Canibus - Rip the Jacker (2003)

Kortheid is kracht, Hessel.

Ik vind dat het hier wel in zijn voordeel werkt. Canibus heeft vaak de neiging wat te lang door te gaan (zie zijn Poet Laureates, wel interessante projecten, hoe het in elkaar steekt, maar sommige lines zijn gewoon oninteressante fillers), en hier is het lekker kort gebleven, waardoor we alleen maar uitschieters hebben.

Eens!

Zeker niet te kort....precies goed!
Lekkere beats, mooie sampling en die lyrics WOW!
Canibus beste wellicht. Mijn favoriete tracks zijn; Genabis, Levitibus, No Return, Psych Evaluation. Maar alles klinkt wel lekker.
Ik luister dit album eens in de zoveel tijd (het is niet het soort album dat op repeat gaat) en dan vooral wanneer ik echt focus op de teksten. 4*

Canibus heeft hier een album gebracht waar hij lyrisch weer eens heel sterk is, op zijn sterkst zelf.

This game is Chinese chess, countless issues need to be addressed
Before the East nukes the West; totalitarianistic cause-'n-effect
"Run the words through a decompressor, recompress the depth"
Canibus is the most explosive next to meth
The inconsistency of the text, makes me complex

Canibus vloeit geheel over alle producties heen. Met beats die zeer sfeervol zijn van hoge kwaliteit. Het ligt eraan hoe je het bekijkt, maar ik vind alleen jammer dat Canibus op de gehele lijn wat agressief klinkt. Daar had wat anders gemoeten na mijn mening.

Top nummers:

-Genablis
- Levitibus
- No Return
- Spartibus
- Psych Evaluation
- Cemantics
- Poet Laureate II

vooral de laatste 3 nummers hebben zo heerlijke machtige productie

Some say the pen overpowers the sword
The video camera is just as powerful when it records
Appallin' footage of cops breakin' the law

Gelukkig bestaat er RapGenius voor als iets onduidelijk is
Over de teksten zijn zo goed nagedacht, geweldig

Er word gezegd dat Canibus vol van zich zelf is, Maar gelijk heeft hij toch, geniaal met teksten, goede rapflow. Als een professionele wielrenner zegt: Mjaa ik kan wel aardig fietsen dan is dat toch ook niet egocentrisch. Hij kan toch gewoon goed fietsen.

*4.0

Ik heb gisteren dit album gehoord, man dit is echt goed alleen soms nogal de te happy beats nemen de kers op de taart weg.

happy beats? eerder bombastisch en lekkere harde beats (Babygrande, was te verwachten).

Ik vind de beats ook veel te blij klinken voor een mc als Canibus. Op Genabis en Poet Laureate II na is het niet mijn Stoupe of tea.

Nadat het lange tijd stof heeft vergaard heb ik dit album weer eens een luisterbeurtje gegeven. Helaas maakte het niet meer zoveel indruk als het vroeger deed.
De instrumentaties van Stoupe voelen bij vlagen een beetje suf of zelfs gedateerd over. Waar ik een track als Genabis een aantal geleden nog geweldig vond, vind ik het nu maar wat saai. Verder stoor ik me een beetje aan het pretentieuze gewauwel van Canabis. Het klinkt me een beetje in de oren alsof hij met wetenschappelijke termen en dure woorden strooit om inhoudelijk te lijken (vorm is de nieuwe inhoud). Tracks die me wel nog erg goed bevallen zijn No Return (met een beat die de tand des tijd wél moeiteloos doorstaat), Levitibus en toch ook Poet Laureate II nog wel.
Ik hou een wisselvallig gevoel over aan deze plaat. Omdat er nog altijd een hoop moois op staat hou ik het op drie sterren.

Pretentieus. Perfect samengevat in de review boven mij van toris. Veel semi-intellectueel geneuzel. Hoe kan ik zo veel mogelijk moeilijke woorden op een onsamenhangende manier in een tekst stoppen. Het is bijna een doel op zich. Volgens mij zegt hij het zelf ook: "The inconsistency of the text, makes me complex." Naar mijn mening maakt dat het alleen onnodig complex, een echt goede mc zoals Notorious BIG kan met simpele rijm een verhaal vertellen dat tot de verbeelding spreekt. Of vergelijk dit met bijv. Big Pun en kijk wat een verschil qua flow, filler lines en gevatheid van punchlines.
Wel een aantal sterke beats, en hij rapt met overtuiging waardoor ik toch 2,5* geef.

notorious big en big pun zijn dan ook niet bepaald het zelfde type rappers, je gaat mr Lif toch ook niet vergelijken met Snoop Dogg.
Overigens kan ik big en pun zeker ook waarderen, big meer dan pun trouwens. Canibus is wat intellectueler, hij heeft niet altijd een hele goede flow maar pretentieus vind ik wat overdreven.

Jij vindt het intellectueel, ik noem het semi-intellectueel. Ik zal toelichten waar mijn gevoel vandaan komt: ik krijg een "uil van Minerva" Thierry Baudet-gevoel van hem af en toe. Hij heeft het over 'aurora borealis' en de 'adriatic shape' van zijn gezicht. Ik ben als taalliefhebber erg benieuwd naar de meerwaarde hiervan voor de tekst, of is het puur gewoon strooien met moeilijke woorden.
De vergelijkingen met BIG en Pun zijn misschien wat random. Maar de vergelijking met BIG trek ik, omdat die voor mij een ander uiterste is, zijn kracht is dat hij in redelijke simpele teksten alles beeldend kan maken. En ik durf te zeggen dat Pun intellectueler is dan Canibus, ondanks dat Canibus wel telkens de claim maakt om extreem intellectueel te zijn.