The Beach Boys - Smiley Smile (1967)

heb je al eens wat later werk geprobeerd?
Sunflower of Surf's Up bijvoorbeeld?

Klopt, nadat het Brian Wilson niet lukte om "Smile" (op tijd) af te krijgen moest er rap wat op de markt komen, en de verwachtingen waren hoog na het succes van "Good Vibrations", dus onder druk van de platenmaatschappij gingen de andere Beach Boys rap aan het werk om dit werkje af te leveren, een verzameling nieuwe tracks en bewerkte/heropgenomen fragmenten van het originele "Smile" (zie "Vegetables", "Wind Chimes" en "Wonderful" bijvoorbeeld). Het werd een grote flop en voor velen een enorme teleurstelling. Het zal dan ook altijd in de schaduw staan van het onvoltooide "Smile".


Het originele "Smile" album in complete staat dat je bedoelt bestaat helemaal niet, het werd namelijk nooit afgerond, ondanks al het werk dat verricht werd, de verschillende versies die overal op het net te vinden zijn zijn fanmixes, en wat er beschikbaar is zijn afgeronde nummers (sommige daarvan doken op op de "Good Vibrations" boxset, of ietwat bewerkt op latere Beach Boys albums - zie "20/20" voor "Our Prayer" en "Cabinessence", "Surf's Up" voor het nummer met dezelfde titel), fragmenten, korte stukjes, sessie materiaal, en uit al die dingen worden door de fans nog steeds nieuwe mixen/"Smile" albums gemaakt, al dan niet gebaseerd op de vele verhalen/geruchten die er zijn over Brian Wilson's visie.

Brian bracht in 2004 "SMiLE" uit, een compleet nieuw opgenomen versie, met hulp van z'n band The Wondermints, en volgens hemzelf is dat het enige echte afgeronde "Smile", maar hoe sterk en mooi het ook allemaal is, het haalt het niet bij het originele materiaal uit 1966 en 1967, en ik betwijfel sterk of deze versie de verwezenlijking is van wat hij in z'n hoofd had in de jaren '60.

@ Jurado: Beiden heb ik één keer gehoord, ik moet ze nog eens aandachtig(er) beluisteren.

@ Poles Apart: Bedankt voor deze uitleg, ik wist niet dat er zo veel onduidelijkheden achter schuilden.

Er staan 2 parels op dit album nl. Heroes and Villains en Good Vibrations (vind ik zelfs één van de beste popsongs ooit). Beiden waren bedoeld voor het Smile-album net als Vegetables en Wind Chimes (eveneens prima songs). Voor de rest staan er experimentele en bij wijlen interessante dingen op maar ze klinken nog onaf en lijken meer op losse ideeën of probeersels dan songs. Wonderful en de 2 eerder genoemde nummers vind ik beter in de versies die op de compilatiebox Good Vibrations staan.

Voor mij is dit album niet essentieel (de betere nummers heb ik op die compilatiebox staan), wel interessant voor de fans. Toch maar 3,5* voor de wel prachtige vocalen, de experimenteerdrift en de 5 uitstekende songs (With Me Tonight heb ik ook aangevinkt).

Ja, ik vind deze veel en veel beter dan Pet Sounds. Misschien ligt het meer aan de experimenteerdrift op dit album zoals LucM zegt, het boeit mij veel meer. Op de koptelefoon hoor je de stemmen echt hele gave en mooie dingen doen, ik vind dat op dit album beter dan Pet Sounds en dan was dit album eigenlijk nog niet af! Maar het beste nummer is toch wel Good Vibrations, de rest zijn meer experimenten, kijken hoe ver ze kunnen, maar dat klinkt erg goed. 4 sterren voor deze, terwijl Pet Sounds 3,5 ster krijgt. En ik vind dit helemaal niet gedateerd klinken, ik heb dat eerder bij Pet Sounds.

Beter dan Pet Sounds vind ik Smiley Smile zeker niet. Op Pet Sounds zijn songs en experiment goed in balans wat bij Smiley Smile veel minder het geval is, dit album vormt minder een geheel en sommige nummers waren duidelijk nog in de grondverf. Al bevat Smiley Smile dan weer twee van de beste Beach Boys-songs.
Die hoes vind ik wel prachtig!

Ik verwachte heel veel van Pet Sounds, je bent toch opgegroeid met het algemene feit dat die als klassieker te boek staat.
Ken die plaat zo'n 10 jaar nu, maar heeft mij nooit echt gegrepen.

