In This Moment - The Dream (2008)

Laat me beginnen met te zeggen dat Beautiful Tragedy voor mij de cd, maar dan ook DE cd was van 2007.

The Dream klinkt een stuk gelikter qua productie. En weg zijn de screams van Brink (buiten The Great Divide). En of dat een goede keuze was valt nog te bekijken. Het is natuurlijk een beslissing die valt te respecteren.

Zoals gezegd het klinkt een stuk gelikter en radiovriendelijker.
Dus of ik deze cd ga omarmen zoals de vorige valt nog te bekijken.

Voorlopig een 4/5...

Jeetje wat een geliktheid. Bakken autotune en een Britney Spears-productie hebben wat mij betreft niets met metal te maken. Dit is niks voor mij.

Dit was een totale verassing voor mij, wat een geweldig album is dit. En wat een stem heeft die Maria Brink. De songs zijn heel melodieus, en Maria zingt alle registers van de toonladder,maar kan ook schreeuwen als een Bengaalse tijger.
De ballad You always believed is echt een juweeltje (rillingen over mijn rug), terwijl The great divide je kamer inknalt via je luidsprekers.

Erg goede produktie ook. Ik heb de Ultra Violet editie (2 CD) met 5 extra tracks.

Maria Brink is voor mij de reden dat ik deze band überhaupt luister, die stem van haar is zo powerful! En dat moet ze ook vooral zo houden want ik zag een tijdje terug een akoestische versie van een van de nummers en daar viel ze een beetje door de mand omdat ze niet zo krachtig kon zingen maar juist heel ingetogen... gaat haar toch wat minder goed af.

Ik hoop nog veel te horen van Maria Brink, of het nou met of zonder In This Moment is (ze maken leuke muziek maar zoals ik al zei: de zang draagt de muziek).

Voor fans van In This Moment...

Dit kan jullie mogelijk ook wel interesseren:
Straight Line Stitch - When Skies Wash Ashore (2008)
en
Devil's Gift - Devil's Gift (2008)

Nog even de extra tracks noemen van de Ultraviolet Edition:
1. Cal Me (Blondie cover)
2. Sailing Away (non-album B-side)
3. A Dying Star (non-album B-side)
4. Forever (Radio edit)
5. Call Me (Instrumental version).

Ik was niet kapot van het debuut, en al helemaal niet van het continue gekrijs van zangeres Brink. Op dit album gebruikt ze haar stem heel wat beter, maar dat wil niet zeggen dat dit album beter is dan het debuut. De metalcore is grotendeels verdwenen om plaats te maken voor meer rock-gerichte songs. Slechts in The Great Divide herkennen we nog metalcore-elementen. Dit is dan ook direct de beste song van het album. Verder is het allemaal best oké, maar wederom geen topper.

Prima album met veel variatie. Niet alle nummer zijn heel goed.