Chris Rea - King of the Beach (2000)

All summer long, wie dit niet mooi vindt, heeft toch wel een probleem, denk ik.

Ik voel me er best wel goed bij

Want? Ik heb geen idee wat ik hier aan mis.

Wat voor muziek maakt Chris Rea? Het is een bekende naam, maar ik associeerde hem altijd met The Lady In Red (terwijl dat niet eens van hem is).

Ik ook, alles wat ik van Chris Rea ken (stuk of tien hitjes die de man had) vind ik slaapverwekkende liftmuziek.

Liftmuziek is echt niet van toepassing op Chris Rea vind ik.

Wel, wat ik ervan ken vind ik ook niet echt boeiend, op die ene kersthit na, dat is een mooi nummer wat goed de sfeer van die periode neerzet

Dat is een verschil in definitie wellicht. Met liftmuziek bedoel ik meestal veilige achtergrondmuziek waaraan het grootste deel van Nederland zich niet stoort (maar ik dus wel).

Dat is ook mijn definitie, maar het is wat anders dan de muziek van Chris Rea (vind ik) .

Nee dat is Chris De Burgh, en ik ben het met Kos eens dat Chris Rea geen Muzak is

Dit is echt een fantastische plaat met prachtige nummers.
Ook al rockt het niet de pan uit , die stem met die prachtige gitaar die maakt alles goed.

Een aanrader!!!!!

Hé Lamontagne, je hebt me deze ook al in een privépost proberen aan te smeren ( ), ik ben deze artiest toch nogal genegen, dus bij mijn verzameling Chris Rea platen :

Dancing With Strangers
Espresso Logic
Heartbeats - Greatest Hits
New Light Through Old Windows (Best Of)
Stony Road
The Blue Jukebox
Water Sign

zàl deze ook nog wel kunnen, zeker ????
Alwéér eentje om te ontdekken, mijn lijstje groeit aan, die muzikanten allerlei slag gaan me nog een fortuin kosten...

zàl deze ook nog wel kunnen, zeker ????
Alwéér eentje om te ontdekken, mijn lijstje groeit aan, die muzikanten allerlei slag gaan me nog een fortuin kosten...[/quote]

Deze ga jij mooi vinden trust me!!

Chris Rea verwarren met Meester Der Muzak Chris DeBurgh???

Wat een Grof Schandaal!!!



Zeker niet, en het is ook altijd zo'n misvatting. De gemiddelde leek associeert 'm met Josephine of dat kerstplaatje, en dan is het stigma al snel opgeplakt.
(Beide nummers waardeer ik overigens zeer, maar ik begrijp best dat anderen er anders over kunnen denken).

Chris DeBurgh, daarentegen, is liftmuziek tot de max!!

Bij Rea horen geen muzakliften, totaal niet. Hoewel ik kan begrijpen dat een van acne getekende puber die persé rebels wil zijn en dus gedwongen luistert naar Nirvana en hedendaagse / eendaagse schreeuwbandjes Rea niet apprecieert. Te hoog niveau namelijk., bij Rea nu eenmaal geen 'fuck' om de 2 seconden.
Maar nu over het album. Na de zijprojecten (het geslaagde 'La Passione' en het geflopte 'The Road To Hell 2') komt de man zomaar even met een album dat op zoveel vlakken doet denken aan de parel 'On The Beach': de cover, de titel, de thema's, de luie zomerse sfeer, de warme stem, het fijne gitaarspel. De Rea op zijn best dus, maar eerlijk is eerlijk, 'On The Beach' is beter. Met stemmen wacht ik nog even, want een eerste luisterbeurt na 5 jaar is te weinig.

'King of the Beach' is een heerlijke opener, zomers, leuke melodie. 'All Summer Love', niet te verwarren met het gelijknamige nummer van 'Shamrock Diaries' , blijft mijn favoriet van het album. Zo'n lekker gitaarlijntje. 'Guitar Street' is een herwerking van het nummer dat al verscheen op 'Chris Rea' van 1981, deze versie is beter omdat zowel zijn stem als gitaarspel zoveel vooruitgang geboekt heeft. 'God Gave Me an Angel' behoort ook tot de meest in het oog springende nummers. Mooie tekst ook, God voorzag ondanks al mijn zonden en tekortkomingen een engel voor mij. De overige nummers vallen niet zo op, maar zijn gewoon weer sterke nummers in de typische huisstijl. 4 sterren.

"King of the Beach" is wederom een mooie plaat van Chris Rea. De man maakt over het algemeen prima platen. Vooral de bluesplaten die hij in de latere fase van zijn carrière maakt spreken me erg aan. Af en toe komt hij met een misser, maar dat vergeef ik hem gezien zijn imposante oeuvre. Op "King of the Beach" staan mooie, voornamelijk redelijk ingetogen/midtempo luisterliedjes. Ik geniet altijd erg van zijn gitaarspel, maar die eist wat mij betreft op "King of the Beach" niet de hoofdrol op. Nog steeds is zijn spel erg mooi, intens en meeslepend, maar vooral zijn diepe, donkere en warme stem pakken me op "King of the Beach". Met name in de ballads zorgt dat voor menig kippenvel moment. Een mooi opgebouwd nummer vind ik "Sandwriting". Alle ingrediënten voor een ultieme Chris Rea song zijn aanwezig. Maar los daarvan valt er meer dan genoeg momenten om te genieten op "King of the Beach". Gewoon weer een uitermate prettige luisterervaring!

Lekkere luchtige plaat van Rea waarin hij weer genoeg ruimte weet te leggen voor zijn slidespel.Er staan geen nummers op die in de annalen van de popgeschiedenis potten gaan breken ,maar het is allemaal uitermate verzorgd weer.Fijne muziek om lekker bij weg te soezen .All Summer Long is een pareltje van ongekende schoonheid en ook het zwoele Tamatave is prachtig. 4 sterren wederom.

Voor mij is dit toch wel Rea's minste album. Chris Rea levert altijd wel een bepaalde kwaliteit maar hier komt hij soms toch wel gevaarlijk dicht in de buurt van de ondergrens. Ook vind ik dat hij wel erg veel herhalingsoefeningen doet naar zijn rijke verleden.

Door de twee erg goede nummers vanuit het hart van het album (The Bones of Angels en Guitar Street) kom ik nog net op een heel klein voldoendetje uit. Die laatste heeft hij letterlijk vanuit het verleden herbouwd maar dat heeft hij dan weer zo goed gedaan dat ik daar wel een applausje voor over heb.

De andere ster gaat naar God Gave Me an Angel.