Moloko - Statues (2002)

Beste Moloko, vooral Forever More is heel erg mooi

ik ga nog steeds voor Familiar Feeling... en ik denk dat ik Things to Make and Do nu nog wel ietsje beter vind

Helaas, wordt toch weer een blijvertje, deze verse Moloko.
Heerlijke muziek rondom een heerlijke dame. DVD 10.000 clicks
moet geweldig zijn.

Die dvd ís ook geweldig

Heerlijk dansbaar plaatje, en toch lekker alternatief. Een 4*

een van de favorieten van 2002

een van de mooiste vrouwelijke stemmen die ik ken. Lekker rokerig , zacht, mysterieus en dan weer lekker bombastisch, groots en luid. Forever More idd lekker mooi.

szyN.

Lekker cliché;
Forever More is echt een goed nummer. De video kan ik me ook nog herrinneren: Ze staat met een groep dansers in een lange tunnel spastisch te dansen. Leuk toch!

Things to Make and Do was het eerste album van Moloko die ik in zijn geheel goed te pruimen vond.
Toch is dat zo'n album gebleven die nooit echt tot één van mijn lievelingetjes uit de platenkast is geworden.
Statues heeft die status ook nooit weten te behalen, maar vind ik toch wel weer een stukje beter dan zijn voorganger.
Lekker plaatje.

Over and Over tien minuten pure string heaven...

Ik vind haar solo wat leuker eigenlijk, maar zo'n nummer als Come On of Blow X Blow is toch wel erg lekker. Kunnen natuurlijk niet tippen aan het bijna sublieme Forever More. Wat mij betreft dé ultieme Moloko-track.
Vooral die vocoder die je zacht hoort bij Come On vind ik wel leuk.

Wat een gevarieerde en vooral gòede plaat is dit zeg. Ik zal 'm eerst nog wat vaker luisteren voordat ik hem mijn vijf sterren toeken.

ik word altijd een beetje verdrietig van "over and over" en dat van een band als Moloko hehehe

Voor het nummer "Forever More" heb ik deze ceedee gekocht. Uitgeleend aan mijn broer en daarna nooit meer teruggekregen! Dus ik kan geen dansje meer maken op mijn favoriete lied. Ik doe het nu op een oude bekende "The time is now" maar dan wel de Soulfood mix want die vind ik grandioos!

-4-

Hij blijft lekker. Natuurlijk met Forever More, maar ook Over and Over en Statues. Het refrein van Familiar Feeling is ook nog steeds even leuk om mee te zingen..stiekem als niemand kijkt of vals meezingen als iedereen kijkt!

Er zijn zo van die albums die je erg goed vind maar waar je, om de een of andere reden, weinig zinnigs over kan vertellen. Dit is zo'n album. Maar omdat ik er zelf om gevraagd heb zal ik toch iets moeten verzinnen .

Statues begint in ieder geval meteen erg lekker met Familiar Feeling waardoor je meteen in het album gezogen wordt. Gedurende 57 minuten en 21 seconden verblijf je daar dan. En dat is een erg aangenaam verblijf. De drie nummers na Familiar Feeling zijn ook prima en dan komt het hoogtepunt van het album: Forever More. Een prachtig opgebouwd nummer waarop ik moeilijk stil kan zitten. De momenten dat Moloko wat uitbundiger wordt zijn dan ook het beste. Die nummers doen het ook altijd erg goed bij het uitgaan.

Erg leuke plaat dus waar ik verder weinig zinnigs over kan zeggen. Gewoon opzetten, luisteren en een feestje bouwen.

Ik zet voorlopig in op 3,5 met een grote kans op hoger.
Ik houd normaal niet van dance en funk, maar deze combinatie is toch zeer geslaagd, intelligente popmuziek, en lekker ritmisch.

