Contraband - Contraband (1991)

OK, ik beken schuld, ik ken dit album ook niet zo goed (meer), ik kan niet overal tegelijk zijn maar ik begin met een beetje "namedropping":

Bobby Blotzer (Ratt): drums
Michael Schenker (Scorpions, UFO en Michael Schenker Group): gitaar
Tracii Guns (Guns N' Roses en L.A. Guns): gitaar
Share Pedersen (Vixen): basgitaar
Richard Black (Shark Island): zang

Interessant genoeg? Me dunkt en wordt vervolgd.

In 1991 duikt meestergitarist Michael Schenker de studio in met een nieuw project Contraband, waarvan ik de samenstelling al heb vermeld. Het zijn vijf muzikanten die blijkbaar op dat moment bij hetzelfde management waren aangesloten. Muzikaal is het overwegend vrolijke partyrock maar en ik zeg nog eens maar: Michael Schenker vormt heel duidelijk de meerwaarde op dit album en dit album is niettegenstaand het vrolijk karakter wel degelijk een heel goed album. Mijn verwachtingen waren niet zo hooggespannen gezien het verleden van sommige deelnemers op dit album, maar dit album wordt de mijne, zodra ik deze ergens zie liggen. Conclusie: liefhebbers van UFO (met Michael Schenker) en MSG (onder zijn verschillende gedaantes) moeten heel zeker eens dit album beluisteren. Hm, partyrock is overdreven van mijn kant, dit is heel fijne melodieuze hardrock. Zelfs de powerballad Is This Love is heel verteerbaar en er moet veel gebeuren voor mijn tere maag dat kan slikken. Tonight You're Mine zorgt nog wel voor een zure oprisping. Waar staat mijn glas melk?

Blijft een leuke cd waar het enthousiasme vanaf spat, nergens echte uitschieters maar luisterd gewoon lekker weg.

Reeds vijftien jaren geleden gaf Sir Spamalot op deze site de relevante details van het project Contraband prijs en in de conclusie van hem en Timk kan ik me vinden: niet spectaculair maar desondanks aangenaam, waarbij het vooral genieten is van de solo's van Michael Schenker. Al is Tracii Guns allesbehalve een prutser, zoals ik nog vorig jaar hoorde op zijn tweede album met Sunbomb, het project met Michael Sweet.

Wel kan ik nog toevoegen dat dit grotendeels een cover- dan wel geschreven-door-gastschrijvers-plaat is. Zo is opener All The Way From Memphis oorspronkelijk (1973) van Ian Hunter, het nieuwe Intimate Outrage (mooie titel) van Dan Huff van Giant en finalelied Hang On to Yourself uit 1971 van David Bowie.
Van de stem van Richard Black moet je houden; mij doet het weinig maar hij bezit de passende strot. Black schreef mee aan If This Is Love, dat aan Whitesnake in diezelfde periode doet denken.

Is het resultaat meer dan de som der groepsleden? Dat niet, al is het leuk dat bassiste Share Pedersen van Vixen hiervoor werd gevraagd. Net zo origineel als de bandnaam (bij Discogs worden 45 Contrabands vermeld!), maar wie houdt van toegankelijke melodieën op scheurende gitaren, zit hier goed en kan zomaar een sterretje meer geven dan ik doe. Te vinden op YouTube.