Steve Earle - Transcendental Blues (2000)

heee, waarom nog geen beoordeling? Dit is een van Steve's beste platen. Galway girl, another town en The boy who never cried, Halo round the moon zijn juweeltjes. Voor de liefhebbers van americana is dit een echte must

Je maakt me nieuwsgierig, ik was al van plan om het e.e.a van deze man aan te schaffen.
Ik heb wat fragmenten van dit album gehoord en dat beviel me wel.

goeie plaat van iemand die nooit teleurstelt

Kan niet nalaten dit album weer eens onder de aandacht te brengen. Heb er weer van genoten. Zoals gewoonlijk geeft Steve country-muziek een eigen interpretatie. Erg persoonlijk. Maar ook traditionelere countrunummers als Galway girl en Steve's last ramble doet hij erg mooi. Favoriet vandaag: het prachtige duet in When I fall

Potdorie! Goed dat je het zegt. Als Steve Earle fan helemaal vergeten hier op te stemmen.

Nog zo'n uitstekende plaat van één van mijn favoriete songwriters. 'Over Yonder', 'Lonelier Than This', 'Halo Round The Moon', 'The Boy Who Never Cried', 'Everyone's In Love With You' en de titeltrack zijn mijn favorieten.

Vandaag de muziek-dvd van dit album gevonden voor 4 luttele n€uro's, op een rommelmarkt. Splinternieuw, want er zat nog plastic folie rond.
Dat wordt genieten, later vandaag, want eerst is er Parijs-Roubaix een wielerkoers die door een Vlaming gewonnen zal worden, ik voel het aan mijn water.

En daarna bekijken en beluisteren we de dvd-versie van dit prachtig album, yeah!

Grote bofkont. Dat lijkt mij een prachtige DVD. Een concertvideo neem ik aan. De cd TB is een van de beste die ik ken van Steve Earle. Hoewel hij regelmatig in Nederland komt heb ik hem nog altijd mis gelopen. Ik hoop hem toch een keer live te zien. Een goeie DVD geeft echter vaak ook al een echt gevoel of je erbij bent vind ik.

Dan mag je wel opschieten want hij begint er nu toch wel heel oud uit te zien en als je dan ook nog zijn destructieve leefstijl uit het verleden in aanmerking neemt.
Ik hoop echter dat hij nog lang blijft leven, temeer daar hij in staat is nog steeds prachtige albums te maken.

Vanaf zijn debuut Guitar Town(1986) heeft Steve Earle mij niet meer losgelaten en heb ik me meer dan te goed gedaan aan zijn albums en concerten. Zijn hele oeuvre tot op heden overziend kom ik tot de conclusie dat op dit album de grote talenten van Earle het best zijn samengepakt. Afwisselend stevige countryrock, ballads, een prachtduet en mooi akoestisch werk plus op de bonusschijf vier overtuigende livesongs. De begeleidende muzikanten zijn griezelig goed evenals de productie.

Dit album kreeg ik van een collega en ik was meteen verkocht. Heb meteen meer werk aangeschaft van deze muzikant. Dit album is wel het meest eclectische van vier die ik heb. Er staan rocknummers op, maar ook één nummer in bluegrass stijl ('Until The Day I Die') en country ('I Can Wait' , 'Steve's Last Ramble' en 'When I Fall'). Met 'Galway Girl' slaagt hij er zelfs in om een Ierse folk song te schrijven dat zo authentiek Iers aandoet dat je haast niet geloofd dat het door een Amerikaan is gecomponeerd. Ook erg knap is het nummer 'Everyone's In Love With You' dat klinkt als een Beatles track t.t.v. het album 'Revolver', incl. het einde met achterstevoren gezongen tekst. Het eerder genoemde 'Steve's last Ramble' vond ik zo mooi dat we het met mijn groep al een jaar of drie steevast in onze setlist opnemen. Een eclectische maar desondanks ook een hele consistente plaat.

Vandaag weer eens opgezet en ik was meteen weer onder de indruk van Transcendental Blues,lekker veel afwisseling in de songs en de doorleefde stem van Steve Earle maakt het vervolgens helemaal af.
De country song Steve's Last Ramble is mijn favoriet maar ook Galway girl,When I Fall en Everyone's in Love with You zijn schitterende nummers.
Sterker nog het album lijkt met het stijgen der jaren alleen maar beter te worden en past zo in het rijtje met I Feel allright en I'll Never Get Out of This World,andere gelijksoortige pareltjes van meneer Earle.
Train a Comin' en the Mountain reken ik dan even gemakshalve niet mee omdat ze nogal verschillen in stijl.
Het woord eclectisch is hier al eerder gevallen en dat is inderdaad wel van toepassing op deze tijdloze country/roots plaat.

Een gevarieerd topalbum, vind ik dit. Bijna al zijn al zijn werk in de kast. Met als toegift bij dit exemplaar vier livesongs. Paar keer concerten bijgewoond in Paradiso. Onvergetelijk vanwege de hoge kwaliteit en de duur van het optreden. Waar voor je geld. Ik kan geen misperen noemen uit zijn loopbaan. Zie zijn discografie

Ik zie nu pas dat ik hier nooit wat over gepost heb. En dat terwijl dit zo'n geweldig album is, dat ik zeer geregeld beluister.

In de periode 1995-2000 was Steve - naar mijn mening/smaak - op zijn best. Hij maakte maar liefst 4 prachtalbums, waarvan dit de laatste was. Alles wat daarvoor of daarna is uitgebracht is matig tot goed, maar kan toch niet tippen aan deze 4 toppers.

Er staat op Transcendental Blues geen enkel matig of slecht nummer. En het is heel gevarieerd: stevige rockers worden afgewisseld met Beatlesque songs, een Ierse folksong en uiteraard een handvol prachtige ballads. Maar als ik er één uit mag lichten: hoewel Steve alsook zijn zus Stacey niet de meest geweldige stemmen hebben 'kloppen' ze samen wèl. Daarom, en vanwege de mooie tekst val ik iedere keer weer voor When I Fall.

When I fall is inderdaad schitterend. Mooie tekst, zeker als je het verhaal over de verslaving van Steve kent. Ik draai de laatste tijd vooral de nieuwere platen van Steve, zeker zijn ' tribute albums' vind ik erg mooi. Maar nu weer eens het oude werk aan het herbeluisteren. Dit is toch wel een parel.

Jammer dat we van Stacey Earle al een tijd niks meer hebben gehoord. Door dit nummer ben ik haar destijds ook gaan volgen. Haar solo cd's zijn erg aan te bevelen, met name de eerste twee.