The Band - The Last Waltz (1978)

En o ja, ik vergat het bijna ik heb me vergist in nummer 10. Die staat inderdaad niet op het origineel. (mijn ogen worden er niet beter op ...zucht)

schitterend driedubbel album , fantastische muziek en koop aub de dvd van het concert magisch verfilmd door martin scorscese, een bende fantastische artiesten leveren hun bijdrage bij de band, een niet te missen plaat of film voor iedereen die een hart heeft voor rockmuziek,

persoonlijk vind ik neil young grandioos in de film , het is gelijk een klein kind dat niet weet hoe zich tegedragen tussen deze bende grootheden

en klein kind is niet slecht bedoeld hé, zo spreken wij hier in west vlaanderen, want neil is één van de grootste artiesten ter aarde !

voor ik weer bakken kritiek krijg

waar ik me toch geen fuck van aantrek

maar dit is werkelijk een document van ongelooflijke waarde.

Ik heb deze net gekocht. Ik kende de band van Woodstock en wist dat het de begeleidingsband van Bob Dylan was. Verder had ik ooit iets van dit album meegekregen door de vele artiesten die eraan meededen.

Ik zag de dubbel cd voor 10 euro liggen, en maar gewoon meegenomen op de gok. Een hele goede gok bleek dit, echt een fantastisch mooie cd!

Je bent goed bezig Stijn.

De eerste cd is sowieso heel goed. De 2e vind ik wat minder, maar de nummers met Bob Dylan zijn dan wel zo goed dat het compenseert

Hm ik vind Dylan juist vrij matig op deze dvd, wel leuk om te zien hoor, maar ik vind Ronnie Hawkins, en doctor John misschien wel net zo amusant om naar te kijken. Maar ik merk dat ik alweer over de dvd aan het praten ben:) Het mooiste nummer op de cd vind ik: " it makes no difference" PRACHTIG!

Heerlijke meezingnummers zoals The Night Old Dixie Drove To Town, It Makes No Difference, Up on Cripple Creek, I Shall Be Released en Caravan. En beter nog is het geluid en kwaliteit van dit optreden. Eén van de best klinkende live albums allertijden.

Zat ik even in de la onder de TV te kijken, zag ik deze ineens liggen

Is dit een goed Live Album
(zo de artiesten te zien en de score wel)

Het is niet enkel een prima liveplaat, het is ook een schitterend tijdsdocument, maar sound and vision is hier de boodschap, twijfel niet en ga hier voor de dvd!

U moet dus de fim hebben van Martin Scorsese, een absolute aanra(n)der!

Oke dank u wel
zal ik zekers proberen

Disc 2 zit er nu in...wat een prachtig concert. Tot nu toe alleen maar genieten. Dat belooft nog voor die andere 2. Als het niveau zo blijft, zitten er van mij wel 5*en in. Die DVD moet ik zeker nog eens een keer scoren.

Ben blij met de aankoop van de box met 4cd's. Er staan toch een flink aantal pareltjes op die bij de bovenstaande editie niet zijn toegevoegd.
Nummers als; Life is a carnival/The Weight/Rag mama rag. Met Eric Clapton; All our past times, Four strong winds met Neil Young en Don't do it, wat een cover is van Marvin Gaye, maar zo eigen gemaakt is.
Zo zijn er nog wel meerdere te noemen, maar wat een genot om naar te luisteren.
Het is werkelijk een feest, met al die gasten die op komen draven. Dat maakt het juist tot een afwisselend geheel. The Band schikt zich moeiteloos en met verve als backing up band ter faveure van hun vrienden.
Vreemde eend in de bijt is Neil Diamond die het prima doet en natuurlijk Grande Dame Joni Mitchell. Aan haar speelstijl moesten ze wel even wennen en zoeken hoe dit te doen. In het boekwerk dat erbij zit, staat daar een leuke annecdote van vriend en producer John Simon over:

De accoorden die zij speelde op haar gitaar, waren niet standaard. De jongens keken naar haar linker hand en gingen van, WAT? Ik zei welk akkoord is dat? Joni zei: Ik weet daar de naam niet van, ik stem mijn gitaar op deze manier, om mijzelf stom te maken -met andere woorden- om niet te vervallen in voor vastgestelde patronen, patronen waar zij aan was gewend.

Dit valt ook wel te horen aan de live uitvoering van haar nummers, deze klinken wat onwerkelijk t.o.v haar originele uitvoeringen.
Tuurlijk mag Bob Dylan niet onbenoemd blijven, niet voor niets dat daar de meeste nummers er van op staan.
Het geluid is goed, de muzikanten hebben er hoorbaar veel plezier in en het is werkelijk een feest.
Zo halverwege de jaren zeventig was dit een einde van een periode, op de breekpunt van een nieuwe. Schitterend document, dat van A tot Z genieten is.

Heb de 3 LP versie al heel lang.
Vervolgens de 2 CD set uiteraard
Sinds 2001 of zo ook de DVD (Luxe uitvoering)

Tja en zag net de 4 CD versie bij Amazon UK voor 15 Pond en die kon ik niet laten liggen dus besteld. Ben benieuwd naar de extra tracks hierop.

Prachtige plaat en document

De 4 CD versie is echt briljant en helemaal super. Verhoogd van 4,0 naar de volle 5 sterren.

