Johnny Cash - At San Quentin (1969)

Wat heb ik goede herinneringen aan deze plaat. Dit was echt een toppertje uit de collectie van mijn ouders. Als een klein jochie vond ik het fantastisch dat dit in de gevangenis was opgenomen. Dat gejoel van die mensen in hechtenis gaf er zo'n geweldige sfeer aan. Wat een plaat als mijn geheugen nog klopt. Dat wordt dus onder de C kijken bij mijn volgende bezoek aan de platenzaak. omdat goede gevoel van nostalgie terug te krijgen.

1973, 6e klas lagere school. "Onze vent" zoals we de leerkracht van onze klas respectvol plachtte te noemen haalt uit zijn tas een tapeje en legt het op het enige tapedeck wat de school rijk is. Dit had hij de dag daarvoor beloofd. Hij kijkt rond en het rumoer in de klas ebt weg. Om stilte manen hoeft "onze vent" niet. Die autoriteit heeft hij van nature. 33 jongens zijn doodstil. Dan drukt hij de playknop in en klinkt Johnny Cash door het lokaal. San Quentin. De sfeer van dat concert, van dat moment, van die bijzondere muziekles....
Steeds wanneer ik dat nummer hoor grijpt me dat op een zekere manier naar de strot. Noem het sentiment, noem het voor mijn part melancholie maar dit is een plaat die blijft hangen mensen. Wellicht mede dankzij zijn context. En ik sluit me dus graag aan bij Gerards Dream. Het is hoog tijd om dit Cash pareltje te gaan scoren.

Leuk verhaaltje

2 maal San Quentin achter elkaar aan... fantastisch! haha
De praatjes van JC tussen de songs door, de gecensureerde piepjes en het gejuich van het publiek vind ik fenomenaal!

Legendarische plaat, maar dat is bij iedereen al jaren duidelijk.

Natuurlijk een legendarisch live-album, onmisbaar voer en dat niet alleen voor countryliefhebbers. Bijzonder sfeervol, "San Quentin" en "A Boy Named Sue" zijn gewoon topsongs. Overigens kocht ik dit album samen met voorganger "At Folsom Prison" (allebei met bonustracks) in één box.

Iets beter dan At Folsom Prison, voornamelijk dankzij de setlist (I Walk The Line, Darlin' Companion, A Boy Named Sue, Ring Of Fire, Daddy Sange Bass), en ik heb het gevoel dat Johnny Cash ook wat meer op dreef is hier. Desondanks ontlopen de twee albums elkaar niet veel: ook hier een 4,0*.

PS, maar twee favoriete nummers om uit te kiezen!?

Het nummer San Quentin reken ik tot mijn absolute favo's van Johnny Cash. Bangelijk

Heb de 2006 editie op 2CD, met daarop het complete concert, inclusief nummers van Carl Perkins, The Statler Brothers en The Carter Family.
Bij deze variant zit tevens een DVD met daarop beelden van het legendarische concert (inclusief het complete ''A Boy Named Sue'') en interviews met gevangenen en bewakers.

Is tegenwoordig ook goedkoop in aanschaf en een absolute aanrader aan een ieder die deze historische show wil horen zoals hij toen (24 februari 1969) is uitgevoerd, inclusief introducties en geouwehoer met bandleden en gevangenen...

i think i understand a little bit how you feel about some things, not of my business how you feel about some other things, that i don't give a damn how you feel about some other things

Inderdaad magistrale woorden. Al zoveel keer horen voorbijkomen en ik krijg er iedere keer nog altijd een brede grijns van op mijn gezicht. Prachtig!!

Vanacht droomde ik dat ik Johnny Cash was; ik zat op een rots, aan de rand van een afgrond, en zong Big River. Dat was tof. (Vervolgens droomde ik dat ik Johnny Cash/Arnold Schwarzenegger was en mijn kleine dochtertje redde van een bende jaren '80-slechterikken met mitrailleurs. Dat was ook leuk.)

Ok, maar kan je dan als Arnold Schwarzenegger/Johnny Cash vannacht California redden van een bankroet? (dat doet 'ie tegenwoordig namelijk)

Het complete concert vind ik ook prima natuurlijk, maar al het geouwehoer was vast leuk als je er bij was, maar vind ik - vooral in het begin - wel erg langdradig. Overigens blijft het een geweldige persoonlijkheid, Johnny Cash. Gelukkig gaat het vanaf San Quentin 'lopen'. De muziek is vanaf dan helemaal geweldig, wat een stem heeft Johnny Cash toch! Favoriete tracks zijn 'natuurlijk' San Quentin & Folsom Prison Blues en Wanted Man niet te vergeten.
4,0* voor dit concert.

San Quentin, I hate every ince of you

Je moet alleen nog je filmsmaak wat opschroeven.

