Bruce Springsteen - The River (1980)

Dan zijn er andere gegadigden om te ruilen dan You can look wat mij betreft. Dat vind ik nou juist weer één van de betere uptempo nummers op het album...

Ik luister pas vandaag voor het eerst vol verbazing naar die outtakes. Wat een heerlijk album op zich is dit inderdaad. Wat een klasse, wat een heerlijkheid! En dat met dit zonnige zomerweer!

Ik draai de laatste dagen ook alleen nog maar de outtakes en kan ook zeker bevestigen dat hier zeker geen sprake is van: net niet goed genoeg. Prachtig allemaal!

Toch opgehoogd naar een 3,5*. Het grootste euvel blijft gewoon de speelduur. Er staat best goed spul op, heel goed zelfs, maar ook genoeg niemendalletjes die afbreuk doen aan het algehele niveau. Een 'best of' van dit album zou zonder twijfel zijn beste album ooit opgeleverd hebben.

Verhoogd naar vier sterren. Dit album duurt idd wat lang en heeft daarmee ook wat indutmomentjes, maar als geheel is dit album toch echt een feestje!

Independence Day, The River (uiteraard), Point Blank en Drive All Night heb ik van sterren voorzien.

Heel goed album dat te lang duurt. De laatste plaatkant had van mij niet meer gehoeven. De titelsong is uiteraard een klassieker. Wat ik vooral jammer vind, is dat de fantastische band zo ver naar achteren is gemixt. Zo fantastisch is de stem van The Boss tenslotte ook weer niet.

Now all them things that seemed so important
Well mister they vanished right into the air

Ik moet de laatste dagen vaak aan deze zinnen denken. Pijnlijk.

The River in de top 250 van MusicMeter!

Staat m.i. belachelijk laag

Helemaal mee eens, maar nog niet zo lang geleden stonden er slechts twee albums van the Boss in onze top250 en nu zijn het er 5! Dus het gaat langzaamaan de goede kant op.

Ik heb laatst alle cd's van de uitgebreide boxset weer eens laten passeren en ik vind het echt verbazingwekkend dat dit zogenaamd "tweederangs" materiaal zou zijn. De tracks op de bonus cd's bedoel ik dan. Sommige nummers behoren wat mij betreft echt tot zijn beste werk. Er schijnt ook nog een nieuwe Tracks boxset in de maak te zijn. Benieuwd wat dat weer gaat opleveren.

Mee eens!

Ik ben een groot liefhebber van Bruce, bezit sowieso al zijn albums op cd. Deze onlangs tweedehands op vinyl gekocht (je laat sowieso geen album van The Boss liggen voor een paar euro), maar tijdens het beluisteren bekroop mij weer dat gevoel dat ik in het verleden ook altijd had bij de cd: 'nu weet ik het wel'. Er staan schitterende nummers op, maar ook nummers die ik zou kunnen missen. Wat mij betreft duurt dit album net iets te lang, maar deze uitspraak zal voor velen vast heiligschennis zijn.

Springsteen en complete albums. Dat is bij mij vaak geen goede match. (alleen Darkness on the edge of town en Born in the USA) en hier geldt t zelfde.

Dit is ook nog eens een dubbel lp, dus een extra uitdaging. En ook hier ervaar ik wat mijn voorganger ook beschrijft, te lang, een aantal fijne nummers, maar helemaal uitluisteren lukt me niet. Ik kom met moeite aan 3 sterren. Heb de plaat al jaren in huis, en ontdekte net dat ik er nog geen oordeel over beschreven had, wat eigenlijk ook wel veel zegt.

Ik heb Bruce live gezien, dat was fantastisch, maar op plaat wil het eigenlijk maar niet lukken. Al jaren niet. En toch, heb ik veel respect voor dit icoon!

Grappig, want dat heb ik dus exact hetzelfde. Ook ben ik een fan van dezelfde twee albums die jij noemt. Maar verder vind ik veel van Bruce zijn albums als geheel wat saai.
En toch hou ik van zijn muziek, maar dan toch het liefst in de vorm van een (zelf samengestelde) best of.

Sommige platen blijven altijd jong, daar is the River een voorbeeld van. Ik weet nog dat ik deze plaat tijdens de release als 16 jarige kocht en behoorlijk grijs draaide, daarna weggestopt, op allerlei zolders en tussen de vele vinylplaten die ik nog steeds heb bewaard in de anonimiteit verdween, om er 40 jaar later weer uit te komen.
Het vinyl, nog als nieuw, net zoals de hoes, en hoewel ik de muziek al die jaren niet meer had gehoord klonk het alsof ik de plaat gisteren opborg, de tijd verdampte en de muziek, iedere noot, ieder nummer, de teksten, thuiskomen in lang vervlogen tijden.
Dat doet muziek dus ook, en natuurlijk, het geeft ook de grote klasse aan van The River.

