The Pogues - Waiting for Herb (1993)

Aardig album van The Pogues, maar toch mis ik de zang van boegbeeld Shane op dit album. Hij is vertrokken na het uitstekende Hell's Ditch. Waiting for Herb is zeker geen slechte plaat geworden, maar als je het vergelijkt met de voorgaande platen, toch een lichte teleurstelling.

Hoogtepunten voor mij zijn het melancholieke, rustige Small Hours, het wat vrolijkere Pachinko en Once Upon a Time. Ook Tuesday Morning is nog uitstekend, maar de rest van het songmateriaal spreekt mij minder aan.

Over de gehele linie genomen sterker dan de opvolger Pogue Mahone, maar lang niet zo sterk als de klassiekers uit de hoogtijdagen van de band.

Het is jammer dat de plaat zo mat klinkt terwijl ze live nog steeds een geweldige band waren.Spider Stacy is geen slechte zanger maar tien nummers is teveel van het goede.Haunting showt de klasse van Terry Woods en het is jammer dat er niet meer nummers van zijn hand op de plaat staan.En wat te denken van Andrew Ranken?Zijn stem moet zo ongeveer het best bewaarde geheim van The Pogues zijn geweest.My Baby's Gone is verreweg het beste nummer van de plaat.Trouwens jammer dat het door Philip Chevron gezongen First Day Of Forever de eerste persing niet gehaald heeft.Train Kept Rolling en Paris St German zijn ook geweldige nummers die van mij in plaats van Big City en Modern World op de plaat hadden gemogen.