Echt helemaal lyrisch word ik niet van deze plaat. Wellicht dat ik de originele versie van een half uurtje mooier vind dan die van een uur lang. Het is namelijk toch wel veel van hetzelfde. Neemt niet weg dat het stuk voor stuk prachtige tracks zijn. June Carter doet een stevige duit in het zakje met haar bijdrage aan mijn favo's Darlin' Companion en Peace in the Valley (en wat indirecter natuurlijk ook Ring of Fire). Een geweldige stem en dankzij de film Walk the Line heb ik ook meteen een prettig beeld in mijn hoofd als ik de stem hoor .
De dubbele take van San Quentin vind ik wat te veel van het goede. Verder is A Boy Named Sue natuurlijk fantastisch en ook Folsom Prison Blues blijft fijn, maar ja, die staat uiteraard ook al op At Folsom Prison..
Meer dan een geweldige plaat hoor we hier een geweldige man. Maar dat is ook heel wat waard .

Edit: dat ik wellicht liever de half uur durende versie had gewild neem ik terug. De slottracks zoals Daddy Sang Bass zijn toch wel erg goed!

Hoe heeft het toch kunnen gebeuren dan dat het album gezakt is naar de 2,5*

Het herijken van vrijwel mijn complete stemmenlijst. At San Quentin bevat een paar Johnny Cash-klassiekers en is op zich niet onaardig om naar te luisteren, maar ik zit dit album vrijwel nooit op, omdat het mijn smaak niet helemaal is. Twee keer San Quentin achter elkaar vind ik ook iets teveel van het goede.

'Objectief' bezien, of kijkend naar het plekje van deze plaat in de muziekgeschiedenis, verdient 'ie inderdaad misschien een 4,0*, maar zo stem ik niet (meer): ik stem nu op hoezeer een plaat me weet te pakken, en dat is hier helaas niet zozeer het geval.

Doe je toch gewoon 2 keer het nummer San Quentin ?

De originele LP begint met Wanted Man.

Net als At Folsom Prison is dit een geweldig album! De muziek van deze man is prachtig. Met dit album is het ook mooi om te horen hoe Cash tegen de gevangenen praat en hoe de gevangenen reageren!:)

Als dit soort magnifieke concerten op het programma staan in de gevangenissen in Amerika zou ik ook haast iemand om zeep helpen.

Samen met At Folson Prison de beste introductie tot het werk van Johnny Cash, denk ik. Op beide platen bespeelt Cash het publiek uitmuntend en de sfeer is heerlijk relaxt (op Folsom is daar nog iets meer sprake van dan hier).

Inderdaad wel voor de cd uitvoering gaan. De LP is geheel nutteloos geworden, en véél te kort. De omschrijving van 'samenvatting' van Herman vond ik wel treffend. Al is die samenvatting niet genoeg om je Cash tentamen te halen.

Is er eigenlijk ook een dvd te vinden van één van beide gevangenis concerten? Want dit wil ik echt wel eens live zien want het is gewoon heerlijk!

Er zijn wel wat beelden van een aantal nummers, bijvoorbeeld van San Quentin: YouTube - Johnny Cash - San Quentin (Live from Prison)

Maar of er iets van het hele concert is weet ik zo niet...

Er zijn 2 van alle gevangenisconcerten gefilmd, waarvan in elk geval op dvd A Concert Behind Prison Walls uit 2003 (opgenomen in 1976 in The Tennessee State Prison) nog goed verkrijgbaar is.

Bedankt, wel eens achter gaan.

Een van mijn lievelingsplaten.... Die gast is gewoonweg briljant!

Yeah, eindelijk in mijn bezit. Deze moet ik zeer spoedig eens gaan beluisteren.

Tjah, gewoon goud. Een echte live klassieker van the man in black.

Eén van mijn vroegste herrineringen.... op de kleuterschool mocht wel eens een plaat gedraaid worden in de klas, de een kwam met een sprookjesalbum, de ander met Ernie en Bert... en je raad het al, ik met Live At San Quentin, die had ik toen thuis al grijs gedraaid, 4 of 5 jaar oud. Denk dat buiten de juf en ik niemand wist wat ze hoorden. Toen was het al bekend dat ik een muziekfreak zou worden.

Na de lp de cd gekocht maar nog steeds niet het gehele concert gehoort, moet ik nog wel eens aanschaffen. Het nadeel is vaak dat wanneer je iets goed vind en helemaal aan gewend bent dat dan verandering zoals tracklist ed. moeilijk te accepteren is.

Ik zoek nog steeds het origineel van Wanted Man, weet dat het van Dylan is, maar heeft hij het zelf ook uitgebracht of heeft hij het voor Johnny Cash geschreven ? Ik weet wel dat ze elkaar vrij hoog hebben staan, en elkaars muziek beluisterde.