Warren Zevon - Warren Zevon (1976)

Het zal wel aan mij liggen...maar ik vind dit album eigenlijk niets bijzonders. Saai ook en zo.
Nee, aan mij is dit niet besteed. In de jaarlijst 1976 van OOR staat het op positie 36 en dat vind ik eigenlijk al erg hoog.
Misschien komt het doordat ik meer van melodie ben dan van teksten?
Tja...helaas maar 2,5* waarmee ik bedoel : mijn smaak niet dit.

Klopt het ligt aan jou. Dit is een magistraal album. En wat kan mij die OOR jaarlijst nou schelen?

Ben weer eens begonnen met de legacy van Warren Zevon, te beginnen met dit album. Inderdaad nog altijd een indrukwekkend debuut. Typisch voorbeeld van een musician's musician. Eigenlijk is nagenoeg zijn geheel oeuvre van hoge kwaliteit, maar dit album behoort toch tot de top.

Overigens was hij destijds een protégé van Jackson Browne. En dat is ook best te horen: luister eens naar het koortje op zo'n 2:30 minuten van Mohammed's Radio. Wie vertelt mij op welk nummer van Late for the Sky van Jackson Browne dit terug te vinden is?

Omdat dit laatste album van 1974 is, en dit album uit 1976, wil dat nog niet zeggen dat hij dit van Jackson heeft. Ik schat dat dit eerder andersom het geval is ...

Feeeest. Net de 'original album series' binnen gekregen, en we beginnen bij het begin: dit album.
Ik ben voorlopig vooral bekend met z'n recenter werk. Klinkt net wat anders dit, maar al van bij het eerste nummer hoor je dat dit geweldige muziek is. Smaakt naar meer!

Op zich vind ik het album niet zo bijzonder en zelfs iets gedateerd (klinkt wat als vloeken in de kerk), maar het moet wel gezegd worden dat de nummers op zich wel goed geschreven zijn. Warren Zevon maakt een zelfzeker album als singer-songwriter. En met klasse muzikanten als Jackson Browne, Lindsey Buckingham, Phil Everly, Glenn Frey, Stevie Nicks, Don Henley, Bonnie Raitt en meer klinkt het best wel goed. Maar tegelijk mis ik over de hele lijn toch wat ziel. Heel leuk om te luisteren, maar niet zo memorabel voor mij.

Ik had weer eens zin in de muziek van Warren Zevon. En dan draai ik er meestal wel een paar albums achter elkaar. Dit keer een greep in zijn vroegste oeuvre.

Te beginnen met deze Warren Zevon. Niet zijn debuut, maar zijn tweede album. Het debuut deed niet veel, waarna zijn carrière al snel leek te eindigen. Maar gelukkig kwam hij Jackson Browne tegen, die geloof had in zijn talenten als songschrijver en performer.

En dat bleek terecht. Althans, niet wat betreft het grote publiek, maar wèl wat betreft de collega-muzikanten, waarvan een groot aantal op dit album meedoen. Hij is een van die 'musicians musician'. En dit album laat zijn talenten volop zien, sorry, horen natuurlijk.

Het album kent een aantal Zevon-klassiekers die hij zijn hele carrière wel is blijven spelen.

Tenslotte nog een opmerkelijke slotsong. Een deel van de tekst:

I was sitting in the Hollywood Hawaiian Hotel
I was listening to the air conditioner hum
It went mmm...

Waarna een prachtige melodie volgt. Wie verzint het: de inspiratie halen uit de airconditioning.

Desperados under the eaves is inderdaad een prachtige song met een hemels einde
it went mmm. look away look away down gower avenue , look away (zo nog 10 maal tot het stil word)
ik ga er dadelijk nog eens naar luisteren Tonio . groetjes