1
geplaatst: 24 juni 2022, 15:03 uur
Erg goed eerste album van Patto, dat voortkwam uit de kern van de laatste bezetting van de Britse groep Timebox (pop met lichte soul- en jazz-accenten), o.a. bekend van hun cover van het Four Seasons-nummer Beggin' (een bescheiden hit in 1967). De zanger Mike Patto, en gitarist Ollie Halsall begonnen een doorstart (als Patto dus) en bij hen voegden zich John Halsey (op drums) en Clive Griffiths (bas). Dit viertal nam drie goede albums op, waarvan dit het debuut is.
Het is, dat is gelijk duidelijk, een echt rockalbum, daar waar Timebox meer een popgroep was.
Opvallend is het briljante spel van gitarist Ollie Halsall,die ook als sessiegitarist op veel albums is te horen, o.a. op albums van Kevin Ayers. De zang van Mike Patto vind ik ook uitstekend, al blijft dat natuurlijk een kwestie van smaak.
In de late jaren 60 tot en met de eerste jaren van het daarop volgende decennium zijn zó ontzettend veel goede platen gemaakt, dat ik deze groep bijna over het hoofd had gezien. Ten onrechte - en ook de de twee volgende albums zijn zeer de moeite waard.
Misschien ook iets voor ABDrums Mssr Renard freakey?
Het is, dat is gelijk duidelijk, een echt rockalbum, daar waar Timebox meer een popgroep was.
Opvallend is het briljante spel van gitarist Ollie Halsall,die ook als sessiegitarist op veel albums is te horen, o.a. op albums van Kevin Ayers. De zang van Mike Patto vind ik ook uitstekend, al blijft dat natuurlijk een kwestie van smaak.
In de late jaren 60 tot en met de eerste jaren van het daarop volgende decennium zijn zó ontzettend veel goede platen gemaakt, dat ik deze groep bijna over het hoofd had gezien. Ten onrechte - en ook de de twee volgende albums zijn zeer de moeite waard.
Misschien ook iets voor ABDrums Mssr Renard freakey?
0
Mssr Renard
geplaatst: 28 mei 2024, 13:29 uur
heartofsoul schreef:
In de late jaren 60 tot en met de eerste jaren van het daarop volgende decennium zijn zó ontzettend veel goede platen gemaakt, dat ik deze groep bijna over het hoofd had gezien. Ten onrechte - en ook de de twee volgende albums zijn zeer de moeite waard.
Misschien ook iets voor Mssr Renard ?
In de late jaren 60 tot en met de eerste jaren van het daarop volgende decennium zijn zó ontzettend veel goede platen gemaakt, dat ik deze groep bijna over het hoofd had gezien. Ten onrechte - en ook de de twee volgende albums zijn zeer de moeite waard.
Misschien ook iets voor Mssr Renard ?
Hoi maat. Ik zie dat je me getagd hebt. Dat heeft geen zin, want ik heb die functie uitgezet (wel zo rustig).
Patto ken ik wel. Al is het wel decennia geleden dat ik het gehoord heb. Zoals je weet luister ik muziek altijd thematisch, en een flink aantal jaren geleden was ik aan de slag gegaan met het legendarische Swirl-label (Vertigo), waar gedoodverfde favorieten van mij als Uriah Heep, Jade Warrior, Black Sabbath, Magna Carta, Gentle Giant en noem maar op.
Je stuk tekst is trouwens prettig lezen, maar dat is meestal met jou. Je neemt de moeite een plaat te omschrijven en van informatie te voorzien. Waarvoor dank. Alleen daarom al ben ik je verschuldigd dat ik deze plaat ga luisteren. Ik heb even geen wedertips, maar dat hoeft ik ook niet. Ieder kiest zijn eigen muzikale weg.
Als ik deze weer eens een aantal keer heb gehoord, zal ik ook proberen er een mooi stuk bij te schrijven. Of in elke geval uit de doeken te doen waarom ik kies voor een bepaalde score.
NB: ik hen gelijk ook maar een artiestenpagina voor deze band aangemaakt.
* denotes required fields.
* denotes required fields.