Billy Joel - Cold Spring Harbor (1971)

Billy Joel is hier ook zo ondergewaardeerd, eigenlijk beetje pijnlijk.
Hoe dan ook, dit debuutalbum is heel mooi en aangenaam om naar te luisteren. Ik luister er graag naar als ik aan het werken ben, met een glaasje wijn, terwijl de zachte regen tegen het raam slaat. Ideale plaat voor die gelegenheid.

Wàt kan ik daar aan toeveoegen ? Niets want het is geheel de waarheid ! Biezonder geslaagd debuutalbum van een artiest die hier véél meer waardering verdient !
4 sterren zie ! ****

mag ik me daar bij aansluiten?

schitterende plaat is dit. Heel erg mooi geheel. Eenvoudige setting. Piano, de eenzame stem. En de eerste van een reeks fantastische Billy Joel albums in de jaren '70.

Prima debuut al is hij wat kort.Joel ligt hier de basis voor zijn prima jaren 70 werk en je hoort hier al wat voor talent hij bezit voor pakkende melodieen en mooie beschouwingen.De piano is prominent aanwezig,maar de manier waarop Joel hem bespeelt maakt het dat het absoluut niet stoort.Fijn debuut.

Met lichte voorspring zijn beste album. Dit album is een half uur durende droomvlucht door de vroege jaren 70. Het aantal gelukzalige melodieën die Joel in dit korte album weet te proppen is tot op heden nog niet nagedaan. (The Shins komen in de buurt)
Tomorrow is Today is misschien wel zijn meest onderschatte (en onbekendste) nummer.

Vroege, neen, vroegste topper van deze pianoman. Flink ondergewaardeerd, ondergesneeuwd en anno 2009 blijkbaar geheel vergeten.
26 stemmen, het is om te janken...

Maar ja, iedereen luistert hier liever naar;

Godspeed Your Rage Against the Eagles of Death Metal Machine with the Black Emperor of hoe heet dat bandje ook alweer...

Gewoon op 5* deze plaat. Heerlijk.

Je hoort dat Billy Joel hier piepjong is.
Ik vind het jammer dat de meeste nummers alleen met piano en zang zijn. Dan wordt het een beetje veel van hetzelfde, maar natuurlijk was dit voor Joel het begin van zijn carriere en kon hij nog niet zo veel.

Met bedoel ik qua instrumenten, hè. Dit is het prille beging van zijn carrière.

Van jongs af aan ken ik eigenlijk alleen zijn Greatest Hits albums en het album Stormfront wat ik als tiener draaide. Maar dankzij het android-spel Songpop meerdere nummers leren kennen, en nu dus met een echte introductie van Billy Joel begonnen. En dan begin je met zijn eerste album.

En anders dan die oud en sober aandoende hoes, klinkt het album juist erg fris en zeker niet alsof het uit 1971 afkomstig is!
Een voorzichtig begin met een veilige 3,5*

had dit album al een poosje thuis liggen op cd, maar deze week pas voor het eerst gedraaid en wat is dit lekker zeg ! zijn heerlijke stem en dan met dat prachtige piano spel maakt het helemaal af. zal deze nog wel veel gaan draaien. voor nu 4*

Het debuut als soloartiest en je merkt dat Joel nog zoekende is, zijn stem klinkt bij vlagen nog wat onevenwichtig maar je hoort al wel het talent bij de beste man. De composities zijn wat wisselvallig, hier en daar wat jeugdig maar de potentie is hoorbaar. The Beatles hebben grote invloed op Joel, dat is duidelijk merkbaar maar Billy richt zich handig op het singer songwriter genre en dat gaat hem redelijk goed af op deze plaat. Cold Spring Harbor is degelijk maar kent nog niet de variatie en diepte die enkele andere platen van hem wel kenmerken. Maar om je carriere een startschot te geven met She's Got a Way, Falling Of The Rain en You Can Make Me Free is fraai. Met ruim een half uur aan songmateriaal is het ook net mooi. Een dikke voldoende derhalve, het debuut mist echter nog net even de rijpheid en afwisseling om je helemaal in te pakken.

