Mark Lanegan Band - Bubblegum (2004)

Dit album krijgt lovende reacties. Ik blijf nog even voorzichtig met 3,5 sterren. Ik heb het gevoel dat er een paar vullers op staan tussen enorme parels. Als ik het mis heb verhoog ik het zeker. Maar mooi is ie zeker, en ook absoluut in mijn straatje (denk aan Nick Cave en soms hoor ik zelfs beetje Tom Waits terug).

Ja, die hoor ik ook wel terug, en ook wel Chris Rea. Maar ik moet zeggen dat tussen de leuke nummers, zoals Head, When Your Number Isn't Up en Hit the City,nogal wat losse flodders, zoals Strange Religion en het dreinerige Sideways in Reverse, verscholen zitten. Als geheel vind ik deze plaat vrij lusteloos klinken.

De sporadische opflakkeringen en de Tom Waits/Nick Cave-momentjes maken het album nét an verteerbaar. 2,5 *

Ja hoor: het is er weer zo eentje.......een groeibriljantje
Al heel regelmatig beluister ik dit album nu, en iedere keer is het weer die twijfel: is het nu wel een meesterwerk of niet ? Vind ik dit nu wel erg goed, of valt ie me wat tegen ? Langzaamaan kruipt dit album onder je huid, heel stilletjes, heel tergend, en voor je het weet moet je toegeven dat het gewoon erg mooi is en dat Lanegan verdient zulke lovende kritieken krijgt van zowel critici als muziekliefhebbers.

beter kan ik het zelf niet verwoorden
volledig mee eens!

Mijn favoriete album van 2004. Beste werk van Lanegan tot nu toe. 5*

*hoest*, en Whiskey for the Holy Ghost dan?

Ook goed, maar wat rechtlijniger dan Bubblegum.

Nou, ik begrijp niet precies hoe je dat bedoelt, rechtlijniger. In welk opzicht? En waarom is dat slecht(er)? Qua diversiteit in songs doet hij in ieder geval niets onder voor Bubblegum. Ik vind juist dat Bubblegum over het geheel een grimmige sfeer uitstraalt, en dus niet als erg onrechtlijnig kan worden omschreven. Niet dat rechtlijnig per se een slechte eigenschap is trouwens.
Bovendien vind ik dat er op Whiskey geen enkel slecht nummer staat. Dat kan ik van Bubblegum helaas niet zeggen. Het is een goed album hoor, maar geen meesterwerk zoals Winding sheet en Whiskey dat zijn.

De reden waarom ik "Bubblegum" als minder rechtlijnig dan "Whiskey for the Holy Ghost" en "The Winding Sheet" zie zit hem niet in de diversiteit. Bubblegum is zonder meer minder divers dan de andere twee genoemde albums, maar lijkt minder gebonden aan specifieke genres of stijlen. Bubblegum is een persoonlijker en intiemer album en naar mijn mening een stuk... organischer.

Zijn beste album tot nog toe!

1 van mijn favoriete zangers aller tijden!

Gisteren weer eens overtuigd van het talent van Mark Lanegan tijdens het concert van The Twilight Singers. Wat heeft hij een geweldige stem. Echt het hoogtepunt van de avond; zong helaas maar 6 nummers mee.

Het beste nummer van "Bubblegum" is toch wel het duet met PJ Harvey (Hit the City). Hierop zijn ze beide op hun best. Methamphetamine Blues is het andere hoogtepunt van dit album, maar wat wil je als Josh Homme en Greg Dulli mee werken; wat een samenstelling.

De geruchten gingen trouwens dat Kurt Cobain voor zijn dood plannen had om met Mark Lanegan een album op te nemen.

Volgens mij hoor ik in One Hundred Days toch echt Chris Goss meezingen en niet Josh Homme

Wat zeggen ze soms ook wel?
Iets van smaken verschillen, ofzo?

Dit album is mijn inziens zeker een meesterwerk!

Zeker een meesterwerk. Screaming Trees werden al eerder overschaduwd door het werk van Nirvana en Pearl Jam, terwijl ze in die tijd al heerlijke albums maakten. Ik heb het idee dat Mark Lanegan iets te schuchter is; hij maakt wel erg goede muziek. Genot om naar te luisteren.

Chris Goss ja, volgens de hoes.

Klopt. Met allemaal blues-covers. Wie weet wat het voor album geweest zou zijn, Temple Of The Dog-achtig?

Voorlopig toch wel de beste van Mark Lanegan. Ik moet Field Songs, the Winding Sheet en Whiskey for the Holy Ghost nog beluisteren, maar ze moeten van goede huize komen om deze te overtreffen.

Een heerlijke mix van rock, ballads en pop (the Mark Lanegan way) en een erg lekkere sound. Tel daarbij de zalige stem van de man en dit album flirt met de 5 sterren.
Voorlopig toch maar even op 4,5 laten staan.

Op naar het volgende album : Eerst maar eens Whiskey gaan proberen.

En dat komen ze...

Wat een goede plaat Ongeveer even goed als I'll Take Care of You en Whiskey for the Holy Ghost
1e helf is het beste vind ik maar Out of nowhere is tog ook weer goed

4.5*

Josh Homme drumt toch op dat nummertje?

Prachtplaat, nog beter dan deus en lcd soundsystem
ik luister ook alles, zelfs op mijn vakantie. Mijn denkbeeldige muzieksmaak vs. mijn denkbeeldige vakantiebestemming
luister dit plaatje trouwens vaak samen met mijn vriendinnetje op de bank, met een zakje chips. En een glaasje sinas

0,5 erbij. Wat een plaat.

Ik ben waarschijnlijk een van de weinigen maar ik vindt dit het slechtste wat Mark Lanegan gemaakt heeft zover. Ik heb zowel zijn solo-materiaal als het Screaming Trees oevre maar dit is de enige plaat die ik gewoonniet af kan spelen zonder te skippen met de afstand bediening. Geef mij maar Whiskey For The Holy Ghost of I'll Take Care Of You of The Winding Sheet of...

Mark Lanegan is toch een van de beste zangers, maakt niks uit of het solo is of hij meewerkt/zingt bij een andere band.

Ik zal snel nog eens wat oudere werk van deze beste man opzetten.
Want whiskey... schijnt ook erg goed te zijn lees ik al..

Deze artist is bij mij in het oog gekomen door zijn gastoptredens
van bij "Queens of the Stone Age".
Sinds toen ben ik geinteresseerd in deze artist.
Heb ondertussen zijn project samen met "isobel campell" beluisterd.
En ook "the gutter twins", wat ik beide wel goede albums vond maar niet overtuigend genoeg te klniken om deze artist te blijven volgen.
Toch nog een laatste kans gegeven door eens iets aanteschaffen van zijn solo werk.
En na 2 maal te beluisteren moet ik toegeven dat dit me al veel beter bevalt en zo een beetje hoopte wat ik zou vinden bij "Mark Lanegan".

Probeer de latere Screaming Trees albums, persoonlijk vind ik Sweet Oblivion erg goed.

Dat was 1 van mijn volgende stappen , had gehoord dat hij daar zijn carriere was begonnen.
Maar toch al bedankt voor de tip, nu weet ik aan welk album ik moet beginnen

Driving Death Valley Blues steekt er bovenuit, voor de rest moeite om mijn aandacht erbij te houden.