Het debuut van deze meneer is volledig aan me voorbij gegaan en ik had er tot zeer kort geleden dan ook nog nooit van gehoord.
Een herkansing in de vorm van dit tweede album Skybound dus.
Het is aangename, relaxte muziek van een zoetgevooisde jongeman (soms iets te zoet naar mijn smaak).
Liefhebbers van b.v Jack Johnson zullen dit misschien wel prettig vinden ook al is de muziek van Baxter rijker georchestreerd.
Tom McRae-light vind ik het af en toe ook wel.
Hoe dan ook kan het nog wel alle kanten opgaan met dit album: of ik ga het op de lange termijn toch wel erg relaxed vinden en merk ik dat het toch vaak voorbijkomt in mijn speler of ik ben dit al snel zat. De tijd zal het leren; het jaar is nog maar net begonnen dus we zien wel waar het uit gaat komen
