Glenn Hughes - First Underground Nuclear Kitchen (2008)

Nadat ik door zijn werk met Black Sabbath, Deep Purple en vooral Tony Iommi ontzettend onder de indruk ben geraakt door de krachtige stem van Hughes, is dit mijn eerste kennismaking met zijn solo-werk. Het was toch even wennen om van zijn hardrock en heavy metal kant naar zijn funk-rock kant te switchen (vooral omdat ik vrij onbekend ben met het genre), maar toch weet hij me hier weer te overtuigen. Vooral Love Communion en Too Late to Save the World zijn erg goed, hoewel hij me bij deze plaat stukken minder emotioneel overkomt dan op bijvoorbeeld 'Fused' .
Ik ben ook maar eens achter 'Addiction' aan gegaan. Heeft iemand nog andere tips over deze man? (al dan niet solo)

Nou daar gaan we: Deep Purple - Burn, Stormbringer en Come taste the band, Black Sabbath - Seventh Star en de 96 Dep Sessions Solowerk is allemaal goed, John Norum - Face the truth, Kijk eens op de site van 'em bij complete discografie

Dank voor de tips.
De albums met Deep Purple, Sabbath en Iommi kon ik al. Enkele solo-albums heb ik nu ook beluisterd (Addiction , Burning Japan Live en Blues), ook Trapeze zal binnenkort aan de beurt komen en daarna zal ik eens die John Norum proberen.

Dit album is zeker geen aanrader als je solo werk van de beste man wilt ontdekken. Deels omdat dit een funk album moet voorstellen en deels omdat ik persoonlijk dit een van zijn minste schijfjes vind.

Helaas is dit (samen met het voorgaande album) een van zijn mindere soloalbums als je net als ik liever naar de rock vocalen van deze voice of ROCK wilt luisteren kun je beter een ander album kiezen.

Mijn aanraders zijn: Voodoo Hill (zowel het titelloze debut als het tweede album Bad Seed Of Mother Earth), Glenn Hughes - songs in the key of rock, Glenn Hughes - R.O.C.K. en mijn favoriet The way it is.

Dit funk album is eigenlijk het slechts om mee te beginnen als je gecharmeerd bent van de Glenn's rock vocalen....

bah bah bah! de beste man heeft besloten de lijn die hij op dit album heeft ingezet door te zetten! Eeuwig zonde!

...of zou hij de ROCK niet meer aankunnen? ......

wat een grote nonsense van mijn boven buurman

Ik volg die hughes nu al jaren. Een jaar of 14 geleden voor het eerst live gezien. Hij blies de hele zaal omver. Niet dat dat zo heel moeilijk was want ik geloof dat er een man/vrouw of 70 aanwezig waren. Maar zijn inzet en passie waren er niet minder om. Door de jaren heen ging ik altijd wel kijken als hughes ergens optrad. En iedere keer zag je hetzelvde de man weet zich altijd 110% te geven verzaakt nooit. Zijn stem blijkt gemaakt te zijn van roestvrij staal. Daar waar heel wat collega zangers(coverdale joe elliott) van dezelvde leeftijd of stukken jonger bij lange na niet meer dat nivo halen dat ze ooit hadden. Hughes zijn kikker blijft nog altijd loepzuiver na al die jaren. De man word meen ik 60 of is het al. Plus neem het feit dat die hughes nu nog altijd vrijwel ieder jaar met een plaat op de proppen komt gevolgd door een tour. Helaas voor glenn is hij nooit echt doorgebroken naar een groot publiek. Een ander ding is dat je zijn stem prachtig vind of juist een ramp vind. Ook ik vind dat hij vooral live wel eens iets te ver gaat om zijn zangkunst te tonen.

Dit plaatwerk vind ik het beste wat de man sinds jaren heeft uitgebracht. Het is inderdaad meer funk dan zijn vorige platen. Maar heus geen muzikale aardverschuiving. Wat mij betreft mag hij zo weer een plaat maken in de lijn van zijn eerste solo platen play me out dat was en is voor mij de beste hughes. En dan zou je kunnen spreken over een echte koers wijziging Over de hele lijn zijn zijn nummers op funk wat meer gevarieerder dan zijn vorige platen. Er komen wat toeters voorbij bij het prachtige love communion bijv. Hij laat met tijd en wijle zijn bass eens flink knorren. De ballad ontbreekt natuurlijk niet satellite mooi nummer. En natuurlijk domineerd hughes zijn karakterestieke stem het geheel zoals dat bij hem hoort. Maar al met al ben ik harstikke blij met deze cd sterke nummers.

Om nog even terug te komen op de opmerking van toetnl. Het is wel erg voorbarig om te stellen dat hij eventueel de rock niet meer zou aankunnen. Hughes heeft de gave meerdere muziek stijlen te beheersen. En naar mijn idee doet hij dit veel te weinig.

Ik zou zeggen check Black Country Communion

Wanneer is die dan uitgekomen? Hoe is black country...?

Vorig jaar uitgekomen nr. 2 verschijnt 13 juni. Doe er je voordeel mee. Black Country Communion - Black Country Communion (2010)

Ik ga ff kijken op Bospop. Joe Bonamassa samen met Ome Glenn; geweldig

De Funk heeft altijd een grote invloed gehad op Hughes, op zijn eerste worp; Play Me Out uit 77' verwerkte hij al veel elementen uit dit genre. Het stemgeluid van Glenn leent zich dan ook uitstekend voor een dergelijke richting. De titel verwijst al naar het hoofdthema, het is funk wat de klok slaat. Crave vormt daar al een voorbode van, een fijne song. Het titelnummer doet daar niet voor onder, ook dit nummer klinkt swingend, doelgericht en kan mij ook bekoren. Satellite is stemmig en sfeervol en brengt je terug naar de jaren 70, het decennium waar Hughes altijd zo rijkelijk uit put met zijn platen. Love Communion trekt ook mijn aandacht, catchy en toegankelijk. We Shall Be Free vormt het eerste nummer waarbij het repetitieve karakter mij irriteert, de song duurt daardoor ook te lang. Imperfection is zwoel, een stukje blue-eyed soul waar je van moet houden, het glazuur spat echter bijna van je tanden. Het venijnig gezongen Never Say Never is weer wat beter hoewel ook geen topper. Oil and Water is weer wat sterker, hierna gaat de plaat uit als een spreekwoordelijke nachtkaars. Hoewel de koers op deze schijf je moet liggen krijg ik het gevoel dat Glenn op deze worp duidelijke keuzes maakt, in plaats van alles wat te willen snoepen ligt hier een vastomlijnd idee aan ten grondslag. Het is zeker geen topper maar met name de eerste helft van het album is uiterst genietbaar.

Tussenstand:

1. From Now On...
2. Addiction
3. Return of Crystal Karma
4. First Underground Nuclear Kitchen
5. The Way It Is
6. Blues
7. Soul Mover
8. Music for the Divine
9. Feel
10. Play Me Out
11. Building the Machine
12 .Songs in the Key of Rock
13. A Soulful Christmas