Fishbone - Truth and Soul (1988)

Dit is een leuke plaat in de trant van Red Hot Chili Peppers, Living Colour, Urban dance Squad en nog een aantal van dat soort funky/hiphop/rock bandjes uit de eind jaren tachtig. Helaas heeft deze band het daarna voor mij niet echt waar kunnen maken. Dit is 1 van de betere.

Samen met The Reality Of My Surroundings is dit de beste Fishbone-plaat. Vorig jaar kwam ik tot mijn grote vreugde, de vinyl versie hiervan tegen bij Distortion.

Dit was mijn eerste kennismaking met Fishbone, en gelijk een goede. Heeft het zelfde prettig gestoorde gevoel wat The Red Hot Chili Peppers in het begin hadden. Met een groot verschil; deze band worstelde zo ver ik weet niet met een groot drugsmisbruik.
Ligt erg in het verlengde van The Uplift Mofo Party Plan van The Peppers.

Uit de omschrijvingen hier zou het kunnen overkomen of Fishbone niet meer was dan een kloon van de Peppers.

Ik zeg dit met name voor hen die Fishbone niet kennen, ik bedoel ook echt ' zou kunnen'.
Alleen het feit dat Fishbone ook een mix maakte van vele muziekstijlen, waaronder ook ska, en waarbij inderdaad funk de basis was, maakt een vergelijking met de Peppers volgens mij nog niet gerechtvaardigd.
Fishbone gaf duidelijk hun eigen "kleur" aan de destijds populaire mix van muziekstijlen. Ze waren funkier en heftiger , en ik vind persoonlijk ook gevarieerder dan de pepertjes. Daar bij was hun afro-american achtergrond ook duidelijk te merken in de thematiek van veel van hun songs.

Live waren ze destijds absolute eredivisie. Het meest memorabele concert wat ik van hun zag was een double-bill met de Urban Dance Squad in Tivoli, Utrecht.
Zelden zo'n swingende, kolkende en positieve avond meegemaakt als toen.

Verder vind ik hun derde volledige album:
"Give a Monkey a Brain and He'll Swear He's the Center of the Universe" ( één van de mooiste albumtitels uit de pophistorie)
van hetzelfde niveau als deze en "The Reality Of My Surroundings"
Daarna was de koek op.

Nee ik bedoel niet dat ze een kloon zijn van de Peppers.
Ze trokken wel regelmatig met elkaar op, en ik vind ze alleen maar te vergelijken met de Peppers tijdens The Uplift Mofo Party Plan.
Het werk er voor van The Peppers klinkt anders; dus ik zou niet weten wie wie hier beinvloedde.

Het is denk ik ook niet een kwestie van wie beinvloedde wie, het mixen van stijlen zag je toen heel veel; ook bij wereldmuziek bijvoorbeeld.

Mijn eerste indruk was ook: hey, dit lijkt op de RHCP uit hun beginperiode. Ben nog aan het luisteren, maar dit wordt zeker een voldoende.

Leuke plaat die funk, rock en allerlei andere genres combineert tot een fris geheel. Catchy ska-achtige tracks als Ma And Pa, Funky Rock in Bonin' In The Boneyard, ska met blazers in Ghetto Soundwave, het rustige Change en het wat clichématige doch lekkere One Day. Een greep uit de nummers die ik wel kan waarderen. Ik ben niet lyrisch, maar zeker wel erg positief verrast door dit fris album. Ik vind het ook niet gedateerd klinken. Hoewel de zanger niet fantastisch is, zorgt de frisse combinatie van de muzikale begeleiding toch voor een kloppend geheel. Een dikke 3,5*.

Vandaag gekocht........en ik stond ook met hun kersverse nieuwe ep in mijn handen. Ooit had ik dit Truth and soul album op een tape staan. Nu kwam ik de cd bij toeval tegen en meteen meegepakt. Die ep heb ik even laten liggen omdat ik eerst even wil horen hoe ze nu klinken.
Dit Truth and soul was een prima album in ieder geval, Freddie's dead was mijn eerste kennismaking met deze bij de meeste mensen zeer onbekende band.