Coldplay - Parachutes (2000)

Dat zegt me inderdaad wat meer

Serious radio

Ik vind eerlijk gezegd Coldplay over de gehele linie zwaar overschat, sky radio/3fm of niet
Het klinkt in het begin altijd best leuk en wordt na verloop van tijd zeikerig en suf.
Een paar nummers daargelaten kan ik niet veel van Coldplay achtereen luisteren.
Ik vind wel dat het nieuwere werk een langere houdbaarheidsdatum heeft dan het oudere werk...

Ja,sorry bedoel dus Sky-radio muziek, eentonige overschatte mainstream stadionpop.

Grapje??

Een giller en dijenkletser!! Ik kan maar een band bedenken die na een prachtig debuut en een nog waardige opvolger zo diep is gevallen en dat ook nog eens geheel uit vrije wil als.....

nope, ik vind het oude werk niet bepaald spannend. Het klinkt leuk voor een keer maar daarna luistert het weg als sky radio muziek, je hebt niet eens meer door dat het coldplay was dat langs kwam. Maar leuk dat je er de lol van inzag, dag niet gelachen...

Ja, meestal hoor je het omgekeerde. Ik dacht aan sarcasme maar geloof dat het toch echt serieus is.

Ja, want Viva la vida en het werk erna is totaal geen sky radio werk, want dat hoor je nooit langs komen daar....

lennon, maak je nu een grapje of is dit een serieus tegenargument?
Het ging dus om het niet spannende eraan van het oude werk en het daarna sky radio effect....jezus ik ga het nog uitleggen ook. overigens weet ik niet wat er op sky radio nu langs komt, ik woon niet in NL, maar als ik iets definieer als sky radio muziek in typische bewoording wil dat niet zeggen dat alles wat op skyradio gespeeld wordt ook onder die definitie valt of wel dan?
Wat een hokjes gedachte en dat voor iemand met de nick Lennon

Matthijs, jep serieus...ik vind het nieuwere werk wat meer omvatten, wat "de meesten" vinden is niet zo belangrijk toch, of zijn we gebonden aan meerderheids opvattingen
Wellicht moet ik eerst maar eens wat vaker luisteren naar wat de meerderheid te melden heeft op een plaat hier en dan gaan posten....
(wel sarcasme ja)

Waar vind jij Mylo Xyloto of Viva la Vida dan wel spannend?? Want als er 2 albums niet spannend zijn, maar dodelijk saai (Mylo vele malen erger dan Viva) zijn het die 2 wel.... Sterker nog, die 2 lijken speciaal geschreven om lekker in grote stadions veel wooohooohoooh te gaan zingen met zijn allen.. en dus is daar de link naar Sky Radio... want grote hap, menigte etc etc...

Die 1e 2 albums hebeen naar mijn mening juist dat speciale nog wel... verbaasd me dat jij dat andersom ervaart...

Soms lijkt de smaakpolitie rond te hangen, bijvoorbeeld bij het uiten van verbazing over een afwijkende mening (bv dat de nieuwe Coldplay interesanter zou zijn). Maar als ik voor mezelf spreek: ik verwelkom afwijkende meningen. Misschien lennon ook wel. Met zn allen woohoohoo in het stadion zingen kan best leuk zijn maar.. muziek blijft uiteindelijk een uiterst persoonlijke beleving.

Met z'n allen woohoohoo in het stadion zingen is helemaal niet leuk!!..Bah! woooohooooohooo

Mylo vind ik een verschrikkelijk album overigens maar ik ga nu niet uiteenzetten wat ik allemaal spannend vind om vervolgens te horen te krijgen waarom het niet spannend is. Verschil van smaak, discussies daarover lijkt me niet handig.
Toen Coldplay op kwam had je al wat soortgelijk klinkende bands als Snow Patrol en vooral Travis, ik vind Coldplay daar niet bepaald bovenuit schieten...naar mijn mening he

Trouwens het soms zwaar bekritiseerde laatste album van Coldplay, Ghost Stories, vind ik dan weer wel wat leuker omdat het meer invloeden heeft. Niet zo huilerig maar meer afwisseling in sfeer.