Van "Smiley Smile" verwacht je helemaal niets, maar is juist een hele mysterieuze intrigerende plaat.
Hij is experimenteler, afwisselender en bevat ook 1 van de beste popsongs aller tijden.

Ben het denk wel eens met Don Cappuccino, maar vind ze beidden niet te gedateerd klinken.

heb me vroeger geergerd aan dit plaatje , maar nu ik hem meer opleg en de songs meer in mijn hoofd zitten , toch een tof plaatje , al valt alles in het niets na de definitieve " smile " van brian wilson enkele jaren geleden !

In bezit . Samen met Wild Honey op 1 cd . Ik vind dit wel een interesssante periode zo net na Pet Sounds .
Ik ga het eens beoordelen en kom binnenkort met mijn bevindingen .

Ja, die twee albums op één cd heb ik ook. Ik moet ze nog beoordelen maar ik draai het gewoon niet vaak. Aan de andere kant, 27 minuten hoeft toch niet lang te duren......

Het is inderdaad kort . Ik heb 'm even gedraaid eergisteren , maar was tegelijkertijd de buiten kozijnen aan het schilderen . Geen echt goede manier om een serieuze beoordeling te doen .

Maar het komt eraan , eerst een week op vakantie .

Net als Lonesome Crow
*ben ik ook wat teleurgesteld in Pet Sounds, na die hoge verwachtingen, hoewel t zeker een goede plaat is.
*is Good Vibrations van Smiley Smile ook voor mij een van de beste popsongs aller tijden, op het punt waar de Brian Wilsons creativiteit piekte en waar de LSD en wietdampen wellicht nog een extra zetje richting de experimentele sound gaven. Dat laatste is wat mij betreft op Smiley Smile beter te horen dan op Pet Sounds. Kan natuurlijk ook dat het meer ondanks dan dankzij de drugs is. Of een beetje van beiden?

Good Vibrations is een razend volle en complexe song, een uitzondering op 'less is more'. De rest van deze plaat, op Heroes en Villains na is eerder razend kaal en simpel. Lekker minimaal.

Fijn album! Je hoort hier toch wel waar Animal Collective hun inspiratie voor Sung Tongs vandaan hebben gehaald. Knusse popliedjes. Stukken minimaler dan het grote broertje Pet Sounds, maar ook op dit album weten juist de prachtige melodieën te overtuigen.

Gettin' Hungry!

Gezien de omstandigheden waarin dit album werd uitgebracht vind ik het knap wat voor resultaat ze hebben neergezet. Brian die de weg kwijt was, en een niet meewerkende Mike Love.
Daarnaast wilden de SMiLE sessions maar niet vlotten en moet dat keer op keer opnieuw, er zijn op de deluxe box versie van 2011 dan ook +/- 35 versies van 'Heroes and Villians' te vinden, waaronder de uiteindelijke versie die op het 2011 album ook wordt gebruikt.
Die versie is hier ook te vinden.

Van die sessies zijn eigenlijk alleen 'Good Vibrations' en Heroes and Villians' terug te vinden op dit album en kun je dus stellen dat er tegen de tijd dat dit uitkwam zelfs nog bijna niets af was van SMiLE en daarom vind ik het knap dat ze toch een album hebben kunnen neerzetten, al is het nog geen half uur aan muziek (terwijl het SMiLE album een uur duurt).

Je hoort hier echt een soort van stripped down versie van het album, de gekkigheid is wel aanwezig maar de 'over de top' geluiden ontbreken, zoals die op 'Mrs Oleary's Cow' te horen zijn.
Al met al een gigantische stap ten opzichte van 'Pet Sounds', waar nog pure pop was wordt hier gewerkt aan alternatieve structuren en wordt er meer met het geluid gedaan. De drang om Phil Spector te kopiëren was zeker weg bij Brian(of niet mogelijk door de tijdsdruk).

Heroes and villians en good vibrations maken dit album de moeite waard. Leuk album om zo eens op te zetten maar losse toppers zitten er verder niet echt tussen.

Interessante plaat. Lijkt een beetje voort te borduren op de exotica-uitstapjes van Pet Sounds. Ben benieuwd naar de hier eerder benoemde bootleg en de vervolmaking van het Smile-project uit 2004.

Ben nu toch wel een keer benieuwd bikkel2? Ik had ondertussen wel het idee dat je terug bent van vakantie. Mocht je nog even tijd nodig hebben voor een beoordeling dan geef ik je nog even de tijd. Het komt nu toch niet meer op een paar dagen aan haha!

Volgens mij kan hij met die kozijnen ook alweer zo'n beetje van voren af aan beginnen.

