Mariah Carey - Butterfly (1997)

Hier was ze nog lekker...met die heerlijke clip > Honey

Butterfly Eén van Mariah's beste, reatieve & persoonlijke albums ooit! Met Butterfly laat ze haar onafhankelijkheid en vrijheid zien, door een vlinder als symbool te nemen.Niet alleen haar muziekstijl verandert maar ook haar uiterlijk.

Voor de 2e keer neemt ze het formule r&b/hip hop concept, dat is duidelijke te horen op haar 1e single Honey, maar verder ook op goeie tracks Breakdown & The Roof. Natuurlijk mochten de ballades niet ontbreken, op butterfly & My All laat ze duidelijk merken dat ze haar vocale vaardigheden niet is vergeten!

Overall, is dit een sterk album, dat overlooked is! hij heeft meer dan 15 miljoen exemplaren verkocht en heeft #1 hits in de US.

Wauw, wat is dit toch een geweldig album! Echt één van mijn lievelingen op dit moment.
Close My Eyes en Outside zijn voor mij echt persoonlijke nummers geworden, de tekst past heel goed bij me.

In 1997 (het jaar waarin dit album uitkwam) is Mariah net gescheidden van Tommy Mottola. Omdat ze zo opgelucht is dat ze van hem af is laat ze op haar rug een vlinder tattoëren, vandaar de naam van het album.

Ik geef dit album een 5,0, omdat het een geweldig album is! Één van Mariah's sterksten!

Mariah Carey laat een andere kant van zich zien door een andere sound te gebruiken. De rap nummers Honey en The Roof boeien me niet zo.
De mooie ballads My All en Butterfly vind ik wel erg mooi!

Ik vind de cd #1 mooier, maar toch een 4,0 !

Dit is de cd waar de aftakeling (helaas) begon. Ze heeft haar eigen carrière om zeep geholpen. (Gelukkig is 'Touch My Body' nog wel te pruimen) Kon met moeite 3 favorieten vinden.

Dit was idd de cd waar het zingen langzamerhand overging in gehijg. De sterke stem van Mariah zoals die te horen was op de eerste albums was hierop ver te zoeken.

Erg jammer, want goed zingen kan ze volgens mij nog steeds.

1 van de weinige cd's van Mariah die ik wel aankan
Het nummer The roof is briljant en was rond 97 erg non Mariah en apart-ook de andere singles kan ik allemaal waarderen. Opvolgers na dit album waren meer herhalingsoefeningen en minder interessant

Eén van de betere Mariah cd's. Het is in ieder geval een van de albums waar Mariah voor de volle 100% achter staat en dat is ook wel te merken. Ze gaat er helemaal voor, wat natuurlijk ook te wijten is aan het feit dat ze dit album opnam na haar Daydream Tour, toen Mariah's stem op haar best was.

Het lekkerste nummer heb ik pas kort geleden ontdekt: The Roof. Wat een ongelooflijk mooi nummer. De songtekst is briljant gevonden en de hele sound eromheen past gewoon in het plaatje, en daarmee bedoel ik ook het album. Andere hoogtepunten zijn de nummers My All en Whenever You Call. Deze meer gevoelige nummers doen denken aan haar vorige album Daydream. Ook de leadsingle Honey, die wel voortborduurt op de stijl van Fantasy, is zonder meer een goed geproduceerde single die tot op de dag van vandaag alles behalve gedateerd klinkt.

Zonder meer de moeite waard om te beluisteren. Je moet een echte fan zijn wil je überhaupt overgaan tot aanschaf, maar (gratis) downloaden kan natuurlijk nooit geen kwaad.

Fly away (Butterfly reprise) is ook prettig-ondanks dat al haar uptempo nummers bijna standaard door David Morales geremixt worden klinkt dit toch lekker

Dit is één van mijn favoriete albums uit mijn hele collectie. Vooral the Roof, één van de meest sexy nummers ooit gemaakt. Het is zo haunting en heeft iets sombers over zich heen. De clip maakt het helemaal af. Je voelt ook het diepe verlangen als je ernaar luistert.

