Explosions in the Sky - Those Who Tell the Truth Shall Die, Those Who Tell the Truth Shall Live Forever (2001)

Absoluut het beste uit 2001

Post Rock plaat van een ongekende waarde.

Greet Death is verbluffend sterk, vooral dan het eerste gedeelte en dan lekker uit bollen tot we Yasmin the Light kunnen groeten.
van dan af aan worden we meegezogen in een droom van instrumentaal klasse die af en toe uit het niets opduikt.
Have You Passed Through This Night? is super
Waw plaat uit de States

Heb dit album de laatste paar maanden helemaal kapot gedraaid en voel me dan ook verplicht er hier (op zijn minst) een klein stukje over neer te pennen. Laten we allereerst even eerlijk zijn, dit is zeker niet de beste/orgineelste post-rock groep van allemaal, een Godspeed! You Black Emeror of een Mogwai zijn een stuk meer ingetoger dan dit als je het mij vraagt, maar om de een of andere reden heeft dat voorspelbare ook wel wat, de nummers wennen dan ook een stuk sneller.

Het begin Greet Death zet al gelijk de toon voor het geluid van deze groep, het begint met een kort rustig stukje en het knalt vervolgens uit je spiekers en neemt je direct mee in een geweldig luister avontuur. De tweede song Yasmin of Light zie ik als een licht minpuntje, zeker niet slecht, maar het vebleekt in mijn ogen nogal bij de rest. Vanaf
The Moon is Down wordt het alsmaar ingetogener, prachtige melodieen, met een constante mars achtige drum erin, hoe meer ik dat nummer luister hoe beter ik het begin te vinden. Have You Passed Trough the Night begint heel rustig en onheilspellend (mooi ook dat stukje tekst in het begin) en barst opnieuw weer uit in een hevige climax van geluid. Het volgende nummer A Poor Man's Memory vond ik op het eerste gehoor niet meer dan een wel aardige filler, maar hij werd met de luisterbeurt beter, opnieuw horen we weer het herkenbare rustige melodietje en de mars, tot die uitspatting, wat (wat) mijn betreft een van de mooiste momenten tot nu toe in de post-rock geschiedenis. Het laatste nummer (wat een schitterende titel!) is een geweldige afsluiter van dit bijzondere geheel.

Als ik er goed over nadenk is het tweede album van dit gezelschap misschien net ietsjes beter, maar dit debuut (dat een wat ruiger geluid heeft) zal altijd een speciaal plekje in mijn hart houden. Kwa cijfer ben ik er nog niet helemaal uit, hij staat nu op een vier en een half en schommelt steeds met een halve punt lager/hoger, ik moet er ook wel voor in de stemming zijn, vandaar...

ik vind explosions in the sky zeker niet onder doen voor GYBE! op dit moment zeg ik: integendeel!!! topper deze plaat!

Wat een slordige fout van me! ik wist toen blijkbaar nog niet dat ze hiervoor ook al een plaat hadden gemaakt.

Mooi album, maar niet zo overweldigend als ik had verwacht. De climax in A Poor Man's Memory is overigens wel fenomenaal. Zonde dat het album wordt afgesloten met With Tired Eyes, Tired Minds, Tired Souls, We Slept. Maar waarschijnlijk zitten mijn oren verstopt, want als ik de berichten zo lees, zou dit nummer me eigenlijk omver moeten blazen!

Ik begin met 3 sterren, maar ik zal het vanavond nog eens proberen...

Even de oorstokjes erdoorheen en dan nog een keer luisteren!

niethie , het is je vergeven , je hebt een zeer goeie smaak van muziek en vooral van hoezen , dit vind ik een fantastische plaat , en dit moet zeker niet onderdoen voor mogwai of gybe

have you passed through this night..woooohooow. ongekende emotionele kracht.fantastisch!

Greet Death =

Hoogtepuntje in de post-rock geschiedenis.

Dit album behoort inmiddels, na ruim een jaar, tot het standaard repertoire op mijn mp3-speler. Daarom verhoog ik het terecht naar 5 sterren.

De eerste keer dat ik een album van Explosions in the Sky volledig heb beluisterd en het valt goed mee. Grotendeels instrumentale rock, sfeervol met zowel rustige als heftige stukken. Soms klinkt het donker, dan dreigend en dan weer romantisch maar de stukken zijn goed opgebouwd en uitgebalanceerd en weten de aandacht vast te houden.