Dit album heb ik op een CD met Wild Honey. De voorganger Pet Sounds had ik eerder al eens aangeschaft. Eigenlijk was Smiley Smile door het compromis-achtige karakter een lichte teleurstelling. Een vreemd album door complexe stukken als Good Vibrations en Heroes And Villains aan de ene kant en de resterende 'basic' stukken.
Uiteindelijk heb ik Smile van Brian Wilson en Smile Sessions ook aangeschaft en die laatste bevalt me qua authenticiteit het beste en daarna komt Brian Wilson's versie uit 2004 vanwege de eenheid in sfeer.
Smiley Smile is m.i. toch een beetje een lichte deceptie naast het werkstuk Pet Sounds.

het is er goed weer voor. Nu iets beter luisteren voor een beoordeling.

Ha, ha

Goed dat je mij er even aan herinnerde caravelle.
Ik vrees dat mijn aandacht nadien weer even op iets anders was gericht - naast schilderen, uiteindelijk op iets anders muzikaals.
Maar je hebt natuurlijk volkomen gelijk.

Ik had 'm inmiddels al een paar keer gehoord, maar tot een beoordeling was ik dus nog niet gekomen.

Een vreemde plaat derhalve, die je moet liggen. Minder gedetaileerd dan voorganger Pet Sounds.
Regelmatig luistert het weg alsof het wat losse flodders zijn.
Een druggy plaat met wel het kenmerkende Beach Boys geluid, maar losser, fragmentarischer en de psychedelia is ook op dit album ( 1967) met enige regelmaat te bewonderen.
Zeer korte liedjes ( gemiddeld 2 minuten en een beetje) waar de hele pakkende melodietjes van Brian Wilson eigenlijk schitteren door afwezigheid.
Good Vibrations is duidelijk het meest songmatig en uiteindelijk ook een BB classic van formaat.
Heroes And Villiains ( de langste song van de plaat) doet er weinig voor onder.
De rest vind ik echter ook vermakelijk.
Het kan er mee te maken hebben dat het allemaal heel kort is en niet oeverloos door wordt gepielt.
Toegegeven......sommige bedenksels zijn maf en Brian W moet gewoon met de nodige drugs hebben geklooid.
Zijn rol als actief bandlid was hierna eigenlijk snel over, al bleef zijn invloed natuurlijk groot.
Smiley Smile is een werkstuk die mooi in het jaar 1967 hoorde, maar waar een Pet Sounds het jaar er voor echt indruk maakte, deed deze dat een stuk minder.

Maar voor mij volstaat een 4 wel.
Een lekker eigenzinnig album ,waar alles op zijn plaats zit en ach in het jaar van de flowerpower, moet je door bep.zaken heen kijken. Bij deze.

Mij ligt dit album niet echt. Bikkel omschrijft het goed het lijkt soms op een stel losse flodders.
Heroes and Villains is nog wel mijn ding en Good Vibrations ook.
Met Vegetables kan ik weinig net als met Fall Breaks and Back to Winter Dit laatste nummer eindigt ook alsof ze er zelf ineens genoeg van hadden. Voor She's Goin' Bald geldt een beetje hetzelfde.
With Me Tonight ligt me ook nog wel, Wind Chimes is voor mij weer een stapje te ver. Het veelbelovende intro van Gettin' Hungry wordt gevolgd door een muzikale teleurstelling.
Wonderful is gelukkig de een na laatste flodder en Whistle In de laatste.
38 in de 100 Greatest Albums of 1967 en 25 in Best Ever Albums moet het van mij doen met 2,5*

Onderstaand commentaar, jullie hadden je best eens kunnen verdiepen in de treurige geschiedenis en de reden van uitbrengen van bovenstaand gemankeerd meesterwerk !!!

'Pet Sounds' mag dan het bewierookte Beach Boys magnum opus zijn, het is niet een album dat ik vaak beluister. 'Smiley Smile' daarentegen, is dat wel (net als 'Sunflower', 'Holland', 'Love You' en 'Wild Honey' bijv.), alleen de hoes al nodigt uit om dit stonede, unieke universum te betreden.

Het losse, schetsmatige karakter is juist de reden dat dit mij aanspreekt. Één van de eerste Beach Boys albums die ik ooit beluisterde, en nog altijd een onderschat werkje. De albums die de groep tussen 1965 en 1973 uitbracht zijn zo volslagen uniek, wat mij betreft was er geen andere band in die jaren die zo divers voor de dag kwam.

Willem, waar is je sterrenwaardering!?!

**** asjeblief!
Maar dan wel voor de lp, hè. De bonussen op de cd hoeven voor mij niet...