipedia.org

Tekstanalyse op wikipedia.

De eerste paragraaf alleen al:

Deze, doggystyle en chronic zijn de platen die je in je kast moet hebben uit het 90's LA tijdperk

The next stop is the East siiiihiihiide moteeeeeheeeeeheeeeheeeeeeeeel

briljant

Het zijn ook veruit de meest commerciële G-Funk platen die je op kan noemen.

Maak je punt?

Dat ze behoorlijk overschat zijn. Niet slecht overigens want ik heb ze alle 3 in bezit maar ken genoeg andere G-Funk platen die eigenlijk ook in je collectie zouden moeten zitten als fan van dit genre.

Elke plaat is commercieel.

De reden waarom de ene plaat bekender is dan de ander heeft in eerste instantie te maken met marketing, en daar heb je flinke label-back up voor nodig. Of gewoon op het juiste moment de juiste plaat/single uitbrengen.

Aan de ene kant is Def Jam natuurlijk the-place-to-be voor een rap-act. Want dan is de marketing ook in orde. Aan de andere kant was Regulate een mega grote hit. De tijd was rijp voor dit type hip hop.

Om daarmee deze plaat dan als overschat af te doen, gaat ver. Dat er andere (minder bekende) pracht-platen zijn, is geen geheim. Dat is in elk genre zo. Helaas vallen veel geweldige acts buiten de boot, omdat ze geen label kunnen vinden.

Gladde muziek maken helpt ook. Daar was Warren G een kortstondige meester in.

Ik ben wel eens benieuwd naar a-commerciële G-Funk tips. Ik ken alleen maar de bekende pionieralbums. Die ik aardig vind als ik ze in gedeelten luister. Het G-Funk ding zelf vond ik nogal een hype. Velen sprongen op deze bandwagon. Tupac en Paris stapten ook ineens over van rauwe harde beats naar gladgestreken slijmballenpop en arrenbie om hun oude frustraties overheen te spitten. Het zal je niet verbazen dat ik toch meer voor de vroegere perioden zal kiezen. Ofschoon ik Guerilla Funk van Paris wel erg geinig vind. Met de latere Tupac kan ik helemaal niets.

Warren G maakte ook een bandwagonalbum. De hit Regulate was een hele dikke. Een vlotte track. En gelukkig horen we op het album niet die vreselijke versie met Michael McDonald samples. This DJ is me veel te sloom en doet me teveel denken aan een It Was A Good Day-reprise. Van Ice Cube, ja. Ook al zo'n voormalige harde jongen die op de geldtrein sprong.

Eigenlijk is Warren G een extra gladgestreken product om de hitparades ingeschoten te worden. Rap was happening toen maar het moest niet te hard zijn. G Funk was ideaal marketingmateriaal wat dat betreft. De teksten over het leven in South Central en de clipjes met pitbulls moesten het echt houden. Aldus drijvend op het succes van The Chronic en Doggystyle. Op een paar momenten na ligt het mij er veel te dik bovenop. Kwam deze jongen ook niet uit de Dr Dre familie? Neefje of broertje of zoiets? Zo kom je lekker makkelijk in de picture.

Kortom, dit is niets voor mij. Maar ik houd me aanbevolen voor de ongedolven diamanten uit de G-Funk periode

Ik vraag me echt af of je alles wat mellow is, direct glad moet noemen.

Ik ben van mening dat dit gewoon is wat Warren G wilde. Deze slicke sound, deze mellow mood, die juist past bij LA/California.

Ik vind dit gladder dan glad. Een afgietsel van The Chronic om succes te herhalen en te overtreffen. De toch al schaarse ruwe randjes er vanaf en klaar is kees. Niets mis met gladde muziek maar dit trek ik wat minder.

Natuurlijk wilde Warren dit. Praat money en hij verstaat je.

Edwynn, je wou a-commerciële g-funk? Geen idee of die bestaat, in strikte zin van die term. G-funk klinkt sowieso commerciëler dan bvb east coast hiphop. Meer gezongen refreinen, dikkere baslijnen, melodietjes die in je hoofd blijven hangen, minder concentratie op teksten, meer op sfeer. Ik ben geen g-funk kenner (al wil ik daar al lange tijd eens echt in duiken), maar bij onbekende g-funk denk ik aan Pure Devocion en Havoc & Prodeje.

