De Brassers - En Toen Was Er Niets Meer (1980)

Huh??? nog helemaal geen berichten bij dit album? Ik hoorde voor het eerst van de brassers zo rond 1980. De VPRO had een avond op radio 3 over doemmuziek (Joy Division, the Cure, Echo & the bunnymen dat soort) en de relatie met poezie en literatuur. Ergens in de berg op zolder moet ik nog een tape-je hebben van de uitzending, of misschien ook niet. Anyway, daar draaide men ook de Brassers, als een soort nederlandstalige (belgische) Joy Division. Kvond het wel wat hebben. "En toen was er niets meer" heb ik dus eigenlijk alleen maar in mijn herinnering uit 1980. Misschien is er nog wel iets op youtube van de te vinden. Zal eens kijken...

... vijftien jaar later is er streaming en staan de drie nummers van deze single daarop als onderdeel van 1979 - 1982, een verzamelaar uit 2010. Inderdaad vergelijkbaar met Joy Division maar dan afkomstig uit Hamont in Belgisch-Limburg aan de grens met Nederland, nabij Valkenswaard en Eindhoven.
Ik kwam eerder muziek tegen uit die buurt. Uit die laatste stad kwamen The Flyin' Spiderz, een groep die ik tegenkwam bij mijn reis door new wave met hun twee albums. Jammer genoeg staat het vervolg van deze groep als The Spiderz nog niet op mijn streamingplatform. Uit België kwam ik eerder onder meer de Antwerpse The Kids tegen. Die groepen werkten Engelstalig, De Brassers werken hier (nog) in hun moerstaal.

Bij De Brassers klinkt op single En Toen Was Er Niets Meer voluit new wave / postpunk. Het is somber, monotoon en donker maar tegelijkertijd pakkend. Een nummer kan zomaar op twee akkoorden leunen en toch is het aangenaam. Scheurende gitaar, rudimentaire synthesizer, weeklagende of juist verbeten zang en dat gedragen door een toegewijde bas en drums. Dat werk.
En soms een verrassing, zoals in het titellied waar halverwege opeens wordt versneld en vertraagd. De gitaar in Twijfels is dan weer vetter en zwaarder, de synth ijler. Snel en smerig is ??? (A.K.A. "Ik Wil Eruit"). Vergelijken met Joy Division is eigenlijk onvermijdelijk maar met de teksten in het Nederlands komt het desondanks anders binnen.

Mijn reis door new wave bevindt zich in juni 1980 en kwam van The Soft Boys en op mijn afspeellijst volgen na deze van De Brassers een non-albumsingle van The Stranglers die later op The Collection 1977-1982 verscheen, een single van Elvis Costello van Get Happy!!, van Siouxsie van Kaleidoscope en van The Vapors van New Clear Day. Die albums beschreef ik eerder en dus is het tijd voor ska en meer bij het debuut van Bad Manners getiteld Ska 'n' B en hun eerste hit Lip up Fatty.