David Bowie - The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars (1972)

Met grote voorsprong de beste plaat van Bowie. Zeer sterke nummers die gebracht worden in een (toendertijd) tot de verbeelding sprekend concept. 5*

Mijn favoriete plaat aller tijden.

Deze plaat en elk nummer erop is af.

Het absolute hoogtepunt van voor mij de allergrootste aller tijden : David Bowie

***** 5 op 5 *****

Pfoeh, wat een geweldige plaat zeg. Lekker divers en met een Bowie in topvorm. Als dit een beetje representatief is voor zijn catalogus, dan ga ik snel de rest van zijn platen halen. Mijn favoriet is het titelnummer. Ongelooflijk lekker nummer.

Overigens is het wel leuk dat Bowie in 1972 al een Ramones nummer had gemaakt in de vorm van 'Hang On To Yourself'.

4,5 ster.

Ik heb een andere versie, want i.p.v. Rock 'n' Roll With Me staat er bij mij Rock 'n' Roll Suicide op. Maar aangezien die twee nummers precies even lang duren zal het wel hetzelfde nummer zijn. De nummers die daarna komen staan er bij mij niet op.

Bij mij is het ook Rock & Roll Suicide. De 2 extra nummers heb ik niet.

Bij is het ook gewoon Rock 'n'Roll Suicide. Zou het niet gewoon een foutje zijn?

Je zou het haast denken. Maar even een correctie naar de mods gestuurd.

David Bowie is voor mij meer een singles-artiest. Voor mij voldoen de verzamelaars dan ook altijd prima. Toch wel een beetje onterecht denk ik. Dit album heb ik dan weer wel in bezit en toont dus ook aan dat je om dit soort (concept-)albums eigenlijk niet heen kunt
Erg goed !

Hetzelfde geldt eigenlijk voor Hunky Dory, Aladdin Sane, Heroes en Low, aERo. Eerlijk gezegd zou ik van die albums niet eens weten wat de singles waren (afgezien van het titelnummer van Heroes).

Zojuist aangeschaft, maar ik zie nu dat naast de twee laatste nummers, ook John, I'm Only Dancing, Velvet Goldmine en Sweet head er hier niet op staan

Nee, dat zijn bonustracks. Op de originele elpee staan ze ook niet. Velvet Goldmine staat wel op een 7" van Space Oddity die ik heb liggen. Het laatste nummer van het album is Rock 'n' Roll Suicide.

Mijn versie heeft wél Velvet Goldmine, maar niet de andere bonustracks.

Is er behoefte aan een forum over de overbodigheid van Bonustracks? In dit geval briljant album, wat zijn de mechanismen die besluiten bonustracks toe te voegen? En wie zit daar op te wachten. Lebowski niet. Is het een beter album geworden? Zat iemand er op te wachten? Is het een kunstmatige manier een artiest in leven te houden? Etcetera... Bonustrack klinkt mij als korting op de prijsverhoging. Ben benieuwd naar de intelligente MM-bijdragen!

Als die bonustracks het niveau hebben van Velvet Goldmine, dan zeg ik: JAAAAAAAAAAAA!!

Ik vind bonustracks vaak storend: ze halen de sfeer van een album vaak omlaag. Als ze het toevoegen als extra cd (zodat het een dubbelaar is) vind ik het prima. Maar ik wil het album zélf graag in tact houden.

Ik ben het eens met aERodynamIC. Bonustracks: Ja graag en leuk, maar wel op een extra cd.

Idd. Ik zet albums met bonustracks ook meestal uit na de laatste reguliere albumtrack. Van dit album van John Cale heb ik een versie waarbij na het laatste nummer 2 keer achter elkaar een alternatieve versie komt van Gideon's Bible. Da's wel het allervervelendst...

Maakt toch niets uit als ze de bonustracks na het laatste nummer op de cd zetten? Je kan m ook afzetten hoor.
Bonustracks vind ik ook leuk alleen als ze op een extra cd staan luister ik ze vrijwel nooit.