Helaas heeft ze het compleet verpest na dit album. Als die hard fan is dat even slikken. Gelukkig heeft ze nog wel goede tracks gemaakt, voordat ze begonnen aan dat verpesten. My all, butterfly, allemaal heel diep en mooi. Het hele album is gewoon goed..!

hmmm zo anders is het anders toch niet met de opvolgers, altijd eerst een crossover rnb met hiphop acts als feature en dan een tandlglazuurballad als 2e single (Heartbreaker/Thank God I found you) (It's like that/We'll be together)

Maar bij Butterfly was het nog origineel

Het is erg stil rond haar trouwens

Oh man wat is The Roof toch een magnifieke track. Staat hier alweer even op repeat. Gewoon een lange achtergrond flow als je toch moet werken. Meest onderschatte nummer uit haar carriere ---> mijn gevoel

Geweldig nummer inderdaad, vooral de Mobb Deep Mix. Ze gebruikt haar stem hier ook erg goed. Onbegrijpelijk dat dit dan juist weer totaal geen hit is geweest, terwijl ze wist te scoren met de meest tenenkrommende nummers.

Ik dacht ik ga het album even proberen omdat ik 'Honey' altijd een best fijne track heb gevonden maar 'Butterfly' en 'My All' vallen alweer niet mee zeg. Pff, meteen afgezet.

Op Songfacts.com lees ik bij het nummer Someone saved my life tonight van Elton John het volgende:

"According to Tommy Mottola's autobiography Hitmaker, when he knew his marriage to Mariah Carey was crumbling, the music mogul accelerated their split by leaving her a note with lyrics to this song: "Butterflies are free to fly. Fly away." - een citaat is uit bovenstaande nummer.

Zou zo maar eens de inspiratie kunnen zijn voor de titel van dit album.

Er is veel onbegrip over de zogenaamde transformatie van Mariah van het verlegen, onschuldig zangeresje van de eerste jaren tot de sexy R&B diva die ze later werd. Dit album, haar meest persoonlijke, is eigenlijk het beginpunt van deze transformatie.
Als je je verdiept in haar achtergrond begrijp je pas waarom er zo’n sterke behoefte was om een eigen identiteit te ontwikkelen. Haar hele jeugd is ze gepest omdat ze bi-raciaal was. Ze voelde zich sterk verbonden met de zwarte cultuur van haar vaders kant, maar werd daar niet echt geaccepteerd omdat ze er te blank uitzag. Haar broer en zus waren donkerder, maar werden ook gepest in de wijk waar ze opgroeiden. Haar zus raakte drugsverslaafd en prostitueerde zichzelf. Haar ouders waren op haar derde al gescheiden. Ze droomde van een carrière als soulzangeres. Ze vluchtte toen ze een platencontract tekende als 18 jarige in een relatie en huwelijk met de 20 jaar oudere baas van haar platenlabel, die haar mishandelde en niet haar eigen keuzes liet maken. Ook daarin werd ze (net als bij hetzelfde label Michael Jackson) gedwongen zich meer blank voor te doen omdat dit beter was voor de verkoop.
Toen ze na 3 jaar huwelijk vertrok heeft ze besloten om haar eigen identiteit en sound te ontwikkelen, sterk leunend op de hiphop cultuur die op dat moment extreem populair was geworden. Ook een zangeres als Mary J. Blige was in “de scene” op dat moment zeer populair en een voorbeeld van de mix van Hiphop, R&B en Soul. Mariah heeft, met behulp van Puff Daddy (die ook verantwoordelijk was voor de sound van. Mary J. Blige) en Jermaine Dupri een sexy popvariant van de iets rauwere sound van Blige, ontwikkeld waarin ze zich thuis voelde en eindelijk liefde voelde van de zwarte scene.
Na dit album raakte ze de weg een beetje kwijt en moest ze zich loswerken uit haar platencontract. Een zwakke periode volgde tot ze in 2005 terugkwam met een van haar beste albums “The emancipation of Mimi”.