Vind ik toch ook wel. Schitterende opener en mijn persoonlijke EitS favoriet.

Qua sfeer verschilt het toch wel serieus van andere post-rockers zoals Godspeed You! Black Emperor, ik zou eerder de vergelijking maken met God is an Astronaut. Drums, bas en gitaren, hier en daar een (compleet gefaald) stukje spoken word. Erg energiek en intens, met een sound die ik bijna sexy durf te noemen. Door de beperkte instrumentatie is het ietwat eentonig, en de nummers herkennen kost dan ook wat luisterbeurten.

Op de vinylplaat is er een 'Help to stay alive'-kant en een 'This plane will crash tomorrow'-kant. Het is mij een raadsel welke de a-kant en welke de b-kant is. Maar geen probleem: ieder nummer is goed!

dit gouden schijfje is te omschrijven met één woord:
Hemels

Ik ga me als groot postrock fan maar eens wagen aan dit.

Hoe kun je jezelf überhaupt een groot postrock fan noemen als je deze nog niet kent?

Daar heb je een punt.

Als groot SR fan maar eens aangeschaft. Het album klinkt erg goed, al vind ik de vergelijking met SR wel raar. Ik vind het meer weg hebben van Mogwai of Mono. Dit album ga ik in ieder geval vaker luisteren om het beter tot me laten door te dringen.

SR? Simply Red?

Sigur Ros?

@herman: ik vroeg het me ook af, maar aangezien hij zichzelf een 'groot SR fan' noemt besloot ik zijn top 10 te bekijken en daarin staan twee albums van Sigur Rós. Dus dat lijkt me waarschijnlijker dan Simply Red. Die lijken ook een stuk minder op Explosions in the Sky. Sigur Rós misschien ook niet heel erg, maar mensen noemen beide 'post-rock'...

Ah, op die manier. Dit ligt misschien wel een beetje in hetzelfde straatje als Sigur Ros qua genre, maar qua emotie en klankkleur is het een wereld van verschil.

Wat is Have you passed through this Night toch een geweldig nummer.
Samen met Greet Death toch wel het hoogtepunt.


This great evil - where's it come from?

How'd it steal into the world?

What seed, what root did it grow from?

Who's doing this?

Who's killing us, robbing us of life and light?

Mocking us with the sight of what we might of known?

Does our ruin benefit the earth, aid the grass to grow and the sun to shine?

Is this darkness in you, too?

Have you passed through this night?


Ik krijg gelijk weer zin om de film te bekijken

Welke film?

The Thin Red Line van Terence Malick, een briljante filmmaker

Ik denk dat ik mijn cijfers ga omwisselen voor de twee beste albums van Explosions in the Sky. The Earth Is Not a Cold Dead Place heb ik op dit moment nog op vijf sterren staan, maar ik ben dit album eigenlijk veel beter gaan vinden. Dit album is in mijn ogen het meest geniale post-rock album ever.

Ik heb ook het idee dat de drums hier een prominentere rol spelen dan op The Earth Is Not a Cold Dead Place en dat bevalt me eigenlijk heel erg goed. Ik lees hier meerdere keren het bericht dat men Greet Death een hoogtepunt vinden in de post-rock geschiedenis. Ten eerste vind ik dit niet het beste nummer van de plaat, ik zou ook weleens een motivatie willen lezen waarom men dat vindt . Ik vind namelijk dat het hoogtepunt zich bevindt in het laatste gedeelte van het album. Vanaf Have You Passed Through This Night? gaat het album helemaal los. De nummers daarvoor zijn een mooi opwarmertje, want ze zijn nog altijd meer dan geweldig daar niet van, maar daarna vind ik toch echt dat het album los komt.

De climax op A Poor Man's Memory is ronduit meesterlijk en dan de afsluiter met een fabelachtige titel. Wat kan ik er nog meer over zeggen, ik geef gewoon vijf sterren en gooi het volume nog maar een keer open.

Ik weet niet wat de hoes wil zeggen maar hij ziet er prachtig uit.

kijk maar op hun wiki site er zijn een hoop theorien over deze hoes...... iets met de datum van release.....

Dat lijkt me allemaal wel heel erg ver gezocht. In het CD-boekje staat dat het gebaseerd is op de legende van The Angel of Mons:
World War I: the Apparitions at Mons - Spooky Stuff (UK) - spookystuff.co.uk

Bizar verhaal maar aangezien er ook soldaten op de hoes staan lijkt het me dat de hoes aan dat verhaal gelinkt is.