Tuurlijk kan je het afzetten, maar als je met wat anders bezig bent zit je soms zo naar versie nummer zoveel te luisteren van een bepaald nummer (zou bij dit album dan niet opgaan). Maar ik vind dat die nummers overbodig zijn: als ze er niet voor bedoeld zijn dan is dat gewoon zo en moet je een cd later niet aantrekkelijker willen maken. Staan ze op een extra cd dan zet ik ze soms op en soms ook niet. Maar ik vrees dat we on topic moeten blijven, anders verwijzen ze dit vast door naar het forum (en terecht ook).

Nou dan zetten ze het maar in een forumtopic. Ik vind dat als het album in tact blijft er niks mis met bonustracks is. Zoals al gezegd kan je na de reguliere nummers het album afzetten. Bovendien luisteren tegenwoordig veel mensen muziek via de pc en dan selecteer je gewoon alleen de reguliere nummers en laat je de bonustracks links liggen.

Ik heb het originele album en dat vind ik al genoeg: dit album is werkelijk fantastisch goed. 5*. Mijn favorieten: 'Starman', 'Moonage Daydream' (het instrumentale gedeelte op het einde is prachtig) en natuurlijk de titelsong met een van de beste intro's uit de popmuziekgeschiedenis. De andere nummers zijn ook allemaal pareltjes, alleen 'It Aint Easy' is niet super... Bowie schreef dit nummer niet zelf.

Ok, ok... Ik verander mn stem al! Ik moet toegeven... Als je redelijk dronken bent is dit album echt vreselijk briljant! Daarbij komt ook nog dat ik inmiddels wel redelijk gewend ben aan dat prachtige engelse accent, vanwege mijn studie in Wolverhampton.

Ik vind deze bonustracks een leuk extraatje, zeker de versie van Lady stardust vind ik heel ontwapenend goed, eigenlijk beter dan de uiteindelijke versie.

Bowie een singleartiest? No way, ik ben begonnen met een best-of, maar dan mis je wel heel veel mooie nummers.

Het was ook in eerste instantie niet de bedoeling Starman op deze LP te zetten, maar dit is op aandringen van het label toch gebeurt. Dus in hoeverre past de single Starman in het concept van de rest van de LP?

Tja, it's me again en dit keer nuchter Heb nog maar eens goed naar dit album geluisterd en.. hij is écht vreselijk briljant!

is gebeurd, voltooide tijd, he?

30th Anniversary edition is ook erg goed. Die gast had het echt kei druk toen. gemiddeld 2 albums per jaar en dan ook nog touren.

Je ziet later wel bij pinups en diamond dogs dat hij het wel moe is.

Heb nooit geweten dat ik iets met David Bowie had. Vond het vroeger altijd maar duffe rock. Wel eens wat nummers van hem op gitaar gespeeld, maar nooit echt de tijd genomen om hem eens goed te beluisteren. En het is eigenlijk erg mooi!

Zo zie je maar weer dat er altijd nog zo verschrikkelijk veel ontdekken en/of herontdekken valt Heerlijk!

Wellicht een van de meest complete popalbums allertijden. Ik kan geen een zwak moment ontdekken (en dat is bij Bowie meestal niet zo moeilijk) De perfecte mix tussen rustig en ruig en tussen rock en ritme.. Niet vaak meer vertoond (wellicht Pulp met Different Class, maar dat is persoonlijk)

Deze plaat wordt beschouwd als Bowie's Sgt. Pepper, en terecht. Dit is echt glam rock op zijn best. Het concept was, zeker begin jaren 70, een hele vernieuwing. Bowie als de alien rock star Ziggy, en zijn groep de Spiders from Mars. Maar het zijn toch vooral de liedjes die het hem doen. 11 in totaal, en er is geen enkele die niet de moeite waard is. Wanneer ik de volledige plaat voor het eerst beluisterd had vond ik het moeilijk te zeggen wat er nu specifiek zo goed aan was. De meeste liedjes hebben relatief simpele melodieën, maar op één of andere manier blijf je gefacineerd luisteren tot de laatste noten. Het beste nummer (voor zover hier een beste nummer gekozen kan worden, ze halen allemaal een zeer hoog niveau) vind ik toch nog altijd "Starman" (vandaar de nick), een wat hippie-achtig nummer met een prachtig refrein. Ik kan nog uren lof praten over dit album maar ik ga jullie sparen. Samengevat: Bowie op zijn best, glam rock op zijn best, een echte klassieker!