D'Angelo - Voodoo (2000)

Heb em sinds gisteren binnen, luister hem nu voor eerst in zijn totaliteit. Heerlijke plaat. Ik begin met een 4 die zeker niet zal dalen met de tijd. 1 ding: wordt Untitled bij iedereen zo adrupt gestopt? Oftewel: hoort dat?

En nog een vraagje: in het boekje staat een heel verhaal van man waarin hij afgeeft op commerciele medeartiesten in de hiphop. Is daar indertijd nog commotie om ontstaan door artiesten die zich aangesproken voelden of niet?

Jongens, jongens, wat een album! Zo eentje die je gewoon op repeat in de speler kan laten zitten. Absolute topper en hij zit nu al heel dicht tegen de 5 sterren en mijn top10 aan. Dr zijn heel weinig albums die dat zo snel lukt. En dan te bedenken dat ie al heel lang op mijn mp3speler stond maar dat ik nooit zin had hem op te zetten. Heerlijk heerlijk! Enige minpuntje blijft dat abrupte einde van Untitled.
4,5*

Ik heb net even gecheckt en bij mij stopt Untitled (How Does It Feel) ook wat abrupt, geen fade-out. Ik heb de originele cd, deze is zelfs aangeschaft in de Verenigde Staten, is van me moeder geweest vandaar. Maar ja dat nummer klopt dus (helaas) wel op de versie die jij hebt.
Damn prachtige muziek overigens! Soms vergeet ik albums helemaal, deze móet ik toch weer meer luisteren! D'Angelo is in mijn optiek zonder twijfel de absolute top van de neosoul muziek. Misschien was het toch onterecht om mijn stem op Brown Sugar te verlagen, waarna D'Angelo uit mijn top10 verdween. Zijn muziek kan ik werkelijk op elk moment opzetten en het is telkens weer genieten.
Niek als je deze plaat waardeert kan ik je zijn eerdergenoemde uit '95 zonder twijfel aanraden.

Check mijn 'Nog Kopen' lijst

Devil's Pie is echt een heerlijk nummer!
Die bass, en de manier waarop deze vent zingt is erg goed bedacht.

F*ck the slice, I want the pie...

Idd bijzonder chill. Goede teksten ook. Dat is sowieso nóg een goed punt van deze plaat; de teksten. Knap dat dit album ook een heel sterk geheel blijft ondanks de gastproductie van Premier en ook de bijdrages van Redman en Method Man, die je in eerste instantie niet snel zal vinden passen in de stijl van D'Angelo. Ik zeg het andermaal: gewoon absolute wereldplaat!

Sinds ik het album origineel in bezit heb (en dat is nog niet zo heel lang ) beluister ik het elke dag. Elke dag met evenveel plezier, tijd voor een kleine review bij het zeer fraaie Voodoo van D’Angelo.

D’Angelo laat zien veelzijdig te zijn, niet alleen de zang neemt hij op zijn rekening, ook de producties neemt hij op zijn rekening. Zowel de zang als producties zijn van meet af aan al erg sterk, het hoge niveau weet D’Angelo het hele album vast te houden. En soms weet hij dit hoge niveau zelfs te overstijgen.

Zoals op Devil’s Pie, dat tekstueel al prima in elkaar steekt, de zang is daarnaast helemaal geweldig. Het hoge stemgeluid van D’Angelo weet mij niet zozeer te raken, maar weet mij wel te entertainen. Ik luister er met plezier naar, de vreugde wordt verhoogd door de uitstekende productie, dit keer in samenwerking met legende DJ Premier. De verschillende moderne bliepjes geven de drum extra kracht mee.

Maar ook het nummer na Devil’s Pie, Left & Right (met Method Man en Redman) vind ik van ongekende klasse. De combinatie, die op voorhand wat vreemd leek, pakt goed uit. De stemmen van de 3 artiesten passen uitstekend bij elkaar, Method Man blinkt alleen al door zijn fantastische stemgeluid uit.

De twee absolute hoogtepunten zitten voor mij dus ook aan het begin, en hoewel het misschien wat beter verdeeld had kunnen worden, vind ik dit niet erg. Ik zit nu meteen lekker in het album én het niveau blijft toch hoog. D’Angelo zijn stem blijft heerlijk wegluisteren, ideaal om rustig op de bank te zitten en de mooie, heldere klanken van de zanger te aanschouwen. Nummers als Chicken Grease en Spanish Joint zijn door de verschillende instrumenten ook nog eens erg veelzijdig qua productie.

