Dropkick Murphys - Sing Loud, Sing Proud (2001)

heerlijk om eventjes te beluisteren, je krijgt er meteen weer energie van. Maar het heeft me toch enige moeite gekost dit in zijn geheel te beluisteren omdat de nummers te veel op elkaar gelijken imho

Halfje erbij, de nummers waar de Ierse sound het sterkst naar voren komt zijn ook gelijk het leukst, met als uitschieter het prachtige Forever.

Ik heb hem in het begin echt veel te vaak beluisterd. Ik krijg nog steeds wel een goed gevoel bij deze plaat, alleen bekruipt me wel eens het gevoel dat deze band slechts één kunstje kent. Het kunstje echter is wel zo goed dat 3,5 ster wel op zijn plaats is. Ik heb sowiezo al een zwak voor Ierse muziek, en deze band weet het prachtig te combineren met punk.

kunstje is wel lekker! en ik lust wel pap van deze ieren. 4

Deze Ieren zijn echter Amerikanen uit Boston en ik vind ze geweldig. Ik wordt blij als ik er naar luister en dat geldt voor iedere CD van de Murphys en Live zijn ze ongeëvenaard.

Blij? Ik krijg altijd het gevoel om de deur uit te stappen, met de 'mates' naar de 'pub' te gaan, veel te drinken, om dan de avond te eindigen met een knockpartij.

Allé zo beeld ik het me toch in als ik op men bed lig

3.5 ster omdat het zo'n vermakelijk cd'tje is.

Ierse bier-drink muziek(en dan het liefste Guiness ). Iemand vroeg mij deze muziek te omschrijven, en dit was bij poging. Tuurlijk, deze heren zijn eigenlijk helemaal niet Iers, maar hun roots liggen daar wel. Ze komen uit Boston, waar volgens de half-Ierse kabouter uit mijn klas alleen 'nep-Ieren' wonen.

Nu is de grote kracht van deze Murphys songs maken in Ierse-folk stijl en die flink in tempo te versnellen met een aantal gitaren op distortion. En dat doen ze goed, en verschrikkelijk aanstekelijk moet ik zeggen, helaas herhalen ze dat kunstje wel verdomd vaak, wat de variatie van deze plaat niet ten goede komt.

Maar desalniettemin zet ik deze Ierse bier-drink muziek vaak op.

er staan wat goede nummers op maar zoals al vaak gezegt is te weinig variatie en dat doet ze de das om.

3.

leuk album
alleen op het laatst wordt ie wat minder
maar begin is zo supergoed dat het niet uitmaakt!

Het is inderdaad aanstekelijke muziek, maar dan 5 nummers heb je het wel gehoord. Nee, dit lijkt me echt een band om live te zien (op het affiche van de Zwarte Cross zou dit niet misstaan lijkt me ).

Wederom een goed album van Dropkick Murphys, die niet altijd een hoog tempo aanhouden, maar ook bewijzen dat ze ook goeie, wat tragere nummers kunnen maken ('Forever' vind ik bijvoorbeeld erg sterk).

'For Boston' is een gedroomde opener, en zal waarschijnlijk wel één van hun meest bekende nummers zijn. Verder vinden we ook nog pittig werk als 'The Legend of Finn MacCumhail', 'The Rocky Road to Dublin' en 'Heroes from Our Past' terug (om van de afsluiter - hèhè - nog maar te zwijgen), alsook een solide cover van de traditional 'The Wild Rover'.

3,5 sterren