Tips zijn altijd welkom, heerlijke muziek dit

Precies mijn punt. Daarom ben ik wel eens benieuwd wat Fripi schaart onder de meer interessante releases. Zoals ik al zei, vind ik wel wat van mijn gading op de bekende albums. Warren G is me wat te gortig qua R&B-gehalte.

Ik heb het niet over commercieel alhoewel Dre al heel wat had bereikt. Snoop en Warren G vaarden mee op het succes van Dre. Zonder Dre waren Snoop & G nooit zo bekend geweest.

Ik weet niet tot welk jaartal ik mag gaan maar memorabele g-funk albums zijn ook:

Spice 1 - Amerikkka's Nightmare (1994)
BG Knockout & Dresta - Real Brothas (1994)
DJ Quick - Way To Funky (1992)
Mad CJ Mac - True Game (1995)
Domino - Domino (1993)
WC & The Maad Circle - Aint No Damn Thang Changed (1991)
Ahmad - Ahmad ( 1994)
Havoc & Prodeje - Kicking The Game (1993)
Kam - Made In Amerika (1995)
MC Ren - Shock Od Hour (1993)

Zo kan ik nog wel ff door gaan....ah vooruit dan maar

Killafornia - Organization
Kausion - South Central Los Skanless
Menace Clan - Da Hood
Paris - Guerrilla Funk
Crime Boss - All In The Game

Er zijn er zo veel nog CMW, E-40, Ant Banks, Mac Dre, SCC, Penthouse Players Clique, Marveless, Lez Moné, Conscious Daughters, Boss, 5th Ward Boyz, Seagram, Big Mello.

Dank voor de tips. Spice 1, MC Ren, en Paris zijn de enigen die ik ken. De laatste vind ik de beste.

Kijk, dat zijn de goeie tips! Havoc & Prodeje noemde ik ook, goed voor de street cred. Dat lijstje moet doorgeploegd worden.

Van sommige artiesten die plaatste zijn meerdere albums goed. DJ Quick is trouwens naast Dre één van de betere westcoast producers.

Omdat jullie het leuk vinden hier nog wat

Duce Duce
Dru Down
Rappin 4 Tay
Lenchmobb
D-Shot
Dee- Licious
B-Legit
Gangsta Pat
C-Bo
MC Eith (CMW)
8Ball & MJG
The Doveshack
Dogg Pound
AMG
Threat
Dice
Blac Monks
Twinz

De meeste artiesten staan denk ik wel op mume maar sommigen niet.

8Ball & MJG zie ik dan weer als pure southern hiphop. Pioniers ook in dat donkere Memphis-geluid, tesamen met Three 6 Mafia.

De laatste vind ik helemaal niets en behoort ook meer bij Dirty South.

Ik zal die lijst eens doornemen, maar wat hebben 8Ball & MJG met Westcoast hip-hop te maken? Had eerlijk gezegd ook niet verwacht dat jij dat leuk vind.

Me?

Jawel hoor maar wel tot 97 ofzo. Ook UGK vind ik wel tof maar voornamelijk hun oude werk. Westcoast is na 97 niet eens noemenswaardig op een paar releases na dan.

Naar mijn mening een beetje een ondergewaardeerde en "vergeten" plaat uit die periode.

Klopt.

Ze waren vroeger vet populair onder de G-Funk fans en zeker een van de betere.
Ook DJ Quick was een ware concurrent voor Dre maar Dre is bekender geworden.

Quik.

Maak je zo een gruwelijke opsomming, vergeet je de creme de la creme: Above the Law en Kokane!

hartstikke leuke plaat, en lekker (ik bedoel: voor het genre verrassend) kort. Summer vibes.

Eén van de stemmen uit de G-funk die ook in dat genre is blijven hangen en sinds de jaren '90 wat in de vergeethoek geraakt is. Regulate blijft wel een fijn album met vooral het titelnummer. Warren G klinkt nog het best met Nate Dogg, zijn sparringpartner van 213. Daarna blijft hij wat in de zelfde cirkel ronddraaien, maar gelukkig klinkt het album nog best gezellig.