Bill Evans - Quintessence (1976)

Wat een lekkere jazz plaat is dit zeg! Bill Evans niet eens in een trio setting maar met gitarist Kenny Burrell en saxofonist Harold Land. Niet de minst geringsten. Verder Ray Brown op bas en Philly Joe Jones op drums. Ja. Je leest het goed. Wat een bezetting! En....ze spelen groots. Zo gemakkelijk. Zo speels. Zo inventief. Allemaal. Wat een musici. Tja. Kom daar nu nog maar eens om. Helaas. Onmogelijk. Die tijd is voorbij. Geeft niet. Gelukkig hebben we de platen nog. Genieten!

Ik hoop dat je daarmee in specifieke zin over deze bezetting praat en niet in algemene zin. Geweldige jazz werd ten tijde van dit album gemaakt, 20 jaar eerder, maar ook vandaag! En over 40 jaar zal dat nog steeds gebeuren.

Ik ben zelf nooit zo'n groot fan van gitaren in jazz, maar zal dit album wel eens een draai geven. Evans is wat rustiger dan wat ik vaak draai maar niettemin een artiest die me meestal wel weet te boeien.

Berichten verplaatst naar Jazz

Heb met de gitaar minder moeite dan ik bij andere platen wel heb ervaren. Lekkere jazz om bij achterover te gaan zitten en een fijne whiskey bij te drinken. Geen puntje van je stoel-jazz maar dat hoeft ook uiteraard neit altijd.. Van mij hadden de drums af en toe wel wat meer op de voorgrond gemogen, nu kabbelen ze er nog een beetje onder terwijl de instrumentalisten er allen hun ding overheen mogen doen... wordt naar het einde toe gelukkig wel iets spannender

Maar heb me er al met al prima mee vermaakt