Familiar Feeling is de opener van de mooiste liveset die ik ken. Anthony Pappa opende op 22-11-2002 in de Amsterdamse Escape zijn set op Chemistry met het nummer en na even speuren kwam ik erachter dat het Moloko was, wat een heerlijk nummer. Zoals ik al zei vind ik de hele set geweldig en deze wil ik eenieder aanraden. Hij duurt net geen 2 uur, jammer dat ik alleen versies kan vinden met commentaar van Radio 538 erdoorheen (zeer af en toe, niet héél storend ofzo.) (En als mensen nog meer in dezelfde smaak weten voor me wat livesets/mix-cd's betreft: ik hoor het graag.

Dit plaatje ga ik zo eens luisteren.

mooiste plaat van 2002. Een typische groeiplaat die bij elke draaibeurt beter wordt.

Dit is voor mij echt het beste album van Moloko.
Lekkere Disco-achtige Funky songs met "Cannot Contain This" als topper! Maar ook de wat rustige nummer zijn zeer geslaagd!
Ge-wel-dig! 4,5 sterren!

Wow, wat een goeie plaat is dit!

Ik hoor Statues nu voor de eerste keer en ben serieus onder de indruk.
Dit wordt gegarandeerd een van mijn favoriete albums.

Er zijn van die platen die bij elke draaibeurt beter worden. Dit is eigenlijk een ultiem voorbeeld van een groeiplaat, een geweldige plaat.

Vandaag weer eens opgezet en terecht dat ik die toen een 4.5* heb gegeven. Is nogsteeds niet gedateerd. Vind "I Want You" trouwens een erg fijne track.

Fijn album dat allerlei genres moeiteloos tot een mengelmoes kneedt. Met swingende dancepop als Familiar feeling en de discokneiter Forever more. Het titelnummer is een dramatische ballad die gelijk 1 van de hoogtepunten blijkt. Ook Blow X Blow en Over and over blijven langer hangen.

Dit was ook gelijk het meest toegankelijke album naar mijn mening waarna de koek op was.

het enige nummer wat me op dit album totaal niet aanspreekt is 100% dus een 4 is de eindnotering

Vond dit destijds een leuke plaat en het optreden dat ik in 2004 zag was ook prima, maar anno nu mis ik toch vooral een scherp randje. Muzikaal is het dik in orde, maar het is op de singles na nogal gezapig eigenlijk. Doet me denken aan van die studentikoze conservatorium-funkbandjes... Ik haal er een halfje vanaf, want ik kan dit album nauwelijks nog uitzitten.

Van Forever more en cannot contain this krijg ik nog steeds spontaan en op onverklaarbare wijze kippenvel
Vind ik nog steeds een van de sterkste cd's uit de nillies.

Een best goed album van deze Britse/Ierse band, waarvan ik vroeger dacht dat ze uit Rusland kwamen. Er waren in de tijd dat Moloko hits had met Sing it Back en The Time is Now geruchten over ze dat ze daar vandaan zouden komen, en ik geloofde dat. Hoe naïef kon ik toen zijn?
Maar niet lang geleden las ik dat de band toch gewoon uit het Verenigd Koninkrijk kwam. Moloko is Russisch voor melk, en is bovendien genoemd naar de Moloko-melk, die in het begin van de filmklassieker: A Clockwork Orange (1971) van Stanley Kübrick (1928 - 1999), werd gedronken door een relschopperskwartet.

De Beste 3 nummers van dit album zijn voor mij: de discosong Familiar Feeling , de ballad Statues, en de danceclassic Forever More. Zeer goede nummers. De rest is redelijk of vrij goed.

Als ik bijna 20 jaar Moloko leerde kennen vond ik er niet veel aan. Maar enkele jaren geleden terug live gezien (Róisín Murphy toch) en blij verrast door de muziek. Dan toch maar een album opgezet en daar komt de muziek veel beter tot haar recht. De single versies zijn nogal standaard helaas. Al is Moloko/Róisín Murphy live nog beter.