Jan Hammer - Snapshots (1989)

Deze stond er nog niet dus maar togevoegd, vind de nummers wat beter als de miami vice thema's.

Wat mij betreft het beste Jan Hammer-album. Een aantal nummers zijn nog gebruikt in Miami Vice, zoals One Way Out en Payback.
Eigenlijk staan hier alleen maar goede nummers op. Lekker in het gehoor, pakkend en bepaalde tracks kunnen dagen in je kop blijven hangen, zonder dat het gaat vervelen. Geweldige muziek voor in de auto trouwens....

Dat vind ik ook wel maar denk dat bijna niemand hem heeft want heb hem nog maar pas geleden toegevoegd.

Vooral Red Dragon is erg mooi, en als ik me niet vergis bedoeld als fictionele soundtrack bij het gelijknamige boek van Thomas Harris.

Helamaal mee eens,Red dragon is een zeer mooi nummer.
De rest is trouwens ook niet verkeerd,

Zeker geen verkeerd album!

Too Much to Lose is trouwens de instrumentale versie van het gelijknamige nummer wat terug te vinden is op: Jan Hammer Group - Melodies (1977).
Zelf vind ik de instrumentale versie beter.

M'n stem maar verhoogd naar een welverdiende 5!! Dit album staat nadat ik deze ruim 20 jaar geleden heb leren kennen, nog steeds gewoon als een huis. De tijdloze, heerlijke muziek die Jan Hammer gemaakt en samengesteld heeft voor Snapshots is en blijft gewoonweg top!! Het succes van Miami Vice heeft daar natuurlijk ook mede aan te danken.

Zwak album. Jan Hammer kan veel beter, zeker als je zijn andere , meer jazzrock georienteerde, albums beluitert. Dit album is in feite een zwak aftreksle van zijn Miami Vice nummers

Dit album ligt in het verlengde van Escape from Television, die ook voornamelijk Miami Vice nummers bevat. Ook op Snapshots staan een aantal nummers oorspronkelijk afkomstig van Miami Vice. Maar deze behoren zeker tot de betere in die categorie, zoals "Marina", "Poem", "One Way Out" en "Payback". De rest van de nummers doen er niet voor onder.
Je kan het album goed vinden of niet en ja, ze klinken anders dan zijn jazz-georiënteerde nummers, maar er is hier i.m.o. zeker geen sprake van een zwak aftreksel.

Prachtig album, mannen.
Ik neem aan dat iedereen hoorde dat track 3 ook staat op het album van zijn muziekmaat Jeff Beck There & Back.
Schitterend sfeervol album. Goede melodieën. Inderdaad geen jazz of fusion, maar wat kan ons dat bommen. Klinkt allemaal erg goed. Hij speelt alles zelf en je hebt het idee dat er een complete band speelt.

Maar toch mis ik af en toe even de scherpe rand in de vorm van een gitaar. Jeff Beck had zeker niet misstaan in dit muzikale schilderij van zijn vriend en muzikant.

In één keer 5 sterren.
Het grappige is dat ik de cd op een christelijke vlooienmarkt vond. Tussen stichtelijk kerkgezang, obligaat orgelspel en de bekende klassiekers. 50ct.

Hé Paulus ook wel eens naar het (betere) oudere werk geluisterd van ome Jan??
Zoals Black Sheep daar rockt hij als nooit tevoren (met een cober van Hendriks : manic deperssion), of LIVE met Jeff Beck? Jan was - voor zijn miami (commerciële) vice - echt zeer goed bezig en zocht meestal een gitarist om een album mee te maken: Jeff Beck, Neal Schön, James Young (Styx) en dat is genieten geblazen.
Ik weet ook wel dat Miami Vice hem geenm windeieren heeft gelegd, maar inhoudelijk vond ik het 10 x niks.

Jeff Beck doet dan wel weer mee op Jan Hammer - Drive (1994). Echter neemt dat niet weg dat Drive toch écht wel een véél minder album is dan deze Snapshots!

