Canibus - Rip the Jacker (2003)

Ah, nog iemand die mijn mening deelt!

Dat is uiteraard ook een heerlijk nummertje

Word nog al lovend over gesproken hier.
Zijn teksten zijn iid wel erg goed maar ik vind het zo jammer van zijn stem. Verder zijn de beats wel redelijk maar niet helemaal mijn smaak en van zijn flow val ik ook niet achterover, niet dat hij slecht flowt maar gewoon niks speciaals. Toch nog een 3.5 voor de teksten.

Ik vond het eerst ook niks, vooral vanwege Canibus zelf. Maar toen ik mij er echt een keer toe zetten bleek het toch wel echt vet te zijn!

Waarschijnlijk één van de beste rappers ooit tekstueel/flowlike gezien, maar het is allemaal toch net niet top. No return en Poet Laureate zijn dat wel, maar een heel album vind ik toch iets te saai.
Toch 4* voor het album, ik verdeel de nummers wel gewoon over mix hiphop cds!

Heb hem sinds kort in mijn top 10 staan. Echt een heerlijk album, al had ik wel wat koppijn na de 1ste luisterbeurt . Ik vind het vooral lekker dat het een kort album is anders was het gaan vervelen, denk ik.
Ik geef nu 4,5*, maar kan best nog een 5 worden.

zeker een 4,5, ik hoef hier barweinig over te zeggen
gruwelijke teksten van Canibus over gruwelijke beats van Stoupe met nette flows

en Poet Laureate II is ook gewoon niet normaal meer...

Ik kwam bij dit album door de eminem diss van hem (eindelijk een rapper die eminem dissed die ik daarna nog goed vind), en ook door de icon van MJ da man (volgens mij).

ik was verbaasd door de goede lyrics die hij spitte op ook verbazingwekkend goede beats. maar na een paar keer het album geluisterd te hebben luister ik eigenlijk alleen maar de eerste 3 liedjes op het album (inclusief intro). De rest van het album is op het gebied van teksten en flow goed, maar het blijft niet goed genoeg hangen, dat vind ik jammer.

Het gemiddelde is het voor mij niet waard, maar een erg goed album is het wel.

Als je eenmaal Candyman hebt gezien, besef je hoe simpel die beat van Genabis wel niet in elkaar steekt. Stoupe gooit gewoon drie delen van die soundtrack door elkaar heen (Music Box, Helen's Theme en de vocals van Face to Razor), gooit er een kick onder en heeft een beat.

Blijft echter wel mijn favoriete Canibus-nummer.

Ik vind het best leuk gevonden eigenlijk.

Het is toch knap dat je van drie verschillende nummers zo makkelijk één beat kan vormen (en ja, ik ken de originele samples).

je moet het ook maar net zien, en de beat is gewoon echt ongelofelijk hard.

Vind het er niet minder mooi om... Eigenlijk zijn alle samples heel herkenbaar, toch is er vrijwel geen enkel kritiekpuntje wat de beats betreft (en wat Canibus betreft ook niet )

Ook dit album heb ik dankzij de Hip-Hop track KO gecheckt. Ja, ik kende het album al lang maar had het gewoon nog niet beluisterd, door de KO ontdekte ik hoe goed Cemantics was (net als Earth People van Dr. Octagon en nog andere tracks)

4 sterretjes.

bedoeld Canibus hiermee te zeggen dat hij de god van rap is? Want er is toch ook zo een of ander verhaaltje dat god elke dag iets maakte, en op zondag (de 7e dag) even moest rusten?

Als dit inderdaad het geval is vind ik dat we toch echt wel kunnen spreken van grootse genialiteit. Prachtige lyrics en flow, met ook nog een soort onderbewuste bedoeling erin.

Genabis is een woordspeling op Genesis; ofwel, de schepping van de aarde

Ik weet niet of je zelf produceert, maar als je dat doet, begrijp je dat het nog steeds verschrikkelijk lastig is om zo'n beat te maken. Jij zegt, gooi er een kick onder. Doe je dat, dan klinkt die kick waarschinlijk lang niet zo lekker als ie nu klinkt. Jij zegt, gooi gewoon drie delen van die soundtrack door elkaar heen. Doe je dat, klinkt het hoogstwaarschijnlijk echt nergens naar. Er zit echt heel wat meer werk in dan je denkt (dat gevoel krijg ik in ieder geval).

Ik ben op dit album gekomen door de avatar van MJ. Toen ik wat informatie zocht, zag ik reacties over dat Canibus een rapper is die heel wat filosofie gebruikt in z'n teksten. Maar aangezien ik de muziek van Immortal Technique dig, zou dit geen problemen mogen zijn.

