Craig Armstrong - Romeo + Juliet Volume 2 (1997)
mijn stem
23 stemmen
Verenigd Koninkrijk
Score
Label: Capitol
-
Prologue (0:44)
-
O Verona (1:28)
-
The Montague Boys (1:03)
met Justin Warfield
-
Gas Station Scene (1:52)
-
O Verona (2) (1:35)
-
Introduction to Romeo (2:06)
-
Queen Mab Interlude (0:23)
-
Young Hearts Run Free [Ballroom Version] (3:27)
met Kym Mazelle
-
Kissing You (3:33)
-
Balcony Scene (5:21)
-
When Doves Cry (4:06)
met Quindon Tarver
-
A Challenge (1:24)
-
Tybalt Arrives (1:48)
-
Fight Scene (3:09)
-
Mercutio's Death (3:39)
-
Drive of Death (1:25)
-
Slow Movement (12:44)
-
Morning Breaks (2:37)
-
Juliet's Requiem (1:57)
-
Mantua (1:17)
-
Escape from Mantua (3:57)
met Mundy
-
Death Scene (4:13)
-
Liebestod (1:28)
-
Epilogue (0:33)
0
geplaatst: 8 juli 2004, 12:46 uur
Fantastisch vervolg. Lekkere onheilspellende muziek. Craig Armstrong weet de sfeer van de film goed te vertalen.
0
geplaatst: 8 juli 2004, 19:06 uur
Nino Rota componeerde de score voor een versie uit 1968.Dat is even heel wat anders dan de moderne Romeo + (klinkt hipper) Juliet.Een song compilatie kwam al snel op de markt, maar Capitol vergat blijkbaar de echte kracht van de film: de score.Gelukkig dus dat er een volume 2 uit kwam.
Verwarring over de score credit is er altijd al geweest. Nellee Hooper, Craig Armstrong en Marius De Vries krijgen credit. Die laatste voor additionele music, maar alsnog is het verwarrend.Dit riekt naar Media Venture praktijken.Alle drie kunnen ze er wat van als het gaat om samenwerken met andere, met samples werken en er een warboel van maken.Maar Hooper werd duidelijk aangeschreven als hoofd componist(e).Ze kreeg er een Bafta nominatie voor.
En de score maakt hoe dan ook diepe indruk. Veel afwisseling tussen orkest en koor, en samples zijn er natuurlijk ook.The Dust Brothers zijn zo verwerkt in een weergaloze actietrack.Minder zijn de songs, die of beter op Volume 1 konden staan, of weggelaten hadden kunnen worden.Daar is de skip functie voor, handig hoor.Dialogen zijn rijkelijk aanwezig. Maar deze zorgen weer voor een gemengd gevoel; soms irritant, soms versterkend.
''O, Verona'' is een tour-de-Wagner. Met groots gebaren en een zielvol koor een diepe dramatische impact.De reprise scherpt dit nog eens extra aan.
''Gas Station'' is een parodie-volle actie track. Old style western score verpakt in een snel tempo met helse elektrische gitaren, een trompet en keyboards.
''Death scene'' en ''Liebestod'' vormen samen de meest tragische, neergeslagen tracks.Met wederom weer een Wagner invloed, te ontdekken in Liebestod. Dit geleend uit het even prachtige Tristan und Isholde.
Maar het warmste plekjes is vrij voor een track, die met het volle talent van Armstrong is gecomponeerd: ''Balcony Scene''.Romatiek, liefde, een warm gevoel en emotie bij elkaar.Een zachte solo van de piano, later aangevuld met prachtige vioolmotiefjes.Bevrijdend en opzwepend, letterlijk en figuurlijk, doen de violen hun werk. Een hoogstaand en intiem stukje romantiek.
5 sterren
Verwarring over de score credit is er altijd al geweest. Nellee Hooper, Craig Armstrong en Marius De Vries krijgen credit. Die laatste voor additionele music, maar alsnog is het verwarrend.Dit riekt naar Media Venture praktijken.Alle drie kunnen ze er wat van als het gaat om samenwerken met andere, met samples werken en er een warboel van maken.Maar Hooper werd duidelijk aangeschreven als hoofd componist(e).Ze kreeg er een Bafta nominatie voor.