Ik was ook 16 toen ik op de radio voor het eerst The River hoorde en meteen daarna Point Blank. Het was voor mij zoiets als: ik hoorde op het juiste moment de juiste nummers. Ik had het als puber toen wat moeilijk en daar paste de sombere toon van juist die nummers met zijn wat nasale stem perfect bij. Die nummers sloegen bij mij in als een bom, ook al begreep ik toen niet meteen waar die nummers over gingen. Voor het eerst hoorde ik muziek dat mij echt raakte. Nu, vier decennia later hebben beide nummers niets aan kracht en betekenis ingeboet. Dat maakt het album The River voor mij een iconisch album. Born to Run en Darkness leerde ik later kennen en zijn nog beter, maar The River, met die geweldige foto van zijn kop als albumhoes is door die kennismaking met Bruce voor mij het meest dierbare album.

Duidelijke tweedeling op dit album. Waar het eerste gedeelte mij minder ligt wegens te pompeus/bombastisch en vol geproduceerd (van Hungry Heart krijg ik koude rillingen), neemt het album halverwege wat gas terug en krijgen we een meer ingetogen Bruce Springsteen te horen waar ik duidelijk meer van kan genieten.

Vanaf het eerste moment dat ik 'm hoorde vond ik Hungry heart al tot de mindere nummers op dit album horen. Heeft me nooit weten te 'raken'. Samen met Crush on you voor mij duidelijk de mindere goden hier.

Toevallig vandaag in de auto op gehad . The Price You Pay viel me weer positief op .Ook de twee nummers die Vielip noemde doen het voor mij niet . I'm A Rocker kan daar ook aan toegevoegd worden. Onbegrijpelijk dat Tracks en The Ties That Bind nummers bevatten die zoveel beter zijn dan deze 3. Ik noem een Loose Ends , Where The Bands Are en Stray Bullet. He moves in mysterious ways , onze Bruce

Mee eens! Al vind ik I'm a rocker dan nog wel weer een lekker nummer. Stoor me er in ieder geval nooit aan, laat ik het zo zeggen. Maar daarvoor in de plaats had ik uiteraard ook liever één van de nummers die jij noemt op het album gezien.

I'm a Rocker doet het vooral live erg goed

Beste ooit zou ik niet durven zeggen maar een 1 disc editie was wel een goed idee geweest. Zo'n nummer als Crush on You was een leuke B-kant van een single geweest maar ja... voor Hungry Heart heb ik ook nooit enige liefde kunnen voelen.

Na de live Box en Nebraska staat nu ook the River in de top250 van MM.
Bruce zit mooi in de lift op dit forum

Ik herhaal mijn statement van 17 januari .

Mijn derde album van The Boss. Born in the USA heb ik recent opgewaardeerd naar de hoogste score en ook Born to Run en Darkness on the Edge of Town kunnen op mijn goedkeuring rekenen. Eén van die twee of allebei zie ik misschien in de toekomst ook nog wel stijgen. Van alle albums was ik stiekem het meest benieuwd naar The River, omdat dit album in de film Reign over Me enkele malen genoemd wordt.

Na een aantal luisterbeurten moet ik concluderen dat ik deze lastig te beoordelen vind... Kort door de bocht is het album mij echt te lang. Het lukt me bijna niet om het in één ruk uit te zitten, dus ik heb het ook een aantal keren opgesplitst (10 tracks per luisterbeurt). Wat dan opvalt is dat ik de eerste helft wel sterker vind dan de tweede. Ik vind Bruce geweldig hoor, maar zodra ik voor de 'full experience' ga, merk ik wel dat ik tegen het einde een beetje ben uitgekeken op zijn hese stem. Ook die kan, waarschijnlijk net als vele andere mooie stemmen, toch op een gegeven moment wat gaan tegenstaan of eentonig gaan klinken. Met name tijdens het lange Drive All Night - waar overigens best wat mooie dingen op gebeuren - valt me dit op.

