Fleetwood Mac - Green Shadows (2003)
Alternatieve titel: Classics and Rarities Featuring Peter Green
mijn stem
2 stemmen
Verenigd Koninkrijk
Rock / Blues
Label: Metro
-
Man of the World (2:53)
-
Long Grey Mare (2:01)
-
Lazy Poker Blues (3:25)
-
The Sun Is Shining (3:03)
-
The Green Manalishi (4:44)
-
Looking for Somebody [Live] (5:09)
-
Dust My Blues [Live] (4:16)
-
Showbiz Blues (4:07)
-
Black Magic Woman (7:00)
-
Love That Burns (4:15)
-
Oh Well (2:47)
-
Shake Your Money Maker (4:04)
-
No Place to Go (4:01)
-
Got to Move [Live] (4:06)
-
Jumping at Shadows (5:12)
-
World in Harmony (3:26)
-
Rattlesnake Shake [Live] (7:49)
Links
Last.fm
0
Pieter Paal
geplaatst: 1 februari 2009, 14:34 uur
Een nogal rommelige FM-compilatie van het Engelse Metro-label.
Op de achterzijde van de CD staat vermeld 'This collection of singles, studio out-takes and 'live' performances ...' Achter singles staat een s, terwijl de enige single-versie die hierop aanwezig is 'Man of the world' van het Immediate-label is. De rest is allemaal live-uitvoeringen, sommigen in een nogal erg vreselijk beroerde geluidskwaliteit en studio out-takes die veel beter klinken.
Op de achterzijde van de CD is bij vele nummers heel toevallig (per ongeluk) het woordje live tussen haakjes vele malen weggelaten, terwijl het toch een live-track betreft.
Er zijn nog meer van dit soort labels die steeds maar weer die Bang-label-jaren van Van Morrison, die Sun-jaren van Johnny Cash en Roy Orbison in een nieuw jasje blijven steken.
Metro bracht ook al een CD uit van de Fairport Convention-jaren 1982-1996 met een line-up foto op de voorzijde die helemaal niet klopt met de jaren waarover het gaat.
Over de Metro-CD's van bijvoorbeeld The Move en Motörhead is wel goed nagedacht.
Op de achterzijde van de CD staat vermeld 'This collection of singles, studio out-takes and 'live' performances ...' Achter singles staat een s, terwijl de enige single-versie die hierop aanwezig is 'Man of the world' van het Immediate-label is. De rest is allemaal live-uitvoeringen, sommigen in een nogal erg vreselijk beroerde geluidskwaliteit en studio out-takes die veel beter klinken.
Op de achterzijde van de CD is bij vele nummers heel toevallig (per ongeluk) het woordje live tussen haakjes vele malen weggelaten, terwijl het toch een live-track betreft.
Er zijn nog meer van dit soort labels die steeds maar weer die Bang-label-jaren van Van Morrison, die Sun-jaren van Johnny Cash en Roy Orbison in een nieuw jasje blijven steken.
Metro bracht ook al een CD uit van de Fairport Convention-jaren 1982-1996 met een line-up foto op de voorzijde die helemaal niet klopt met de jaren waarover het gaat.
Over de Metro-CD's van bijvoorbeeld The Move en Motörhead is wel goed nagedacht.
* denotes required fields.
* denotes required fields.