Ed Starink - Synthesizer Greatest, Volume 6 (1991)

Mooi vervolg op de reeks van Starink.
Veel mensen waarderen deze albums niet.
Ik daarentegen vind ze geweldig!

... tja ... ook dit album geef ik 5 sterren, omdat ik deze net zo mooi vind en net zo vaak luister als de eerste.

Tis nu 2009, terwijl de eerste in 1989 kwam - dat ik het na 20 jaar als trouwe luisteraar nog steeds net zo mooi vind als toen ik nog een tiener was - dat zegt genoeg !!!

Kwee nie of dat genoeg zegt, je top 10 bestaat uit 9 platen van Mike Starink.

Volgens mij hebben we hier te maken met een ijverige Starink medewerker of het is Edje zelf natuurlijk

eh ... Mike is geen Ed, dacht ik zo hahaha.

Een medewerker ? Iemand die zot is van zijn idool, heet meestal fan. Wellicht dat ik een beetje extreem overkom, omdat Ed niet beroemd is en bij velen schijnbaar niet geliefd.

Eigenlijk ben ik dus best wel een beetje een uniek persoon ! Mag ik best trots op wezen . . . . .

Daar mag jij zeker trots op wezen....

Beetje braaf repertoire op dit tikje saaie, laatste officiële deel van de in Nederland uitgebrachte serie. Wel opvallend dat de nagespeelde Vangelis tracks eigenlijk beter klinken dan de originele versies. 2,5 ster voor dit product.

Tja, in mijn bericht bij deeltje 5 van deze serie, had ik het er nog over dat ik héél misschien Synthesizer Greatest Volume 6 en de volgende delen in deze serie, ooit nog eens zou beluisteren.
Redelijk nieuwsgierig als dat ik was, kreeg ik namelijk onlangs de mogelijkheid om voor zeer weinig geld dit laatste officiële deel wat in Nederland is verschenen, aan te schaffen. En net zoals bij de vijf vorige delen, kan ik ook hier tegenwoordig eigenlijk redelijk prima naar luisteren. Daarbij moet wel gezegd dat volume 6 qua samenstelling nou niet echt bepaald bijzonder genoemd kan worden; er had qua verscheidenheid gewoon meer met deze volume in zijn algemeenheid gedaan kunnen worden.

Wederom speelt Ed Starink vrij veel Vangelis-tracks na en dit doet hij ook hier weliswaar niet onverdienstelijk. Ed's versie van "The Tao of Love" is zelfs gewoon echt goed te noemen!
Van Jean-Michel Jarre zijn twee tracks vertegenwoordigd, waarvan het experimentele en gedurfde "Ethnicolor" best dapper nagespeeld is en toegankelijker (maar helaas wel korter) klinkt dan het origineel. "Calypso" echter is eigenlijk niet om aan te horen. Alsof Ed voor deze versie slechts een goedkoop Casio-keyboard ter beschikking had.
Verder zijn de beide tracks van Eric Serra helaas vrij nietszeggend en voegen derhalve niets toe.
Wel opvallend dat Ed zowaar een ode brengt aan Enigma middels twee nummers waaronder zowaar een vrij aparte maar best bijzondere versie van "Sadeness".
Ook wordt de Twin Peaks-soundtrack hier geëerd middels het thema van Twin Peaks en het prachtige "Laura Palmer's Theme". Helemaal niet verkeerd overigens om naar deze versies te luisteren en het moet gezegd dat vooral "Laura Palmer's Theme" zeer dicht in de buurt van de originele versie komt.
En net zoals bij het vijfde deel, besloot Ed hier ook één van zijn eigen composities onder te brengen. "Overture" is één van de betere nummers van hem en zou twee jaar later opnieuw zijn opwachting maken in een langere versie op zijn album Ed Starink - The Synthfony Album (1993) - MusicMeter.nl.

De overige nummers zijn ok, waaruit ik mag concluderen dat, ondanks de goed bedoelde pogingen, dit toch wel het minst opvallende deel uit de serie is. Ook straalt het album als geheel muzikaal gezien iets sombers uit, alsof Ed wist dat dit toch echt de zwanezang van de serie zou betekenen, ondanks dat er meerdere volumes zouden volgen, maar niet meer in Nederland zouden worden uitgebracht.

Maar ondanks dat het misschien ergens zelfs het minste deel van de serie is, klinkt het album niet vervelend; de productie is top en de uitvoeringen van Ed Starink zijn eigenlijk vrij bijzonder gedaan. Derhalve ga ik daarom ook dit zesde deel van Synthesizer Greatest voorzien van drie punten, omdat algeheel gezien het album gewoon lekker wegluistert en ik me (op "Calypso" na) niet gestoord heb aan dit album.