Op het eerste gehoor vond ik deze toch wel tegenvallen, eerlijk gezegd. Waar het door kwam kan ik moeilijk zeggen, maar ik denk dat het komt doordat ik The Band (zoals ik die ken van hun eerste twee albums) beschouw en me voorstel als een vrij klein en intiem bandje dat in kleine zaaltjes helemaal hun dak uit gaat. Dan is zo'n groots concert met allemaal gastartiesten toch wat anders - en helaas pakt 't niet altijd even goed uit.

Coyote met Joni Mitchell vind ik bijvoorbeeld niks (Neil Diamond die daarna zegt 'I'm only gonna do one song, but I'm gonna do it right' is overigens wel hilarisch). Hetzelfde kan gezegd worden van Dr. John met zijn vervelende stem, Paul Butterfield die niet wilt blijven hangen, Muddy Waters die het standaard 'tanananana' ten gehore brengt, Eric Clapton die er weer eens op los pingelt, Van Morrison's Tura Lura Lural dat weinig verheffend is, I Shall Be Released dat copmleet over de top is... Ook Bob Dylan weet maar amper te overtuigen; de knipoog naar zijn legendarische concert uit 1966 is leuk, maar de nummers die hij ten gehore brengt, bracht hij bij dat beruchte concert een stuk overtuigender, en de reprise van Baby Let Me Follow You Down is ook behoorlijk overbodig.

The Band is sterk genoeg om het zonder al deze bijkomende sterren te doen, en de sterkste nummers op dit album zijn dan ook veelal de nummers die The Band zelf heeft uitgebracht - The Night They Drove Old Dixie Down als hoogtepunt. Dat neemt overigens niet weg dat het af en toe wél raak is: Who Do You Love is erg leuk - dat geschreeuw van Hawkins, prachtig -, en Down South In New Orleans is een heerlijk opbeurend nummer.

Al met al kom ik toch op een 3,5* uit, want hoewel de gastartiesten in mijn ogen niet altijd even sterk zijn, brengt The Band hun liedjes wel op een prima manier, en zijn hun eigen nummers natuurlijk fantastisch.

Echt geweldig he
Ik keek/luisterde hier als klein jochie met mijn vader altijd naar, geweldig .

Netjes hoor, Stap
De dvd is net zoals het album: geweldig

Dit album heb ik nu ook org in huis gehaald. De eerste 2 nummers zijn gelijk al erg goed vind ik. Ik zal hier even de tijd voor nemen voor ik hem ga beoordelen, maar het begin bevalt mij al erg goed.

het is wel zijn tanananana, wat door de jaren heen een 'standaard' is geworden.

Wellicht ook 'n beetje 'n verkeerd kritiekpunt, maar het nummer op zich vind ik niet zo heel erg geweldig.

Ik had gedacht dat de gastartiesten mij enorm zouden storen, maar die voegen eigenlijk alleen maar wat extra's toe. Heel apart live album is dit daardoor geworden, en met recht een afscheid in stijl van deze band.

en de versie van I Shall Be Realeased is geweldig!
wat een live cd is dit zeg, jeetje! de gastoptredens zijn uitstekend en de solo's van the band zijn ook echt geweldig.

ook de dvd is erg goed om naar te kijken! een must have (iig de cd)

dikke 5*

Inmiddels zou ik niet meer kunnen kiezen tussen disc 1 en 2.

Ik heb onlangs een 3DVD bootleg kunnen vinden, waarbij de originele dvd beelden zijn aangevuld met (zwart-wit) bootleg beelden. Het volledige concert in de juiste volgorde. Nog niet helemaal bekeken, maar het ziet er veelbelovend uit!

Naast de 4 CD set is er ook een Complete Last Waltz waar dus wel alle nummers opstaan, in de goede volgorde...

Ik wist overigens niet dat ook Stephen Stills die dag aanwezig was... heb de film al lange tijd niet meer gezien, misschien dat ik em daar kan spotten. De CD er onlangs nog ingehad. Voor mij is het skip nummer dat 'tureluurs' nummer van Van Morrison (maakt ie wel weer goed met Caravan).

Ik ben ook onder de indruk van deze cd (met uitzondering van een aantal nummers), maar volgens de biografie van Levon Helm zijn op zijn drums na zo'n beetje alle partijen gedubd tijdens post-productie. Hij verdomde het om dat te doen. Kortom: zo heel live is deze dus niet.

Sommige dingen wil je gewoon niet weten

Steven Stills zit niet in de film. Hij kwam pas opdagen tegen het eind van de avond en doet mee bij een van de jamsessies, maar die zitten niet in de film.

Mijn excuses als ik je idylle verstoord heb (ik geniet er persoonlijk niet minder om!). Helm heeft echt bakken kritiek op de hele gang van zaken rond The Last Waltz. Hij wilde in ieder geval niet stoppen met toeren. Hij speelt en zingt ook echt fantastisch (en dus helemaal live) op deze nummers. Alsof z'n leven er vanaf hangt. De versie van Up on Cripple Creek is lekker rauw en ruig.

Nee, maar wel in het bonus materiaal op de DVD. Het duurt ff voor ie op gang is, Neil negeert em bijna compleet, niet gek, gezien de problemen bij de Stills-Young tour, maar op het eind komt het toch van een beetje Stills/Young jammen, zoals dat bij CSNY ook gebeurde.

Die 3 DVD bootleg waar Stijn het over had, ben ik ook tegen gekomen, een dezer dagen eens downloaden.