The Cure - Paris (1993)

One hundred years vind ik live nog beter dan de al straffe studioversie. Ik voel me een onnozelaar dat ik The Cure onterecht zolang genegeerd heb. Waarom? Die gitaarpartijen daar kunnen sommige rockbands nog een puntje aan zuigen.
Al met al een goede verzamelaar om je gemoed mee op te kuizen.

Werkelijk sublieme versie hier van A Play for Today
Opvallende tegenstelling vind ik toch deze bijna "warme" versie van dit nummer, terwijl het magistrale 17 Seconds waar het nummer op staat, toch vrij afstandelijk is.
Dit hele album Paris ademt een bijzondere, intieme sfeer die ik niet zo ken van The Cure, heb ze toch minstens 4 keer live gezien. Een aangename verrassing toch wel. Hoewel het kwetsbaar-afstandelijke deel, wat hun meeste albums meer kenmerkt, mij ook wel erg aanspreekt.

Play for Today is in de live-versie beter, maar At Night heeft een betere studioversie naar mijn mening. Die bas!

Nu ik Paris goedkoop heb weten te scoren ga ik na ettelijke zeer genietbare luisterbeurten mijn score met een vol punt optrekken; Dit is eigenlijk een hele goede liveplaat, beter dan die andere van hen! Het speelplezier straalt ervan af, de band speelt erg strak en goed, de klank is véél beter dan ik verwacht had, of zou hier iets geremasterd zijn, ik kan er geen info op het doosje over vinden...¨****

Nu nog de daad bij het woord voegen

Oops, ... effe vergeten, is al gebeurd zie!

En Paris heeft een 4.00 gemiddeld

Keurig. En terecht.

Ik vind eigenlijk het tegenovergestelde Father , elke dag neem ik 2 live platen mee naar het werk , vandaag was de beurt aan AC/DC live `92 en Paris van the Cure , daar waar de eerste me de volle lengte weet te boeien val ik na een paar Cure nummers in slaap , misschien moet ik hem draaien voor het slapen gaan , ik weet niet waar het door komt misshien door het irritante stemgeluid van Smith , want een prettig stemgeluid heeft hij zeker niet , net alsof ie met z`n duim in het riool deksel vastzit .
Gelukkig was deze cd maar 3 euro , relatief weinig geld voor deze miskoop .
2 sterren .

Dit lijkt me idd geen muziek voor jou Rudiger. Wel goed dat je het probeert in elk geval!

Ik zal maar niets zeggen over Rudigers smaak, maar goed dat je het tenminste hebt geprobeerd.

Voor mij is dit net een band die je echt eens live moet zien om zijn kracht en de flow van de muziek echt te snappen. Deze band is gewoon super live... Ik heb ze ooit eens gezien en die energie die daaruitkomt is gewoon niet normaal. Ook prachtige op cd gevat op deze live registratie...

Onzin natuurlijk wat hierboven staat geschreven en ja dat was van mijzelf two years ago .
Maar er kan gelukkig een hoop veranderen in 2 jaar tijd .
Vandaag heb ik deze schijf 2 keer achterelkaar gehoord en moet op bovenstaande radicaal terugkomen .
The Cure live is een feest en dat zag ik 2 jaar geleden nog niet .
Ik heb de band inmiddels veel beter kunnen waarderen .
Geweldige live plaat .
4,5 ster .

Vandaag lag deze cd bij me in de bus. Voor een paar euro aangeschaft nadat ik enkele weken terug 'Show' al op de kop had weten te tikken. Pas één keer gehoord maar ik geloof dat ik deze nu al ietsje beter vind dan 'Show'. Deze komt me wat evenwichtiger over op de één of andere manier. Het geluid is trouwens subliem! Je kunt alle instrumenten prachtig horen. Deze live versie van Close to me bevalt me stukken beter dan de wat matte studio uitvoering. Voorlopig cijfer is een 3,5*

Vooral een aanwinst voor Apart, wat een gaaf nummer is dit zeg. Super super deprimerend. En voor Charlotte Sometimes. Ook in 1992 in Rotterdam gespeeld als een van de toegiften, fantastisch en een complete verassing, of, ik had dat in ieder geval niet verwacht. Zonde dat ze hier niet die lange versie van A Forest op hebben gezet, dan was het een must have geweest.

