Imponerende afbeelding voor een platenhoes. Beetje aan de gewelddadige kant, maar goed toch best prachtig met veel detail. Verwacht ik niet voor een live-album, hoe dan ook mijn aandacht is meteen getrokken en heb wat beluisterd van deze artiesten die ik niet kende. The Grass is Greener bevalt al goed..
Het is tot dit moment dat ik besef dat al mijn platenaankopen afhankelijk waren van hoe een platenhoes eruit zag. Ik vond the Pet Shop Boys ooit heel goed bezig met It's a Sin, totdat ik ze met een zuur gezicht en wagenwijd openstaande mond op de cover zag staan zocht ik direct wat anders uit.
Mother Juno is een goed voorbeeld van hoe een prachtige platenhoes mijn aandacht prikkelde en ik zodoende the Gun Club leerde kennen. Ook onlangs met Matt Bianco door die opvallend geschilderde afbeelding. Een plaat met als cover de zijkant van iemands hoofd in zwart wit of een paar lettertjes op een kale achtergrond pak ik gewoon veel minder gauw op.