Breaking Benjamin - Saturate (2002)

hej een breaking benjamin cd die ik neit heb
dacht daat het een net beginnend bandje was. keertje naar opzoek gaan maar

Deze cd is net iets minder dan We're not alone, maar nog steeds lekker om naar te luisteren. 3,5*

Goede eerste album, met een aantal lekkere ruige en goede nummers! een 4

Leuk album, maar ook niet meer dan dat. Het is allemaal wat softer dan wat ze nu brengen, wat mij weer wat minder ligt.

Prima debuut album met slechts 1 echte uitschieter genaamd "Polyamorous".
De rest is overigens ook prima te beluisteren met een aantal sterke hard-rock nummers als "Sugarcoat" & "Shallow Bay"

3.5

Verdienstelijk debuut, dat een geluid laat horen dat ergens tussen nu metal en grunge in ligt. Lekker stevige rocksongs, met hoekige gitaarriffs en makkelijk mee te brullen zanglijnen. De songs hebben hier nog niet het niveau van het meer recente werk en qua produktie is alles wat aan de kale kant, maar al met al zeker niet verkeerd.

Het is weer tijd om er een marathon bij te gooien, nu ik met de fantastische band 'Rhapsody' bezig ben heb je natuurlijk soms ook wel eens wat zin in afwisseling anders maak je, jezelf na een tijd helemaal gek en dan vind ik persoonlijk zo'n marathon soms wat moeilijk uit te zitten ook al is de band fantastisch, ik heb soms ook wel eens zin om wat anders te luisteren.

Ik ben beland bij vooral na het spelen van Halo 2, waar ze een song voor geschreven hebben genaamd 'Blow Me Away' en die heeft me daadwerkelijk hard weg geblazen want de band speelde sinds die dag al erg fijne en harde noten en dat merk ik ook wel in dit debuutalbum 'Saturate' maar je kan soms wel merken dat de band nog wat zoekende is, en meer een rock kant op willen gaan dan de metal kant te blijven bewandelen waar je toch niet al te vaak grunten krijgt, al mixen ze dit lekker door en ik weet dat ze zo nog wel even door gaan in hun albums.

Toch zijn de songs vaak wat eentonig, herhalend en niet pakkend genoeg. Toch vond ik nummers als 'Sugarcoat' wel knetter hard en daar mogen de twee nummers 'Wish I May' en 'Polyamorous' opzich ook wel over mee praten, en ook 'Home' was een heerlijk nummer om te volgen. En dan vind ik dit debuutalbum erg fijn, al weet ik wel dat de heren wat betere albums neer gezet hebben dus ik zou hier waarschijnlijk niet al te hoog op stemmen.