George Jones - A Picture of Me (Without You) (1972)

Tweede soloalbum van George Jones op het Epic label en dus ook zijn tweede solo album onder productionele leiding van Billy Sherill, de architect van de countrypolitan sound. Het zou een hard en lang huwelijk worden tussen die twee, waarbij ze regelmatig met elkaar botsten. George Jones hield teveel van Country en de pure harde honky tonk stijl om braaf Billy Sherill te volgen in zijn rijke orkestraties. Gelukkig vonden ze elkaar vaak halverwege en hebben ze samen heel wat prachtige albums afgeleverd waarbij ze dus wel vaak concessies aan elkaar moesten doen om de samenwerking in stand te kunnen houden. En het hielp natuurlijk ook niet mee dat George Jones een drank en later ook drugs probleem had en hij soms met zijn gedrag en onwelwillendheid onder invloed Billy Sherill tot waanzin kon drijven.
George Jones kon ook wel eens een heel ander phasering toepassen tijdens het zingen en dreef daarmee ook zijn echtgenote Tammy Wynette tot waanzin bij de duetalbums die ze samen met ook Billy Sherill opnamen. En soms moesten de albums zittend ingezongen worden omdat George Jones niet op zijn benen kon staan. Ook kreeg hij in de jaren 70 de bijnaam, No Show Jones, omdat hij simpelweg niet kwam opdagen bij concerten en opname's.
Maar hoe dan ook, Sherill en Jones, konden elkaar tot grote hoogte stuwen en zijn samen verantwoordelijk voor een hele rits goede albums waaronder deze. En ja, als George Jones goede zin had was hij een van de beste zangers die de country heeft voortgebracht en voor velen was hij de grootste.
En op dit album is hij geweldig in vorm en zingt er prachtig oplos in prachtig vormgegeven songs waarbij Sherill het qua productie best beschaafd en ingetogen heeft gehouden. Veel prachtige hartzeer nummers staan erop zoals Second Hand Flowers van de stortyteller Tom T. Hall of Tomorrow Never Comes (jaar eerder ook door Elvis opgenomen) van Ernest Tubb. En verdere hoogtepunten van dit album vind ik On The Back Row, Let There Be A Woman en het allermooist is voor het laatst bewaard met We Found A Match van Earl Montgomery.
Ik heb dit album nog niet zo heel lang in mijn bezit maar is inmiddels uitgegroeid tot een van mijn favoriete George Jones albums. En dat worden er steeds meer bij me...geweldenaar deze man.