Steppenwolf - Steppenwolf Live (1970)

Aanrader voor liefhebbers van goede live-rockmuziek. Ik vind dit veruit het meest geslaagde Steppenwolf album, en daarom verdient het veel meer aandacht. De geluidskwaliteit is eigenlijk het enige echte minpunt.

Heb dit album een jaar of 25 geleden gekocht met het idee stoere muziek in huis te halen, met nummers als Born to Be Wild en The Pusher. Viel dat even tegen. Ik heb de plaat denk in totaal misschien 10 keer gedraaid. Gisteren nog maar eens beluisterd, maar het blijft belabberd. Er staan een hoop 'zeik' nummers op en ondanks dat het live is spettert het nergens. Born to Be Wild wordt erg ongeïnspireerd gespeeld. Daarnaast is de slide gitaar op sommige nummers meer dan irritant aanwezig. Enige lichtpuntje is Hey Lawdy Mama.

Ik heb dit album her-ontdekt. Echt jaaaaaaren niet meer gehoord en nu weer een paar keer beluisterd.
Ik ben aangenaam verrast. Strak gespeeld, de zanger heeft een mooi rauw stemgeluid en het album heeft een redelijke geluidskwaliteit.
"Monster" bezorgt mij kippenvel!

Wereld nummer Monster/Suïcide/America.
Bezorgt mij ook altijd hanenvel.

Ik vind Don't Step on the Grass, Sam erg leuk. Grass = wiet en Sam = Uncle Sam = US (United States). Hoe hippierock wil je het hebben. Toch ook een tijdloos nummer, want Gov't Mule speelt het nog vaak.

Om tot een dubbel LP te komen werden er tegen de zin van de band twee studionummers aan toegevoegd, nl. Corina, Corina en Twisted. Helaas bevat dit album veel live versies van nummers van het matige Monster album.