Deze EP verscheen dan weer tussen het tweede en derde album van The Kinks. A Well Respected Man is het bekendste nummer en ook lekker maatschappijkritisch, iets wat The Kinks later niet vreemd meer zou zijn. Ik ben geneigd te zeggen dat Ray Davies ze niet veel beter heeft geschreven; deze mag wat mij betreft bij geschreven worden aan het vroege Kinks-canon. De andere nummers staan er wel een beetje bij in de schaduw, al valt het me wel op dat Such a Shame (waar Davies wat lager zingt) best wat van The Doors weg heeft (zelfs al hadden die toen nog geen platen uit).