Het album waar het ineens allemaal anders moest. 'Kijk ik heb ook borsten en kan ook sexy zijn' leek Mariah te zeggen.
Weg was het écht mooi zingen en daarvoor in de plaats kwam lelijk hees gehijg en iemand die zich gedroeg als een derderangs rappers sletje.

Vanaf dit moment heeft ze mijn interesse nooit meer kunnen wekken. Feit dat het hierna ook wel over was met de échte hits zegt ook wel genoeg.

Met de eerste 3 tracks begint dit album steengoed, maar daarmee is het ook gelijk gedaan. Flinke tegenvaller. 3*

Honey (5:02) --- 4,0
Butterfly (4:35) --- 3,5
My All (3:52) --- 4,5
The Roof (5:14) --- 3,0
Fourth of July (4:22) --- 2,5
Breakdown (4:44) --- 2,5
Babydoll (5:07) --- 2,5
Close My Eyes (4:21) --- 3,0
Whenever You Call (4:21) --- 3,5
Fly Away [Butterfly Reprise] (3:49) --- 2,5
The Beautiful Ones (6:59) --- 3,0
Outside (4:45) --- 3,0

Wat een geweldige songwriter is deze vrouw toch. Deze album pure poetry. Terwijl anderen haar afkraken omwille van haar stem en looks. Hecht ik meer waarde aan de inhoud van een lied. Wat een creatieve manier van mixen heeft mariah. Oude samples kan ze omtoveren tot haar eigen creatie. Ze is heel creatief met vocal layers ook. Waarmee ze prachtige nummers heeft zoals The roof, Fourth of July en close my eyes. Hiermee heeft ze bewezen dat ze meer kan dan enkel ballades. Butterfly is een speciaal album in haar carrière. Het was de album waar ze echt haar eigen ding kon doen zonder teveel bemoeienis van haar toenmalig platenfirma . Haar poëtisch manier van schrijven wordt helaas overschaduwd door de aandacht die ze krijgt voor haar stem. Maar deze vrouw heeft niet enkel stem maar heel veel creatieve muzikale talent

Zoals hierboven te lezen valt dacht ik nooit veel van dit album. Vanaf haar debuut tot halverwege de jaren 90 was ik best een groot liefhebber van Mariah, maar dit album kon mij destijds niet echt boeien en het was vanaf dat moment ook wel over met de liefde.

Allereerst moet ik zeggen dat ik ook niet echt van R&B muziek was. Dat is door de jaren heen wel veranderd. Daarnaast las ik vorig jaar mevrouw Carey haar autobiografie The Meaning of Mariah Carey en ik moet bekennen dat dit toch wel mijn kijk op veel van haar werk heeft veranderd. Plots zijn daar de achtergrond verhalen die bepaalde nummers en albums ineens veel meer inhoud geven. Precies waar ik zo van houd bij muziek. (Is er dan toch nog hoop voor Taylor Swift? )

