Boogie Down Productions - Criminal Minded (1987)

@principal2000
Haha, ja, heb Follow The Leader, Fear Of A Black Planet en in mindere mate Yo Bumrush The Show wel veel geluisterd. Rakim gaat qua MCing helemaal los op de tweede plaat maar die vind ik toch minder als album.
Straight outta compton is dope maar heeft wel erg veel filler vind ik.

Black Sheep heb ik nu alleen nog The Choice Is Yours (revisited) van, wat een monster is dat.
Geto Boys alleen nog Mind Playing Tricks On Me (damn...), gaat zeker volgen.
Ice T vind inhoudelijk ijzersterk maar als pure MC ligt hij me minder.

Fear Of A Black Planet vind ik een raar album, er zit veel aandacht in de productie maar op de een of andere 'bangt' het niet echt vind ik (afgezien van Welcome to the terrordome). Daarnaast heb ik liever alleen Chuck D met Flav als sidekick dan continu Flav rappend op elk nummer.

Death Certificate veel geluisterd maar ik heb liever een jonge boze Ice Cube op Bomb Squad beats dan een jonge boze en schijnbaar controverse zoekende Ice Cube op west coast beats.... misschien moeten deze laatste twee albums nog 'klikken' bij mij.

Dank voor je tips, groet

zoals gweah zegt: alle tien goed, stuk voor stuk classics voor mij, terwijl het een album is van ver voor mijn tijd. KRS ook nog altijd als een van de beste liveshows die ik ooit heb gezien een jaar of 6 terug in 013, waarbij tracks van deze ook voorbij kwamen. Meteen daarna aangeschaft.

Oldskool. Heel oldskool. De reden dat ik hier naar luister heeft alles te maken met sentiment en waardering voor de herinneringen die ik aan sommige nummers heb. Als je kritisch kijkt is het niet erg goed. Kale productie en nou niet echt de beste teksten en flows.

Favorieten zijn
"South Bronx" (James Brown samples),
"9mm Goes Bang" (later gesampled door Cypress Hill, 50 Cent en KRS-One),
"Dope Beat" (ook echt een dope beat, sample is uiteraard van AC/DC),
en "The Bridge Is Over", grote favoriet van deze plaat! (deze is belachelijk vaak gesampled, zie hier

Deze gasten hebben een hoop betekend voor de latere hiphop... Al met al een fijne plaat voor mensen die het kunnen waarderen.

Het is maar wat je met "flow" bedoelt, ik vind dit juist wel een vette flow hebben, en teveel tiereliertjes en productionele fluff kunnen een plaat ook verpesten en 1000-in-een-dozijn laten klinken. Dat doet dit niet. Volgens dit soort redenaties kunnen we alle muziek van een paar decennia geleden steeds afschrijven, dat gebeurt ook niet met rockplaten e.d., dus lijkt me onzin

Tekstueel is dit niet heel veel sterker dan de raps van Run-D.M.C., maar qua message is dit toch wel wat meer powerful. Ik houd echt van de positieve vibe die er hangt op dit album. Brag & Boast, af en toe een diss naar de Juice Crew maar KRS hangt hier toch ook al de teacher uit op jonge leeftijd.

Kortom; een heerlijk album wat anno 2014 wel enigszins gedateerd klinkt. Dit drukt de pret voor mij echter niet.

Als er een old school rap album gedateerd klinkt dan is het deze wel. Alhoewel Run-DMC nog ouder klinkt. Dat maakt niets uit natuurlijk. Het verandert niets aan de urgente boodschap van KRS-ONE en de in your face producties van Scott La Rock. Ik vind dit nog steeds hun beste album.

Dit is behoorlijk gedateerd en daarbij heb nooit aangetrokken gevoeld tot oldschool hip-hop als dit; de beats zijn kaal, KRS heeft een houterige flow en ik mis sfeer. Het album bloeit in het midden wat op met Remix for P Is Free en The Bridge is Over, maar voor de rest is de boodschap het enige wat dit album nog wat interessant houdt. En dat is voor mij te weinig.

Je kan dit niets vinden maar KRS-One bestempelen als houterige rapper is wel het slechtste argument ooit.

Ja, dat is waar ook...

Ik heb alle respect voor zijn legacy, maar ik vind hem één van de meest vervelende rappers ooit. De reden is voornamelijk omdat hij zo prekerig rapt. Hier is dat prekerige minder, maar ik vind het wel houterig en traag. Zodra hij zijn Jamaicaanse accent er wat in gooit is het beter aan te horen, maar zijn flow allesbehalve soepeltjes.

KRS-One heeft een van de beste flows ooit en dat is ook één van zijn beste kenmerken. Het predikt niet maar werd altijd als teacher beschouwd. Zijn visie is hiphop maar bijna iedereen volgt de rap game.

Ik geef Silky wel gelijk omtrent dat prekerige, maar ik heb KRS-One wel altijd een geweldige mc gevonden.

Dat komt dat hij voor de hiphop cultuur is en dat is weg. Kijk maar eens naar wat docu's met hem. Wat een wijsheid en kennis.

Hij stond/staat bekend als the teacher en dat zal altijd blijven.

Ik zeg toch ook dat ik respect heb voor wat hij heeft gedaan voor de cultuur etc.? Het feit dat ik het prekerige niet leuk vind heeft niks te maken met de, in dit geval, prekerige boodschap. Het is zijn manier van rappen. Brother Ali en IT hebben ook zo'n manier van rappen. Als KRS lekker op dreef is vind ik hem een prima MC, maar een album vind ik veel te veel van het goede. En daarbij vind JIJ dat hij één van de beste flows heeft. IK geniet over het algemeen meer van een lekkere soepele flow zoals bij Q-Tip, Method Man (even snel) en Nas op Illmatic vind ik ook geweldig flowen.

Grappig. Bovenstaande probleem, van de net wat te kale jaren tachtig-albums die naar mijn gevoel gedateerd klinken, heb ik zelf ook vaak. Zeker de eerste luisterbeurten. Deze komt echter na één luisterbeurt al goed binnen, en dat komt denk ik met name door KRS-One: die man verslindt de simpele maar doeltreffende beats echt volledig, zeer indrukwekkend. Echte mic presence. Zo te horen was dit echt wel één van de betere rappers van de jaren tachtig, voor zover ik ze heb gehoord dan. Zijn teksten zijn wellicht niet erg ingewikkeld, maar zijn flow en felheid maken dat het sterk en geloofwaardig overkomt.

Gedateerd pffff, omdat hij niet over de technieken van nu beschikte? Het zal wel, dit is voor mij met de 1e van PE en Madvillain tot het beste hiphop ooit, tuurlijk er zijn ook nog meer goede rap platen.

Prekerige MC, da fuk, waar gaat dit over? het is geen fukkin MLK!

Nouja, hij noemde zichzelf wel de teacher Maar inderdaad amper prekerig te noemen, zeker vergeleken bij andere rappers die ik ken.

Ik verlaag deze maar eens met een sterretje. Zo'n oerklassieker die me nooit helemaal heeft weten te boeien. Over de gehele lijn zijn de producties nogal kaal. The Bridge Is Over is wel vet natuurlijk (legendarische disstrack) en 9mm Goes Bang is ook top. Het is verder niet dat KRS een verkeerde rapper is, maar zijn stijl heeft me ook nooit helemaal aangetrokken.