Volgens mij hebben wij een andere definitie over sky radio muziek als jij het meer ziet als de "grote hap muziek", voor mij is grote hap muziek Radio 538 of Caz of zo. Sky Radio Muziek is voor mij meer die feel good bandjes die je voorbij kan horen komen maar die zich eigenlijk weinig onderscheid van elkaar. Niet omdat het kwalitatief slecht is, maar omdat sky radio meestal een set samen stelt van diezelfde softe/huilerige/rustig rhythme muziek. Overigens is huilerig in my book niet een negatief woord, huilerig bedoel ik mee "niet vrolijk/hoog stem geluid/rustig tempo"...teveel huilerige zang word ik wel een beetje moe van overigens

Nou ik merk het joh, maar aan de andere kant zal het vast liggen aan de emotie door het verschil in scores. Als je een album bijna perfect rate en iemand anders zit daar ver onder, kan de schok wat groter zijn. Maar 2,5* is ook weer niet drama dacht ik
Ik ben niet zo van de wooohoohooo maar onder een bepaalde sfeer en wellicht met een bepaalde gemoedstoestand kan het ook weer heel uplifting werken. Ik heb jaren terug met volle overgave wooohoooo mee gebruld met Pennywise's Bro Hymn Tribute en toentertijd was dat een magisch moment en voelde je de emotie in het publiek

Over deze zijn we het eens!

Gaaaaaap, misschien overige Coldplay ook wel. Maar wat is dit "Parachutes" slaapverwekkend zeg.

Liever dit slaapverwekkende dan de jumpy dance van sky full of stars. Maar, weleens muziek gehoord van Angus & Julia Stone? Damien Rice? Als je yellow en Everythings not lost al slaapverwekkend vindt, dan hou je misschien gewoon niet zo van de wat rustige muziek? Deze cd is niet geschreven om entertaining te zijn (behalve yellow dan misschien..) maar voornamelijk om de gevoelige snaar te raken. 'Slaapverwekkend' of 'saai' vind ik persoonlijk het meest makkelijke negatieve argument dat iemand kan geven. Het zegt niet zoveel over de muziek zelf.

Trouble, Spies en Don't Panic heb ik door de jaren heen grijs gedraaid. Tijdloze nummers die voor mij nooit zullen gaan vervelen! En de rest van de cd eerlijk gezegd ook niet.

Lange tijd niet opgezet deze plaat maar vandaag helemaal geluisterd, echt een mooie plaat, best droog en rauw toen nog. Emotie komt ook goed binnen.

Toen was het inderdaad nog een uniek bandje.

Dit is simpelweg hun beste album. Toen ie uitkwam op aanraden van een vriend gekocht. Albums daarna vallen wat tegen idd. Misschien omdat t erg op de menigte gericht is.

Ik heb dit album vandaag weer eens aangezet, tijdens het koken van mijn avondmaal. Ik moet zeggen; het blijft een schitterend album. Daarvan zijn voor mij 'Don't panic', 'Yellow', 'Trouble' en 'High speed' de mooiste nummers. Zelfs de zoetsappigere nummers 'Shiver' en 'Sparks' zijn erg goed. mijn stem blijft 4,5*.

'Don't panic' playbackte ik zelfs op 19-jarige leeftijd tijdens een schoolreisje naar een oud klooster in Biezenmortel. Ik zat destijds op de Gabriëlschool van 's-Hertogenbosch. De meeste van mijn klasgenoten kenden de muziek niet, maar zij vonden het mooi om te horen. Ook heb ik wat klasgenoten van mij de cd een keer in zijn geheel laten beluisteren.

Heerlijk om weer naar terug te grijpen als je net voor het eerst weer één van de nieuwe baggernummers hebt gehoord. Vooral Spies en High Speed zijn echt geniaal! Deze hoes ook alleen al, prachtig!

Precies mijn gedachten.

Vandaag maar weer eens opgezet, en dat wordt ik er aan herinnerd dat het ooit toch echt wel een leuke band was.