En de score maakt hoe dan ook diepe indruk. Veel afwisseling tussen orkest en koor, en samples zijn er natuurlijk ook.The Dust Brothers zijn zo verwerkt in een weergaloze actietrack.Minder zijn de songs, die of beter op Volume 1 konden staan, of weggelaten hadden kunnen worden.Daar is de skip functie voor, handig hoor.Dialogen zijn rijkelijk aanwezig. Maar deze zorgen weer voor een gemengd gevoel; soms irritant, soms versterkend.
''O, Verona'' is een tour-de-Wagner. Met groots gebaren en een zielvol koor een diepe dramatische impact.De reprise scherpt dit nog eens extra aan.
''Gas Station'' is een parodie-volle actie track. Old style western score verpakt in een snel tempo met helse elektrische gitaren, een trompet en keyboards.
''Death scene'' en ''Liebestod'' vormen samen de meest tragische, neergeslagen tracks.Met wederom weer een Wagner invloed, te ontdekken in Liebestod. Dit geleend uit het even prachtige Tristan und Isholde.
Maar het warmste plekjes is vrij voor een track, die met het volle talent van Armstrong is gecomponeerd: ''Balcony Scene''.Romatiek, liefde, een warm gevoel en emotie bij elkaar.Een zachte solo van de piano, later aangevuld met prachtige vioolmotiefjes.Bevrijdend en opzwepend, letterlijk en figuurlijk, doen de violen hun werk. Een hoogstaand en intiem stukje romantiek.
5 sterren
0
geplaatst: 3 augustus 2006, 20:31 uur
Er is ook flink wat verknipt voor in de film. Zo is zijn de Schot zijn composities veelst te laag gemixt, iets waar langzaam maar zeker veel en veel meer verandering in komt met Mercutio's dood. Zo is de Sly-achtige (track van Space Between Us) viool climax van Slow Movement verknipt verplaatst bij een ruzie tussen Juliet en haar vader, zonder echt goed effect. Gelukkig op andere momenten vaak wel meer dan in orde. En dat verknipte gebeurt keer op keer, vaak met tussenpauzes, iets nog een keer herhalen, een minuut stilte, weer terughalen. Het is speels, maar soms wellicht niet helemaal Armstrong eer aandoend. Kissing You, een echte Armstrong composities, krijgt te weinig credit en vele lijken dit enkel als iets van artieste Des'ree te kennen (die het zo zingt op het bal), die tweemaal in de film haar stem toevoegt aan de compositie. Weliswaard krachtig, maar mijn voorkeur had de pure van de componist gehad. Mensen die de film nooit of slechts een enkele keer zagen, zouden verrast of teleurgesteld kunnen zijn na deze Volume 2 uitgaven zo te hebben vereerd. Ken nu al twee mensen die de film nooit meer willen zien, hoe goed de film op zich voor hun ook is.
0
geplaatst: 4 augustus 2006, 00:41 uur
In het kort even enkele track reviews:
Balcony scene
When doves cry
Balcony scene
When doves cry
0
geplaatst: 4 augustus 2006, 01:17 uur
Ok... betekent "ik niet" 
Toen ik de film in '97 voor het eerst zag verraste mij deze track al enorm in de film. Klinkt gewoon erg stoer IMO kan er niets aan doen.
Toen ik de film in '97 voor het eerst zag verraste mij deze track al enorm in de film. Klinkt gewoon erg stoer IMO kan er niets aan doen.
0
geplaatst: 25 april 2008, 17:36 uur
neo schreef:
Kissing You, een echte Armstrong composities, krijgt te weinig credit en vele lijken dit enkel als iets van artieste Des'ree te kennen (die het zo zingt op het bal), die tweemaal in de film haar stem toevoegt aan de compositie.
Kissing You, een echte Armstrong composities, krijgt te weinig credit en vele lijken dit enkel als iets van artieste Des'ree te kennen (die het zo zingt op het bal), die tweemaal in de film haar stem toevoegt aan de compositie.
Correctie. De muziek van de song is gecomponeerd door Tim Attack en Des'ree. Armstrong nam die melodie later over en bouwde die verder uit.
* denotes required fields.
* denotes required fields.