Het album begint direct met één van de betere nummers van het album, namelijk 'Genabis'. De sample kende ik al en vind het echt goed gemaakt. De volgende nummers zijn dan allemaal goed. Canibus z'n flow leent zich heel goed uit voor de tekst en vind de filosofische teksten indrukwekkend. Als je in contact gekomen bent met de Canibus van 2010 en luistert naar de Canibus van 2003 zit er wel een duidelijk verschil in.

Ik ook, en ik wist dat Eminem beef met hem heeft.

Wel een goed album hoor,

Naar aanleiding van de hip hop awards deze nog eens opnieuw beluisterd en ik moet zeggen het was zelfs beter dan ik me herrinerde. Canibus is als mc enorm gerespecteerd omwille van zijn scherpe lyrics en hoewel ik nooit zijn tekstuele sterkte zal ontkennen, zijn zijn scherpe stemgeluid en aggresieve manier van rappen nooit echt mijn ding geweest. Het grootste minpunt bij de meeste canibus releases vind ik echter de mindere producties, veel canibus albums worden na een paar tracks erg eentonig en dan ga ik me ergeren aan canibus.

Bij dit album heb ik dit echter niet en dat valt erg makkelijk te verklaren, naast het feit dat canibus enorm in vorm is op deze plaat zijn vooral de producties hem op het lijf geschreven. Het album kent slechts 11 nummers en dat is een van zijn grote kwaliteiten, je kan deze cd beluisteren en 45 minuten lang genieten. Hierdoor wordt het nergens saai, al ligt dat eigenlijk eerder aan de producties zelf dan aan de lengte van de cd. De producties zijn gevarieerder dan op andere albums van bis, enkel de laatste tracks hebben een typische grimmige canibus productie. Er zit op de een of andere manier meer sfeer in de nummers en de producties zijn veel subtieler dan op andere albums. Grote hulde dus aan mijnheer Stoupe: net als bij JMT slaagt hij erin een album te produceren dat ik erg kan apprecieren ondanks het feit dat de mc mij niet ligt.

Ik dacht op voorhand dat ik het album 4 sterren zou geven maar na het herbeluisteren vind ik dit toch wel een bijzonder sterk album. Aangezien canibus nog steeds niet mijn favoriete mc is, kom ik niet tot een classic 5 sterren maar wel aan een erg sterke 4.5 ster. Prima album !

Wel een goed album, echter gaat zijn flow mij wat vervelen.

Genabis
Levitibus
Poet Laureate II

Zijn lekkere nummers.

Krijg het album waarschijnlijk volgende week binnen, maar naar wat ik nu heb gehoord is het 'anders' maar geweldig! Canibus zijn agressieve stem spreekt mij wel aan, dit komt denk ik ook door de combinatie met de lyrics. Eerlijk gezegd vind ik zijn flow niet super, zijn flow is wel goed op beat, maar de beats zijn ook weer niet heel speciaal... Toch kan ik Canibus erg goed waarderen en is het geheel van dit album echt perfect en past alles gewoon goed, hoewel het niet super kwaliteit is na mijn mening! But i love it:D Breng m'n stem zo snel mogelijk uit als ik het album een paar keer goed geluisterd heb....

Vind je de producties niet speciaal? Volgens mij is dat voor velen de eerste reden om dit album geweldig te vinden. Ik vind dat dit gewoon duo is wat op hun top van hun kunnen zit. Donkere, rauwe beats met een vrolijk randje en een agressieve Canibus maken dit album echt top!

Nee, ik vind de beats niet heel speciaal klinken... Zeg niet dat ze makkelijk te maken zijn, maar ik heb daar verder ook niet heel veel verstand van. Naar mijn mening vind ik de producties wat kaal... Maar het klinkt allemaal fantastisch...

Ik ben het eens met S&S als je nog even de tekstuele meesterlijkheid van Bis bij optelt!

Ik denk dat de beats je wel moeten liggen, en kan het begrijpen als ze dat niet doen.

No Return is 1 van de beste hiphop-tracks die ik het afgelopen jaar heb gehoord.
Dat reggae- en panfluit of zoiets achtige loopje, wat word ik daar vrolijk van zeg.

Ja of niet! En dan zijn rauwe stem erover, en de teksten erbij. Klinkt zo netjes!

Geef hem tot nu toe 4*. Denk dat het nog wel hoger kan worden, de hele sfeer op het album spreekt mij erg aan!

Na een aantal x luisteren verhoog ik mijn stem naar 3,5* misschien dat ie nog gaat stijgen.
Had het album 1x geluisterd .

Dat zuid amerikaanse gitaartje, hoe dat ding ook maar mag heten, op Indisible is echt heerlijk.

Vreemd genoeg luisterde ik "vroeger" al zijn albums behalve deze, kende hem wel maar nooit echt veel geluisterd. Daar kan ik nu dus echt niet meer bij, zijn beste werk dit. Verhoogd naar 4.5*.