Ik had vanaf de brugklas (1992) een beste vriendin die die-hard Mariah fan was; Sascha. Helaas overleed Sascha geheel onverwacht in de zomer van 2003. Alleen al om die reden is Mariah nooit helemaal uit beeld verdwenen. De eerste zes albums ben ik van tijd tot tijd altijd blijven draaien, al was het maar om Sascha dichtbij te voelen.
Gek genoeg was deze Butterfly haar favoriete MC album, iets dat ik nooit begreep, maar Sas kon hier veel mee.
Na het lezen van de autobiografie ben ik opnieuw in Carey's discografie gedoken en dankzij alle achtergrond info uit de bio én on line kon ik dit album ineens veel beter handelen. Ineens raakte dit album mij. God wat zou ik dit graag met haar hebben gedeeld...
Anyway, ik heb onlangs zelfs de 25th anniversary 4lp boxset besteld, die Vinyl Me Please komend juni gaat uitbrengen. Helemaal bijzonder werd het toen Sascha haar moeder dit zo'n mooi gebaar vond dat zij aanbood de helft mee te betalen, als eerbetoon aan haar dochter.
Die box gaat dus sowieso een trotse plek in mijn woning krijgen. Maar hoe mooi dat je 25 jaar na dato een album geheel kunt herontdekken. En wie had dat na bovenstaand stukje van kritiek kunnen denken?
Ik weet zeker dat Sas trots neerkijkt en blij is dat ik eindelijk het licht heb gezien.

So this one's for you Butterfly... I love you!

Favo tracks:

Honey
Butterfly
My All
The Roof

Wauw… respect voor je verhaal en wat een mooi gebaar Gert1980

De biografie geeft heel veel achtergrondinfo en zou ik elke MC-criticus eens aanraden te lezen. Mariah speelt zelf ook een grote rol in het hele ‘diva’ beeld, maar er gaat veel meer schuil achter de persoon dan wat oppervlakkigheden en memes.

Ik vond het inderdaad ook een goed boek. En check ook de door een fan gemaakte films Tommy's Mariah - Realizing A Dream en de twee vervolgen, gebaseerd op de biografie. Je bent er een flink aantal uurtjes mee kwijt, maar het is prachtig in elkaar gezet.

Waauw wat een mooi verhaal Gert1980
Mooi om dit album inderdaad een centraal plekje te geven om zo de herinnering aan je vriendin levend te houden. Ik moet bij Mariah dan weer altijd denken aan een oud collega van me. Ze was die hard metal én Mariah Carrey fan. Dit album hebben we eens samen tijdens een etentje bij haar thuis geluisterd. Ik kan het beeld nog zo voor de geest halen. Een meisje geheel in het zwart gekleed dat mee zong met alle adlibs van La Carey, inclusief armgebaren die daar bij horen. Ik was destijds vooral gecharmeerd van de cover 'The Beautiful Ones (hoewel het orgineel natuurlijk vele malen beter is). We hadden nog eens het idee om dat lied samen te zingen, helaas is dat er niet meer van gekomen.
Alleen al om de herinnering zal ik altijd een beetje van Mariah Carey houden. De biografie ga ik ook maar eens opsnorren, ben benieuwd!

My All blijft toch wel heel mooi.

Erg goede zangeres.

Het begin is sterk, maar nog steeds valt dit album mij erg tegen 3*

Honey (5:02) --- 4,0 --- 4,0
Butterfly (4:35) --- 3,5 --- 4,0
My All (3:52) --- 4,5 --- 4,5
The Roof (5:14) --- 3,0 --- 3,0
Fourth of July (4:22) --- 2,5 --- 3,0
Breakdown (4:44) --- 2,5 --- 2,5
Babydoll (5:07) --- 2,5 --- 3,0
Close My Eyes (4:21) --- 3,0 --- 3,0
Whenever You Call (4:21) --- 3,5 --- 3,5
Fly Away [Butterfly Reprise] (3:49) --- 2,5 --- 3,0
The Beautiful Ones (6:59) --- 3,0 --- 3,0
Outside (4:45) --- 3,0 --- 3,0

De enige reden voor mij, om dit verder perfecte album, geen 5 te geven is die draak van een Prince cover.

Eigenlijk niet eens een cover. Het is meer karaoke wat Mariah hier samen met Dru Hill doet. De instrumental klinkt identiek aan het orgineel. Ik snap je punt, maar ik vind de song wel acceptabel, omdat waarschijnlijk Prince z'n zegen gaf en ik een zwak heb voor Dru Hill/Sisqo (iets met jeugdsentiment enzo ).