Een tegenvaller dus? Zover wil ik ook weer niet gaan, want de titeltrack is misschien wel één van mijn favoriete nummers van Bruce. Dat nummer is ook echt typisch hem: mooie, verhalende songteksten die ervoor zorgen dat het voelt alsof je erbij bent. Ook nummers als het prachtige Independence Day, Out in the Street, Hungry Heart en The Ties That Bind slaan moeiteloos aan en zijn een genot om te beluisteren. Er staan echter ook een hoop nummers op waarvan ik niet goed weet wat ik ermee moet. Niet slecht, maar gewoon niet zo interessant of zo, waardoor het een beetje in de middenmoot belandt. You Can Look vind ik daar het beste voorbeeld van, maar ook bijvoorbeeld I'm a Rocker en The Price You Pay reken ik daartoe.

Geen tegenvaller, maar wel het album dat me tot nu toe het minst weet te bekoren. Er staat genoeg leuke muziek op, dus het is zeker geen verspilde moeite om dit album eens te draaien, maar het beklijft bij mij wat minder door de lengte en doordat het niveau van de nummers voor mijn gevoel wat verder uit elkaar ligt dan op de andere albums die ik van hem gehoord heb.

Ik denk dat Nebraska de volgende wordt!

3,5*

Ik deel niet helemaal je mening maar snap wel wat je bedoelt. Persoonlijk vind ik The River een heerlijke plaat die voelt als een reis door rock 'n roll geschiedenis. Kant 1 is de wat luchtige, zonnige kant; kant 2 is dan toch wat donkerder. The River is het studio album wat het dichtst bij de variatie van zijn live concerten komt: serieus, luchtig, vrolijk en donker wisselen elkaar af. De productie is fantastisch; een beter geproduceerde Springsteen plaat vind je niet.

Leuk om te lezen dat je met een ontdekkingsreis bezig bent. Die van mij is lang, lang geleden afgerond. Zeker zijn eerste 7 albums kan ik zo woord voor woord meezingen. Succes met Nebraska, dat is andere koek!

cosmic kid Ik herken inderdaad wat je zegt over de verschillen tussen kant 1 en 2. Die wat donkerdere tweede kant komt vooralsnog minder binnen, hoewel de opener voor mij wel een hoogtepunt binnen zijn oeuvre is. Wie weet hoe ik over een à twee jaar over deze plaat denk. Het album heeft wat mij betreft genoeg te bieden om het in de toekomst nogmaals te draaien, maar er valt ook nog veel van zijn andere werk te ontdekken.

Die ontdekkingsreis gaat wel op een laag tempo, doordat ik er soms door drukte wat moeilijker aan toe kom. Voor een album van Bruce wil ik me altijd de tijd nemen er goed voor te gaan zitten Ergens vind ik dat ook niet erg: op deze manier komt alles immers wel goed binnen en kan ik optimaal ervan genieten.

Ik ben me ervan bewust dat Nebraska heel anders is dan alle voorgaande albums die ik van hem beluisterd heb, dus ik ben zeer benieuwd!

Misschien vinden jullie dit een raar bericht van een domme Vlaming, maar ik hoorde vandaag voor de eerste keer het nummer 'Onderuit' van de band De Dijk.

Nu ik ben wel een enorme muziekliefhebber en één van mijn lievelingsnummers van het album 'The River' van The Boss die ik al bijna 30 jaar in mijn bezit heb is 'Point Blank'. Nu dit nummer Onderuit is toch wel een cover/bewerking van Point Blank volgens mij zelfs na enkele noten deed het me direct aan dit Bruce Springsteen nummer denken, piano, zelfde sfeer en niettegenstaande dit alles behalve een zuivere vertaling is doet het me er tekstueel aan denken.

Ik vond er niet precies direct iets 'Officeels' over terug via Google, dit kan toch geen pure plagiaat zijn vrije interpretatie misschien als fan maar lijkt er toch wel erg op?

Je hebt helemaal gelijk hoor; de eerste tonen van 'Onderuit' zijn (vrijwel?) identiek aan Point Blank. De reden dat je het niet vaak leest is volgens mij omdat het een onbekender nummer van Bruce is en een onbekender nummer van De Dijk. Bij die-hard Springsteen fans (en daar reken ik enkele mensen die ik ken zeker onder) was de overeenkomst ook al veel eerder opgevallen. Zij attendeerden me er in 2002/2003 op.
Ik meen zelfs dat Huub vd Lubbe ooit heeft gezegd dat hij geinspireerd was door Point Blank bij het schrijven van Onderuit.

Beide nummers vind ik trouwens erg mooi al wint Point Blank het met gemak van Onderuit.