Oldsolar - Many Visitors Have Been Gored by Buffalo (2001)

Dit album is mijn nieuwste dope. Thuis, onderweg, overdag, 's nachts, het maakt gewoon niet uit. Ik slik het dagelijks en wordt er nog steeds stoned van. Echt goed spul, het werkt zelfs iedere keer weer wat beter. Uiteraard neem ik momenteel mijn nieuwe dope ook weer tot me. Heerlijk gewoon deze ambient vorm van post-rock met een zanger die precies de juiste snaar weet te raken met zijn stem door er een iets fluisterende draai aan te geven. Tegelijkertijd kan hij af en toe toch wat rauwig klinken, als een Kurt Cobain die te veel Fisherman's Friends op heeft. (of zoiets)
Whatever... deze cd zullen heel veel mensen goed kunnen vinden als ze hem zouden kennen, tenminste, dat lijkt mij... maar ja, dat denk ik wel vaker.

Eigenlijk zou ik een 4,25 willen geven voor dit album, maar dat kan nou eenmaal niet. 4,5 vind ik (op dit moment) net iets te hoog, daarom toch voor nu 4**** Hoe dan ook vind ik dit een hele fijne plaat. Mooie gevoelige zang, dromerige sferen met af en toe een lekkere uitbarsting... aanrader!

Ambient, post-rock.. ik moet eerlijk zeggen dat ik je genre-omschrijvingen hier niet echt deel, Paul . Volgens mij is dit namelijk eerder (s)Low(core) met een vleugje shoegaze.
Neem nu het tweede nummer van deze plaat: trage gitaarlijn, zang die erbij komt... die start had zo uit de hoge hoed van Alan Sparhawk kunnen komen. Het is hoogstens dat de gitaar er iets meer bij komt janken en dat ze er af en toe een synthesizer tussendoor gooien.

Is het daarmee een schaamteloze ripoff? Nee, ze hebben best een lekker eigen geluidje dat me desondanks wel aan heel veel bands doet denken. Zoals gezegd Low, maar ook Galaxie 500 en Ride en af en toe Auburn Lull en zelfs Sigur Rós. Ik heb eigenlijk niet zo veel toe te voegen aan wat Reptile hierboven al schreef: een dromerig plaatje met af en toe een uitbarsting. Luistert lekker weg, verder niet heel bijzonder, wel erg genietbaar.

Mooiste nummer vind ik denk ik Cut, dat ook meteen de blauwdruk vormt voor het geluid op de rest van de plaat. Het nummer opent met een bescheiden, laaggestemde gitaar en een bas, zoals Low dat ook vaak doet. Als de zang invalt, doet dat direct denken aan een stonede versie van Rides Vapour Trail. Als de zanger op prettig valse toon de hoogte in gaat met de woorden 'what am I to do?', wordt steeds duidelijker dat er wel een shoegazeachtige gitaarpartij moet gaan invallen. Dat gebeurt ook: 'I just wanna guide you!'

Vervolgens is de band in het nieuwe coupletje ingetogen op zijn Galaxie 500-s, waarna het nummer definitief in de tweede versnelling komt. Je kan het allemaal vrij gemakkelijk en snel uittekenen, maar prettig is het wel. 3.5* is het wat mij betreft dus zeker wel waard, maar die (vergeef me de Henk-Jansmitstaal) x-factor ontbreekt toch wel een beetje.