Eens met voorgaande sprekers. Deze is beter dan haar debuut, dat al niet onaardig was. Meezingbare AOR-rock met sterke nummers als Our world our times en Lies and rumours, maar ook met breekbare stuikken als Sonny say you will en de prachtig georkestreerde single-hit Song instead of a kiss. Dat was trouwens een van de laatste nummers die ik op een vinylsingle kocht; daarna was vinyl niet of nauwelijks meer te krijgen in de gewone platenzaken.
Deze had een groter publiek verdiend, maar daar was het in 1992 misschien net te laat voor, met de machtsgreep van grunge en alt-rock, dat opeens doorbrak naar de mainstream.
Gek eigenlijk dat het hierna meteen volledig afgelopen was met het succes van mevrouw Myles. Dat had alles te maken met haar output, want ik kan me herinneren dat ik de navolgende twee CD's van haar nog wel eens heb beluisterd in de platenzaak, maar er in beide gevallen geen chocola van kon maken.