Explosions in the Sky - Those Who Tell the Truth Shall Die, Those Who Tell the Truth Shall Live Forever (2001)

Ik zal de hele club van liefhebbers wel weer over me heen krijgen, maar wat een vreselijke plaat is dit. Twee keer geluisterd en ik snap het enthousiasme weer eens niet. Hoop gerommel op instrumenten, maar het raakt me nergens. De rustige stukjes zijn af en toe wel aardig. Nu moet ik ook zeggen, dat ik sowieso niet van de instrumentale muziek ben (tenzij het een stukje klassiek is). 2,5*, omdat ik het gemiddelde nou ook weer niet te ver naar beneden wil trekken... Ik zal 'm uiteraard nog een paar keer beluisteren als ik de moed verzameld heb, want ik laat me natuurlijk niet kennen

Hoewel ik aardig into post-rock ben is dit album destijds volledig aan me voorbijgegaan. N.a.v. het hoge gemiddelde hier en de overwegend erg positieve reacties ben ik het album gaan beluisteren en dat is me erg goed bevallen. Openingsbod: 4*

Ach er is toch wel wat te veel poeha rond dit album op de site hoor. Blijkbaar vinden veel mensen het nodig om bij albums die +4.20 om het niet naar beneden te halen... terwijl ik toch vind dat dit album soms wat leegjes klinkt. Het verrast me net niet genoeg, waar Godspeed You! Black Emperor met die geluidsmuren niet leeg klinkt (maar nu ook niet echt bepaald verrast, dat moet ik er wel bijzeggen).

In het boekje is een pagina met een vliegtuig te vinden, en de tekst: "This plane will crash tomorrow". Ik zie op allmusic.com dat het album al op 4 september is uitgekomen, dan zaten ze er dus maar 7 dagen naast...

Ik tel zelfs maar 6 dagen.

Hilarisch!

Het album is al op 27 augustus uitgekomen en het concept stamt al uit 2000.

Er crashen wel meer vliegtuigen in een jaar.

Daarom. Overtrokken onzin is het natuurlijk. Nu maar even over het album, geweldig post rock album met werkelijk prachtige stukken erin. 5*

Ik heb me nogal vergist in dit album... Nooit gedacht dat dit iets voor mij zou zijn, dus erg lang het luisteren uitgesteld. Het is zeker wel wat!

Hier kan ik mij volledig in vinden... Ook al ben ik pas bij de 2e luisterbeurt. Deze muziek schrijft nu al boekdelen. Verder ook mooi bericht Wat_Jij_Wil!
Voorlopig 4,5* met kans op meer.

Dankzij herman kwam ik op de site van Explosions terecht en vond de mp3 van Yasmin the Light. Vind dit echt erg mooie muziek, doet me denken aan Mogwai zo op het eerste gehoor. Ook hier wil ik het fijne van weten!

De rest is minstens net zo mooi.

als er wat meer power en emotie in had gezeten was mijn stem duidelijk hoger uitgevallen,nu kabbelt het langdurige tijd monotoon voort 2,5*

Goed gezegd, dat is precies waarom deze plaat zo matig is.

Ik begin deze plaat de laatste tijd minder te vinden, omdat de power en emotie er wel erg dik bovenop ligt...

Je bent wel heel makkelijk te boosten dan herman!

Tsja, dit is best wel postrock by-the-numbers, maar ik vind het wel mooi ja. Dat het je niet raakt, kan best, maar deze muziek drijft op de emotie die erin zit. Dus om nou te zeggen dat dat er niet genoeg in zit...

Zo beleef ik het herman nu eenmaal. Hetzelfde heb ik met Mogwai,Dirty Tree,Tortoise en Mogwai enz. Hele musicmeter stammen kraken hier bv Dire Straits af omdezelfde reden,maar dat vind ik dan weer onterecht! Zal wel het overbekende generatie verschil zijn !

Het is ook niet erg hoor, je kan het moeilijk forceren toch?

Ik vind al die namen die je noemt geweldig... Dire Straits vind ik dan weer uitermate saai.

Dat heeft met generatie verschil weinig te maken, het is wel erg makkelijk om het daarop te gooien
Mogwai, GYBE, Explosions in the Sky, deze bands vind ik allemaal bijzonder mooie en emotievolle muziek maken.
Dire Straits daarentegen vind ik saaier dan saai....of ben jij misschien van een nog eerdere generatie dan ik?

Dezelfde generatie Ruby,een klein tikkeltje ouder dan!
Vind de muziek overigens niet echt slecht,maar de plaat mist mijn inziens net de power en bezieling om mij de hele cd te kunnen boeien!

Dat komt nog steeds heel krom op mij over viking. Als er iets is dat deze plaat uitstraalt dan is het 'power' denk ik, of het je emotioneel raakt is denk ik wel vrij persoonlijk, dus daar oordeel ik niet over. Maar vind het zo gek dat je het op 'power' gooit, alsof DAT is wat een plaat moet hebben, wat deze plaat overigens ontzettend veel heeft.

Ik vind het zowel emotie als power hebben, het gitaarstukje in Yasmin the Light bijvoorbeeld, 1:02, ik krijg er spontaan kippenvel van. Zo simpel en eenvoudig, maar toch zoveel spanning en emotie. En dan die uitbarsting, na 1:39, onbeschrijflijk mooi, subliem gewoon..

Ik ga hier 3.5* voor geven. Geladen is het album ook voor mij in ieder geval zeker, en meestentijds klinkt het me ook wel prettig in de oren. Het begint een beetje een standaardverhaaltje te worden bij alle postrock die ik tot nu toe deze week heb leren kennen, en het komt er eigenlijk op neer dat ik het allemaal nog maar eens rustig een paar keer moet luisteren om echt tot een oordeel te komen. Mooiste nummer vind ik eigenlijk A Poor Man's Memory, maar daar ben ik blijkbaar de enige in. Het is toch echt zo.

Aan hen die deze plaat helemaal te gek vinden zou ik graag dit album even onder de aandacht willen brengen.

Kun je daar iets meer over vertellen? Met wie te vergelijken, behalve Explosions?

sorry dat dit zo nutteloos overkomt maar:
jozef van arimatea, wat is dit lekker.

M'n eerste kennismaking met de wat rustigere vorm van rock, en ik vind het nog vrij goed ook, draai ik nu ik in een rustige bui ben, en dan is het perfect. Na ongeveer 50 minuten begin ik het wel een beetje saai te vinden, maar ik ben ook veel anders gewend.

begin maar met 4*, mss nog kans op verhoging

Waarschijnlijk heb je na 50 minuten geen geluid meer

mss was 45 wat beter uitgedrukt van me , hij is namelijk aan het einde pas wat minder(vandaar ook hoge score)