Jacques Dutronc - Jacques Dutronc (1966)

Leuke, spontane up-tempo plaat, soms zelfs héél licht psychedelisch. Tekstueel nog niet echt boeiend, maar dat mag de pret niet drukken.

Et moi et moi et moi is een heel tof nummer! De rest ken ik jammer genoeg (nog) niet .

Heerlijke primitieve en simplistische New Wave. Tien jaar eerder dan deze stroming ontstond.
Jacques Dutronc was in 1966 een trendsetter, maar het drong niet door buiten Frankrijk. De Britten en de Amerikanen waren immers toonaangevend.

Er staan erg veel goede nummers op deze plaat. Ik heb een "best of" met veel van wat hier op staat. Lijkt me tof op vinyl

Ik kon Jacques Dutronc enkel van Il Est Cinq Heures, Paris S'Éveille maar dit klnkt ook niet verkeerd.Dit debuut heeft een erg originele sound die zijn tijd best vooruit lijkt en de wat achteloos lijkende uitvoering maakt het er alleen maar leuker op.
Het geluid is een soort combinatie van pop en rock waarin zo links en rechts invloeden van psychedelica en new wave doorsijpelen.Daarnaast is Dutronc gewoon een erg fijne zanger.
Vooral On Nous Cache Tout, on Nous Dit Rien,Sur une Nappe de Restaurant,L'Espace D'Une Fille en natuurlijk Et Moi, et Moi et Moi maken erg veel indruk.
Leuke hoes ook.

Goed.

Daar heeft Jerry Hormone ook goed naar gekeken: The Jerry Hormone Ego Trip - Stout! Stout! Stout! (2016)

Leuk plaatje, beetje gek en eigenzinnig. Dutronc heeft een behoorlijk expressieve en energieke zangstijl, wat de aandacht er makkelijk bijhoudt. De teksten zijn niet van het allerhoogste niveau, maar dit is gewoon een prettige (en lichtjes gestoorde), af en toe psychedelische popplaat.

3,5 sterren