Ik ken het werk van Jan Hammer alleen van de albums met Jeff Beck:
There And Beck (1e drie tracks)
Wired (track 5)
Who Else (track 9)
en die met Al di Meola
Electric Rendezvous
Verder van de t.v. serie natuurlijk.
Tijd dat ik zijn oudere werk ga raadplegen.

Jan speelt veel instrumenten en kan aardig componeren maar drummen kan ie beter aan een ander over laten: wat een saai geboem-boem, met van die cliche-fills. Misschien zelfs een drummachine. Er zijn meer saaie drummers, ook bij goede songsschrijvers/muzikanten, maar bij Jan Hammer vind ik het gek: zeker in zijn begindagen was hij behoorlijk orgineel en avantgardistisch. Zou drum gewoon niet zijn ding zijn? Dat de platenmaatschappij een beetje aandrong?

Huh? Naar mijn weten is Jan Hammer vooral bekend als keyboard-speler / pianist en naar het schijnt kan hij een goed potje drummen. Maar behalve dat kan ik me niet heugen dat ik hem ooit andere instrumenten heb horen spelen.

Overigens is Snapshots van het latere werk van Jan Hammer gewoon een volledig elektronisch album: het is puur keyboards en synths die hier te horen zijn en daar draait het bij dit album om.
En ja, er is overduidelijk een drumcomputer te horen (al dan niet uit de keyboards gehaald).

Het is zeker anders dan zijn oude werk, dat dan weer wel...

Ik meen toch regelmatig gitaren te horen hoor. En op de hoes staat "all composed and performed by Jan Hammer". Of weet Jan zijn keys als snaren te laten klinken?! Dan heeft hij me aardig beetgenomen. Net als dat ik twijfelde of het echte drums waren.

Alles is gecomponeerd en ingespeeld door Jan Hammer, dat klopt. Maar het is wel één en al synths wat je hoort. En het heeft bij mij ook heel lang geduurd voordat ik erachter kwam dat het gitaargeluid gewoon uit een keyboard komt.
Oftewel, wat je je ook al afvroeg, klopt inderdaad: de keys klinken als gitaarsnaren.

Dit album haalt het niet bij Black Sheep. Daar gillen de keys als gitaarsoli om de oren. Manic Depression (van Jimmi Hendrix) is echt top.
Echt een rock album dat als een speer gaat

Een rockalbum zonder gitaren?!
Nou weet ik dat Emerson Lake & Palmer dat kunstje beheersten, maar je komt het niet vaak tegen. bedankt voor de tip Neal, en CorvisChristi, ben ik dus mooi er in getrapt, ze klinken echt als gitaren, gemaakt in een tijd dat keyboards zelden als echte instrumenten klonken.

@ matthijs kun jer niet aan Black Sheep komen geef mij dan maar een berichtje....
( mer wetransfer heb je hem zo binnen)

Haha ik voel me meteen weer Sonny Crockett in mijn Testarossa als ik dit luister Aardige cd eigenlijk wel, was me nooit zo opgevallen! Alleen zijn heel af en toe wat keyboard-geluidjes gedateerd, maar dan kan meneer Hammer ook weinig aan doen.

Klasseplaat van Hammer in het verlengde van zijn voorganger, goed voor 4 sterren. Mijn favorieten : one way out en het schitterende , pakkende payback. Beiden van miami vice denk ik. Kippevel!

Inderdaad komen deze nummers terug in Miami Vice, samen met de nummers "Marina" en "Poem".
Een tijdloos album dit. Draai het nog steeds graag en verveelt geen seconde!

Lekker album hoor. Ook niet zo kazig als dit genre meestal is. Gewoon lekker ontspannen composities die een heel album constant blijven. De Miami Vice tracks zijn grappig om weer eens terug te horen. Deze komt nog regelmatig voorbij in Chateau Twinpeaks. 4 sterren