The Who - The Who Sell Out (1967)

Ontzettend leuk, gevarieerd en vaardig in elkaar gezet album. Hoe vaker ik de plaat beluister, hoe beter ie wordt. Geen meesterwerk, maar het maakt de weg vrij naar Tommy.

Donderdag 14 oktober, 22:55-23:45 op Canvas: "The Who - Sell Out. Muziekdocumentaire. Aan de hand van muziekfragmenten en interviews een blik op het concept van het album The Who sell out van The Who."

Naar aanleiding van die uitzending maar weer eens opgezet. Grappig dat Townsend in de uitzending vertelt dat ze wel degelijk bedacht hadden om echt geld te verdienen met de reclamespotjes maar dat de beoogde sponsoren niet geïnteresseerd waren (120.000 kopers? Laat dan maar, schijnt een grote colafabrikant te hebben gezegd). Niets ‘satire op de consumptiemaatschappij’ dus, itt wat sommige recensenten dachten te horen.
Muzikaal is het vooral interessant als voorloper op Tommy, maar draai ik die toch liever,

Inmiddels eindelijk ook deze Classic albums-aflevering bekeken. Hij bracht voor mij niet veel nieuws ten opzichte van het boekje bij de 1995-remaster, maar wel hoorde ik nu voor het eerst de anekdote dat John "Speedy" Keene later vertelde dat Pete Townshend de titel Armenia city in the sky verkeerd had verstaan: eigenijk heette dat nummer I'm an ear sitting in the sky !

Afgelopen weken heel veel muziek van The Who beluisterd, en dan met name Quadrophenia, Who's Next, Tommy, en de live platen Leeds en Hull, prachtige platen stuk voor stuk, en dan word je op den duur natuurlijk enorm nieuwschierig naar eerder werk. Daarom deze en het debuut ook maar in huis gehaald met hoge verwachtingen!! Deze echt wel 5x afgespeeld in een week, maar het doet mij maar weinig, vooral de zangstem van Daltrey herken ik er bijna niet uit, en klinkt zoals de Beatles of Beach boys klinken, net of ze de kikker in de keel hebben, of zingen na helium uit een ballon ingeademd te hebben. Het debuut heb ik hetzelfde mee. De nummers doen mij ook echt niets, en dat had ik niet verwacht! Vanaf Tommy begint het een stuk beter te worden, maar op Who's Next en Quadrophenia klinkt Daltrey echt geweldig. Nee deze en het debuut zijn niet aan mij besteed, vind het maar klinken als tijdsgebonden 60ties hippiemuziek.

Haha Ricardo, je slaat de spijker op zijn kop. Je beschrijft precies waarom ik deze plaat zo goed vind. Een tijdsdocument.

Ik heb de De-Luxe uitvoering (iets meer dan jaar geleden aangeschaft), dat is bij mij niet het geval.