Hoewel D’Angelo tekstueel gezien niet bij de grote der aarde hoort, vind ik zijn teksten wel verdienstelijk. Ze spreken me aan en het luistert prima weg. Bijvoorbeeld de tekst van Greatdayndamornin’, om D’Angelo te citeren: Good Days, Bad Days, Halfway Days. But I’m still looking for a greatdayndamornin’.

Eigenlijk is dus nagenoeg alles voor mij perfcet aan dit album en kan ik mijn stem verhogen (ook naar bijna perfectie). D’Angelo zijn stem en productie zijn beide geweldig, de combinatie is geweldig en ook de gastbijdrages (van Premier, Redman & Method Man) zijn geweldig. Kortom ik geef 4,5 geweldige sterren aan dit album .

beste soul plaat uit deze eeuw. multi-instrumentalist , het klopt allemaal precies. soms zit je gewoon te bouncen van de beats terwijl het dikke soul blijft. jammer dat genialiteit zo dichtbij de afgrond ligt en d' angelo in de goot is beland.. alhoewel hij wel bezig is aan een nieuw album(schijnt).

Geweldig album. De twee semi-missers in het begin (Devil's Pie en Left & Right) wegen niet op tegen de vele toptracks.

Favoriete tracks: Spanish Joint, The Line, The Root

hoe kun je devil's pie en left & right semi-missers noemen? ik vind method man en redman hier zo funky komen, wat mij betreft brengt het juist wat balans in de plaat. evenals devil's pie, een wat stevigere productie, premier aan t roer, alles behalve missers!

De tekst van Devil's Pie is ijzersterk bovendien.

Devil's Pie vloekt met het totaalplaatje, en bovendien vind ik D'Angelo niet passen op zo'n beat.
Ook de rappers passen niet op het album.
Vandaar dus semi-missers. Want écht slecht zijn ze niet, maar ze passen hier gewoon niet.

Wat mij betreft zingt niemand Fuck the slice, I want the pie beter dan DÁngelo..

Devil's Pie werd toch mede door DJ Premier geproduceerd?

Jep.

Een hedendaagse classic

Lekker als je in de chill mood bent,
vind hem af en toe wel erg gay uithalen,
daar hou ik niet zo van

wel een lekker album verder
3,0

toch een 3,5

Slowchat verwijderd

Elke keer als ik dit album draai vind ik weer een ander nummer het beste. Dat zegt denk ik genoeg over het ruime aanbod van absolute toptracks op deze plaat. Naar de volle mep ermee dus. Wat hoop ik dat deze man nog eens komt toeren!
en natuurlijk dat ie met een nieuwe plaat gaat komen

Meesterlijke plaat. Iedere keer als ik het hoor is het genieten. Wat een muziek, wat een stem en wat een teksten. Las net dat iemand die rappers er niet bij vinden passen. Ik juist wel en ik vind het een van de meest sterke tracks. De invloed van Questlove is goed te horen en ja dat is mijn cup of tea zal ik maar zeggen.

Lijkt me wel een leuk album, ga m ook wel checken.
Maar die clip van untitled, hahaha die is echt té fout. En een beetje gay...

clipje

ik heb eigenlijk nooit echt wat met D'Angelo gehad, totdat ik per toeval laatst untitled voorbij zag komen op TMF, dus ik bleef kijken en luisteren vooral en kwam tot de conclusie dat het wel een heel lekker nummer is. Dus wie weet waag ik me binnenkort eens aan dit album .

Feel Like Makin' Love is een cover van een nummer van Marlena Shaw.

Die het op haar beurt weer gecoverd heeft van Roberta Flack.

Ach, D'Angelo coverde wel meer (zie Cruisin op het andere album)

Ik vat dit album nog niet helemaal...

D'Angelo is echt een uitstekende zanger. Het is best een lekker album. Maar toch kan ik er (zoals ik al verwacht had) geen echte uitschieter uit halen. Maar ook zeker geen slecht nummer. Misschien toch nog wat vaker luisteren.

meesterwerkje

Heel erg releaxed en mooi chillplaatje met een paar fantastische uitschieters zoals Untitled en Devil's Pie. D'Angelo is een heerlijke zanger.
Ik twijfel tussen 3,5 en 4 sterren maar begin denk ik met een veilige 3,5.