Prodigy - H.N.I.C. (2000)

hmmm, van deze heb ik nog nooit gehoord. maar es even kijken dan

Let wel: Alternatieve artiestnaam: Prodigy of Mobb Deep

Is dus niet de "Smack My Bitch Up" Prodigy.

oh ok

Nee, dit is de Head Nigga In Charge

Kan ermee door dit album, drie sterretjes

met Havoc is hij zoveel keer beter waarom moest hij tog solo gaan

Dit album intreseert me (nog) niet echt

Beste track: Keep It Thoro

Genesis

Solo vind ik hem stukken beter en de beats zijn ook beter.

Ja meevallertje toch; ik vind Three met Cormega ook goed.

Dit is zeker beter als de laatste 3 LP's die Mobb deep heeft gedropt.(Blood Money, Amerikaz Nightmare en the Infamy). Een geheel van leuke tracks met dat typische QB-modd deep-tintje dat we zo graag horen. Hoewel maatje Havoc niet zorgt voor de uitspringers van het album (Delt W/ The Bullshit, Wanna Be Thugz) , doen Noreaga (op What U Rep), Cormega (op Three) en Big Noyd (op Gun Play) goed hun best. het begint goed met opener Genesis, en Keep it Thoro is idd (zoals velen ook beweren) zo'n beetje de uitschieter. (hoewel alle genoemde nummers écht het beluisteren waard zijn). Trials of Love was ook een nummer waar ik heb van genoten. Ook de laatste track waar Prodigy het heeft over zn struggle met zijn ziekte was de moeite waard. Het album bevat slechts een paar slechte tracks, en ben dus eigenlijk wel vrij tevreden met P zn debuut. Net geen 4*

Nieuwe album van Prodigy, Return of the Mac, komt eraan. Wat ik er tot nu toe van gehoord heb is dope.

love it love it het is een tikkie anders dan dat we gewend zijn maar toen ik het voor het eerst hoorde leek het alsof een engeltje in mijn oor piesde;) en dat gebeurt nie vaak.

Dit vind ik een goed album. Het vetste nummer vind What U Rep. Die beat is echt lekker. Deze draai ik altijd lekker hard.
50 Cent was toen nog nergens te bekennen!

Een plaat die matig begint (op Genesis na), maar ongeveer op de helft een stuk beter wordt. Daardoor kom ik uiteindelijk nog uit op een veilige 3*. Had wel wat meer verwacht, maar het is puur het eerste deel dat vrij zwak is waardoor een hoger cijfer uitblijft (het tweede deel is soms zelfs vrij sterk).

Can't Complain is ook nog wel aardig.

Wat o wat heeft B.G. hier te zoeken?

Na een paar grondige luisterbeurten hier mijn oordeel.

Ik vind in de eerste plaats dat Prodigy veel beter kan qua rap, het klinkt niet slecht ofzo maar hij flowt lang niet zo lekker als op the Infamous en Hell on Earth.
De skits vind ik uiterst irritant op dit album, waarom toch altijd van die nutteloze dingen als 'Drive Thru'?
Qua beats kun je het album verdelen in erg goed en dramatisch slecht.
Zo zijn The Genesis, Keep It Thoro, H.N.I.C. en Veteran's Memorial erg vet.
Maar helaas staan er ook nummers als Rock Dat, What U Rep en Infamous Mobb op wat het niveau van dit album ongelofelijk naar beneden haalt.

Al met al toch een voldoende 3*

Prodigy, je houdt ervan of je haat hem, ik vind hem een held. Is het nou corny of scherp? Dat is altijd de vraag bij zijn raps. Hij heeft een rauwe maar suffige stem, langzame flow, maar toch enig in z'n soort.
Op dit album is ie niet meer zo in vorm als '94-'96 toen hij die bizarre rijmschema's had, maar het blijft toch een sterke plaat. Beats zij in orde en hij flowt er lekker op los. Ook geniaal hoe hij 'yo' en 'P' zegt en soms twee keer het zelfde maar toch anders.

Hoogtepunt: Genesis!

Vrijwel volledig eens. P krijgt niet de love die hij verdient. Na dit album was de dropoff nogal heftig maar hier staan enkele classics op, vooral Keep It Thoro.
Genesis, Keep It Thoro, Can't Complain en H.N.I.C. behoren tot mijn favoriete Mobb Deep tracks die niet op The Infamous staan.

In de categorie random dope lyrics die altijd blijven hangen bij mij:

(The Genesis:)
when I speak it gets real
Flakes try to tell me, "Yo Dunn, nah chill
You can't come out, wylin out like that
Rhymes so vivid Dunn I see what you sayin"
But you gotta understand how I feel
The pain and the hardship it took to build
Years of frustration, some got killed
Others fell vic' to the gates of steel
Most try to instill sanity still
stuck on this rock where we don't belong
I wanna go home not sing this song
but I'm forced to perform speech napalm
...
I'm bein watched by snake eyes
Peep them shed skin plenty times
...
it's about to get deep
like squeezin flouride on your brush for your teeth
...
We need to pay more attention to our surroundings
Busy wildin, all for the wrong cause
Put that same strength into somethin that'll pay off
...
Potential energy is easily made kinetic
I turn 'em all back where they belong, don't wet it
What? Set it..

(Keep It Thoro:)
Ayo, I break bread, ribs, hundred dollar bills
...
Rhymes cocky, crazy ill, mad rowdy
...
I snap quick, very touchy
Ayo my attitude is all fucked up and real shitty
I rap like no one out there can fuck wit me
You feel different, niggas see me
I throw a TV at you crazy
...
When you see me in the streets soldier, salute me
You just a groupie, oh you gangsta, then shoot me
Who gives a fuck really, I miss my nigga Twin, kill me
....
You rap niggas make me laugh, y'all crazy ass
And I don't give a fuck what you sold, that shit is trash
Bang this, cuz I gurantee that you bought it
Heavy airplay all day wit no chorus

(Can't Complain:)
Yo... open my wings to a new day spread my lungs
Get laced, jump in the whip, stash the guns
Twist the key, shifted to D then flee
Before anything, get the daily dose of choke
We got the Benzo flooded with smoke on the float
My eye's burnin' from the dope killin' my throat
...
Skip To My Lou had the crowd jumpin'
Took a walk through the park frontin'
Didn't even have to hurt nothin'
Man I love it, ain't nothin' like summer in New York

Dit was het laatste album van Prodigy/Mobb Deep voor de dis van Jay-Z op de Hot 97 Summer Jam en Takeover. Vooral de laatste vier regels van Keep It Thoro (zie boven) lijken een steek onder water richting Jay. Ik vind het jammer dat Prodigy de "battle" met Jay niet kon aangrijpen zoals Nas dat kon (ik zet het hier even tussen aanhalingstekens want tussen Jay en P was het zo eenzijdig dat ik het geen battle wil noemen, meer een 1st round knock out). Nas raakte erdoor getriggerd, werd eigenlijk uit zijn impasse getrokken. Bij Prodigy was het meer andersom, tot Takeover maakten ze nog goeie muziek, daarna was het voorbij, alsof ze lamgeslagen waren.

Ook daarom koester ik H.N.I.C. als het laatste dope werk van Prodigy en Mobb Deep.

Chill album

R.I.P. Prodigy. Thanks for this classic.

Ja lees het net. Zonde. Keep It Thoro staat gelijk op!