Tussenstand:

1. Cold Spring Harbor

Is er een Joel-liefhebber die de tracktijden wil dubbelchecken want volgens Spotify klokt het album net geen 30 minuten. De 2de en 5de track wijken sowieso iets af, maar ik weet ik niet of er andere uitgaven van dit album zijn geweest.

Het origineel duurt 33 minuten, de reissue net geen dertig inderdaad. Ik heb hier geloof ik ooit de originele tijden in een correctie ingediend.
Zie ook
Cold Spring Harbor (album) - Wikipedia - en.wikipedia.org
en de nogal verschillende tracklists. En als je het hele verhaal wilt weten, hier een overzichtje met de verschillen in
productie.

Maar in het kort: dit is de originele tracklist, waar onder meer track 2 inderdaad drie minuten langer doorgaat. De originele release is niet regulier te vinden, de reissue uit 1983 wel. Op het origineel is onder meer Billy verkeerd opgenomen (te snel), waarbij zijn stem te hoog klinkt. In 1983 is alles opnieuw en drastisch gemixt, waarbij dus ook 3 minuten van You Can Make Me Free sneuvelden.

Ik heb beide versies van het album, en onder meer de originele Tomorrow Is Today met symfonieorkest komt dan heel anders binnen dus eens het luisteren waard, mocht je benieuwd zijn!

WhoAmI Dankje voor de uitgebreide reactie! Heel fijn deze complete informatie Van het eerste vijftal vind ik You Can Make Me Free net de zwakkere broeder, dus een kortere versie stoort me zeker niet. Falling of the Rain daarentegen is echt een juweeltje, vandaag voor het eerst gehoord en meteen een directe nieuwe favoriet van me.

Graag gedaan, jerome988! Ik breek altijd graag een lans voor dit nogal ondergeschoven kindje in Joels oeuvre
Je weet zo te lezen al de krenten uit de pap te vissen!
Ik ben zelf vooral liefhebber van de eerdere albums van Billy, met als hoogtepunt 'Turnstiles'. Maar dit eerste album heeft ook een speciaal plekje; altijd leuk om te zien hoe artiesten een eerste worp doen. (Nu heeft Billy ook nòg eerder werk in zijn eerste bandjes, maar het werk van het duo 'Attila' kan menigeen beter bespaard blijven).
En mocht je uitgeluisterd zijn wat de eerdere albums betreft: op het latere live-album Billy Joel - Songs in the Attic (1981) - MusicMeter.nl heeft hij heel mooie live-rendities van zijn oudere nummers ten gehore gebracht, met zijn vaste band van toen! Door onder meer de hernieuwde interesse in zijn eerdere werk is het oppoetsen van zijn eersteling in 1983 tot stand gekomen

Ondergewaardeerd solodebuut van Billy Joel, dat me vocaal en muzikaal wat aan Queen doet denken. Als ik Cold Spring Harbor naast de 9 Queen-albums leg die ik heb gehoord is dit de meest consistente en meest sprankelende plaat. Misschien een gewaagde uitspraak, maar dat is hoe ik het ervaar

Ook ik had eerst de '83 versie te pakken. Het album heeft me nooit helemaal kunnen overtuigen.

Sinds een paar jaar heb ik de originele mix ook. En ondanks dat deze inderdaad te snel is gemixt, heeft die versie toch meer te bieden.
Of het nu is omdat er bepaalde stukken uit de '83 versie opnieuw zijn ingespeeld, of omdat ik misschien toch meer aandacht heb voor een plaat waar Billy Joel zelf meer mee te maken had (Joel was niet betrokken bij de remixes), daar ben ik nog niet uit.

Maar als je de kans hebt om het origineel eens te beluisteren, dan zou ik het aanraden.

Hoe dan ook en in welke versie dan ook: het is in ieder geval een mooie inleiding naar wat nog stond te gebeuren.