Heerlijke depressieve plaat van the cure.
Zware bas en een verzameling van hun meest depri nummers(prachtig)

lekkere spooky mysterieuze doom muziek.
Kwalitatief sterk concert goed geluid.
Sleept je mee in een heerlijke trans.

Heb alleen deze live cd van hun en een stuk of 5 studio cd's.
Deze live is top en pakt je en laat je niet meer los sleurt je mee en verstikt je ha.

Moet alleen faith en kiss me,kiss me nog eens scoren ben dan wel compleet.
Deze is voor mij wel net zo goed als pornography,disinteration,wish,seventeen seconds.

Op zijn tijd (nu laat s'nachts) aangrijpende beknellende kunst.

Lights out en play it loud.

Niet helemaal waar, die platen hebben een statement op zich, dit is gewoon een prima live ceedee, best leuk, maar niet te vergelijken met de brandstapel die Pornography heet.

Mooie setlist,vooral in het begin.Kan niet wachten om aan deze cd te beginnen,moet wel eerst donker worden natuurlijk.

In your house,One hundred years,Play for today en the Figurehead maken op mij het meeste indruk.Sterk live album.

Wat zich hier ook vooral wreekt is dat er de enorm afwisselende nummers van 17 scs opstaan t/m Wish. Toch is het live wel coherenter dan het ooit op de plaat zou klinken, maar de tegenstellingen zijn soms wel een beetje strak.

Ben enkele albums aan het herijken waaronder deze.
Prachtplaat met een meer dan uitstekende songkeuze uit het rijke oeuvre van de band, echter was de volle mep iets overdreven.
Blijf At Night samen met In Your House het prijsnummer van de plaat vinden.

Na deze vorige recensies Paris er bijgepakt. Met schaamrood de 3,5* verhoogd naar 4,5*. Wellicht de vorige waardering ingegeven was door Dressing Up, Catch en Love Song.
Anders was het nu een volle 5 met de herontdekking...
Toch wil ik ook Apart en Charlotte Sometimes extra benoemen, naast de 17 Seconds en Pornography inbreng grijpen deze mij ook nog telkens.

Ik zit de laatste tijd weer in een 'live bui' . Deze maar weer eens herontdekt. Wat een geweldige live-plaat is dit toch! Herinnert me ook aan hun optreden op Pinkpop in 1986, was ook zo intens...en het publiek dat meezingt. Prachtig!

Heerlijk live album waarbij ik sommige nummers op dit album beter vindt dan de studioversies.

De sfeer overbrengen van een liveconcert is schier onmogelijk met enkel audio. Dat zorgt er voor dat er niet zo veel live albums zijn die ik goed vind, maar er zijn uitzonderingen : Viva! van Roxy Music is het beste wat ik ooit gehoord heb op LP, de Replacements en BB king waren, Keith Jarrett half briljant en half geneuzel, Bruce is the boss, de Talking heads stop making sense en James Brown zijn Apollo uitzonderlijk goed en de deze;

Als je die tour gezien hebt dan komt die herinnering zo terug; 4* echt waard

Apart is een zwaar ondergewaardeerd nummer dat ook jammer genoeg na de Wish Tour nooit meer (of zelden) live is gespeeld (gelukkig destijds in Rotterdam wel live gezien). Op de geremasterde versie van Paris die veel beter klinkt zijn de keyboards onder het refrein van dit nummer ontzettend mooi, aanzwellend en prominent ingezet wat nu nogal een overdonderende indruk maakt. Veel beter dan de studio versie. Zou dit nummer overigens niet te vaak opzetten als je net een relatie hebt beëindigd.

Charlotte Sometimes is een klassieker en worst ook zodanig beschouwd en ook nog steeds geregeld gespeeld hoewel nooit officieel op een album verschenen (alleen op een verzamel en als bonus nummer of de Faith Deluxe editie). Prachtige uitvoering ook deze omdat ook hier er meer nadruk wordt gelegd op de toetsen.

Geweldige keus van de band om de donkere tracks te scheiden van de hits. Deze draai ik ook liever, maar ik moet er wel voor in de stemming zijn. Gisterenavond tijdens een druilerige terugrit van Amsterdam naar Rotterdam smaakte hij weer best.