Tom Waits - Real Gone (2004)

dit album van Waits laat alles horen waar hij op dat moment voor staat anno2004. En dat is veel en allesomvattend. Een uniek oeuvre. Evenwel denk ik invloeden van Jon Spencer te horen die in de jaren voorafgaand wild om zich heen had geslagen.
Zo kan het ook dus. Niettemin een aanstekelijk album.

Met Top of the Hill en Hoist that Rag kent deze plaat misschien wel de beste start uit Waits’ discografie. Het op zich aardige maar veel te lange Sins of my Father haalt vervolgens alle energie eruit. Daarna komen er nog zat prima liedjes langs maar niks springt er meer uit voor mij. Ik weet niet of dat komt omdat het echt minder goed is of dat ik door Sins of my Father al een beetje verzadigd ben qua Waits. Jammer wel, want die start beloofde veel meer. Nu is dit voor mij een van de minste platen van de beste man.

Trampled Rose is nog wel een hoogtepunt om eruit te lichten. Make It Rain ook nog wel al is dat uiteindelijk toch een Hoist that Rag downgrade.

Make it rain.....said enough

Yep:)

Gister de vinyl versie gekocht....Cd heb ik al jaren. Wat hoorde ik!! ...trompetjes bij intro van hoist that rag...helemaal in de war....meteen cd opgezet...nee, geen trompetjes!
Lp versie is prachtig, trompetjes maken het een nog mooier nummer.... helemaal met die prachtige gitaar solo van Marc Ribot...greatest guitarist in mine opinion