Point Blank - Second Season (1977)

Goeie Southern Rock from Texas. En nog voor de heren meer de kant van AOR en radiovriendlelijke hard rock opgingen.

Een heel stuk minder dan het debuut.

Bij de tweede plaat van Point Blank zijn de gitaren wat naar de achtergrond en zang wat meer naar de voorgrond gemixt, waardoor de plaat wat inlevert qua 'power and crunch' maar wel meer subtiliteiten laat horen. Zo is de albumopener een interessante song waar de akoestische gitaar de leadgitaar is, terwijl de electrische gitaar flink rifft.

'Uncle Ned' is hier de metalsong die proto-funkmetal met proto-speedmetal mixt. Een song waar zowel Deep Purple als Outlaws nog jaloers op zou kunnen zijn (ook al heeft het nummer geen orgel). De powerballad 'Waiting for a Change' is mijn persoonlijke favoriet hier. Verder is het wederom een stevige plaat waar de Texas Blues meer naar de achtergrond verdwijnt en de band laat horen toch wel de hardste en stevigste versie van southern rock brengt, voordat Blackfoot en Molly Hatchet ermee aan de haal gingen.

Geen albumhoes waar een shotgun op je gericht is, maar vijf stoere mannen in een relaxte pose die je vervaarlijk aankijken. Het heeft toch wel iets rustgevends