Enorm jammer dat een band zo diep kan zakken, ben werkelijk alle interesse in het recente werk verloren (op Ghost stories na)

Geweldige plaat. Als jonge muziek liefhebber vond ik tussen de alledaagse rotzooi Coldplay nog meevallen, maar na het luisteren naar AROBTTH en Parachutes kan ik Coldplay daadwerkelijk waarderen. Don't Panic is kort, maar zet gelijk de sfeer op van het album die gelijk opgepakt wordt door het mooie Shiver. Bij Spies werd ik onzeker over het album (of het voor mij zou opleven aan wat ik over het album had gehoord), ondanks dat het een gewoon prima lied is. Toen werd ik betoverd door het simpele maar tedere Sparks dat ik nu elke dag een keer moet spelen op de gitaar door de aanstekelijkheid van het liedje. Yellow kon ik al en het is een mooi liedje en het geweldige melancholische sfeertje wordt voortgezet in het geweldige liedje genaamd Trouble. Ik schrok van de tijdsduur van het liedje Parachutes, maar wat perfect was me weer op het pad te zetten naar het volgende nummer High Speed waar op zich niks mis mee is, maar niet zo'n inpact had als de rest op Spies na. Toen kwam mijn lievelingsliedje van het album We Never Change. Dat liedje is dromerig en geeft me het gevoel dat ik wil dat de muziek niet meer stopt, maar toch doet het dat en dan uit het niets een stijl die ik niet had verwacht. Everything's Not Lost sluit het album perfect af en het verborgen lied haalt me niet uit dat gevoel. Een album met een kop en een staart en dat nu ook door die rede in mijn top 10 staat. Go Coldplay!

Mooi debuut, vol met sfeervolle, grotendeels ingetogen popsongs. Yellow is nog de meest stevige track. Zanger Chris Martin eist hier al een absolute hoofdrol op met zijn aparte stemgeluid. Feitelijk zijn alle songs de moeite waard, al ontbreken wat mij betreft echt geweldige tracks. Die staan wel op het volgende album. Eén van de redenen dat deze Parachutes niet mijn favoriete Coldplay-plaat is. Maar mooi is ie wel.

Tijdens een burn out dit album leren kennen levert maar 1 ding op. Je wordt helemaal gek . En dat gebeurde ooit in 2002. De hits kende ik al en vond ze mooi. Het album deed de rest.

Toen dit album uitkwam in 2000 was ik er zeer enthousiast over maar nu na het weer eens een keer beluisterd te hebben doet het mij helemaal niks meer. Niet alleen bij mij denk ik maar bij een hele hoop andere muziekliefhebbers vermoed ik, want volgens mij heeft dit album in de top 250 ooit véél hoger gestaan. Als ik zeg dat Coldplay - wat een zeurstem heeft die zanger - anno 2017 nu erg gedateerd is heb ik dan te veel gezegd? Ikzelf vind van niet. Er is aanzienlijk betere muziek gemaakt in het jaar 2000 dat aan zeggingskracht nu nog niets heeft ingeboet. Coldplay hoort daar voor mij helaas niet meer bij.

Waardering; verlaagd van 4.0* naar 3.0*

"Parachutes", het debuutalbum van Coldplay. Er is al zoveel over deze band geschreven. Ik zal dan ook maar een stukkie droppen. Ik ben altijd enthousiast geweest over dit debuut. Er staan werkelijk waar prachtige liedjes op. Al moet ik zeggen dat ik het als geheel niet zie als een album, maar meer als een verzameling interessante en mooie op zich zelf staande liedjes. Dat blijft ook bij de twee hierop volgende albums. Beiden bevatten zeer mooie liedjes, maar ik vindt ze eigenlijk geen reguliere studio albums. Het vierde album heeft kwalitatief mindere songs, maar is het eerste studioalbum wat ik ook als zodanig beschouw. Daarna hadden ze de stekker er uit mogen trekken van mij.

Even terug naar dit debuut. Wat mij betreft één met prachtige pop rock liedjes, ook invloeden uit de hoogtijdagen van de britpop-periode en duidelijke piano rock hoor ik op deze plaat. Knap als een startende band zo veel mooie liedjes kan afleveren, die door media en consumenten bijna stuk voor stuk (radio)klassiekers worden. Dat is toch absoluut klasse. Mijn 2 toppers zijn: Yellow en Parachutes.

In de loop der tijd heb ik deze plaat (en de drie hierna) echter zo vaak gehoord dat ik het zelden tot nooit meer uit mezelf op zet. Maar door het jaar heen hoor ik het voldoende voorbij komen bij vrienden, op de radio etc. en het gaat me eigenlijk nooit vervelen.