Fleetwood Mac - Greatest Hits (1988)

Voor een enkele cd is dit gewoon heel goed samengesteld;
Maar je bent beter af met : Fleetwood Mac - The Very Best of Fleetwood Mac (2002).
Zorg dan wel dat je de dubbelaar vast hebt. De versie van de enkel-cd is hier toegevoegd, maar de dubbelaar is stukken vollediger.

Wist niet dat Oh Diana en de laatste 2 nummers hier hits zijn geworden.

Ik ben het met je eens voor wat betreft de samenstelling van een enkele CD, uitgaande van het jaar 1988 dan.

Persoonlijk geef ik voor een 'volledig' Fleetwood Mac overzicht de voorkeur van luisteren naar enerzijds de oude 'Greatest hit 1971' en anderzijds het live-album 'the Dance' waar hun muziek van de jaren '70 en '80 mooi tot zijn recht komt. Vergelijk vooral de studio-uitvoering van Big Love met de live-versie uitgevoerd op The Dance. Dan hoor je de overproductie duidelijk.

Fleetwood crap zou ook de betere benaming zijn voor deze tijd. Best vrolijke muziek hoor, maar dat heeft K3 ook. Verder is het allemaal veel te vlak en doet het me helemaal niets.

De stelling zou dan ook eigenlijk moeten zijn: "iedere muziekliefhebber moet wat van Fleetwood mac van voor Rumours in de kast hebben moeten staan en vooral niet iets met Stevie Nicks"

Ik vind het op zich wel een lekkere verzamelaar,maar lang niet alles is even sterk.De nummers van Tango In The Night mogen er wat mij betreft zo af.Gladde eighties pop,geen spanning,niets van dat alles.
Daarintegen zijn de nummers van FleetwoodMac,Rumours,Tusk en Mirage zeker wel de moeite waard.
Als je deze albums in huis hebt,ben je er eigenlijk al,en is deze verzamelaar overbodig.De periode voor Buckinham/Nicks is volgens mij een heel ander verhaal.Ik deel overigens je mening over Stevie Nicks niet.Ok.je moet van haar stem houden(ik wel) maar nummers als Silver Spring,Landslide,Gold Dust Woman en Sara,zijn wat mij betreft juweeltjes van songs.

Had er persoonlijk liever 3 afgehaald en wat andere nummers voor terug, heb geen behoefte aan andere ge- edite greatest hits.
Denk dat ik nog wat reguliers van ze koop.

Prima hitcompilatie van de popperiode van Fleetwood Mac (1975-1988) omdat dit album bewijst dat Fleetwood Mac meester was in de pure en professionele pop (sommigen noemen dat "mainstream") net zoals de Europese tegenhangers van Abba.
Lindsey Buckingham was een begenadigde songschrijver en Stevie Nicks en Christine McVie zijn prima zangeressen.
Alle nummers hierop vind ik uitstekend en dan vooral "Rhiannon", "Go Your Own Way", "As Long as You Follow", "Sara" en "Tusk".

Stevie Nicks en Christine Mcvie zijn anders ook benadigde songschrijvers hoor Luc.
Silver Spring,Gold Dust Woman,Sara,Dreams en Rhiannon,om er een paar te noemen,zijn van Nicks,en die behoren tot de mooiste songs die de groep opnam.
Mcvie tekende voor Songbird,Oh Daddy,Don't Stop,Over My Head en Say That You Live Me.Wonderschoon materiaal.
Juist doordat zij alle 3 componeren,en ook zingen,zijn de albums vaak zo interessant.

Inderdaad, Stevie Nicks en Christine McVie hebben inderdaad ook prachtige popsongs geschreven ("Sara" en "Rhiannon" vind ik tot de beste nummers behoren) waar dat Lindsey Buckingham wat meer de experimentele richting uitging. Het is inderdaad de combinatie van aanstekelijke melodieën en de luchtige productie enerzijds en de gewaagde en harmonieuze arrangementen anderzijds die de muziek van Fleetwood Mac zo interessant en tijdloos maakt.
Fleetwood Mac was destijds een perfecte samenwerking tussen topmusici, hoewel ze vaak ruzie met elkaar hadden.
Zoals eerder gezegd, ik heb Fleetwood Mac altijd vergeleken met Abba dat in dezelfde periode eveneens perfecte pop bracht. Met het grote verschil dat Fleetwood Mac Amerikaans klinkt en Abba Europees.

Nou vind de vergelijking met abba niet echt opgaan.

Abba was meer zoete pop en zij hebben toch ook wel meer rock in hun repatoire dan Abba..
Van Abba zou ik nooit iets willen hebben of laat staan kopen.

Hah, ik zie Abba al bergen coke opsnuiven!

Nee, ik vind de vergelijking ook niet opgaan, vooral niet als je de eerste jaren erbij neemt.

De europop van Abba was nog meer poppy dan Fleetwood Mac, inderdaad, waar dat Fleetwood Mac (van oorsprong Brits) op puur Amerikaanse leest was geschoeid.
Je kunt zelfs de beginjaren van Fleetwood Mac niet vergelijken met de latere jaren, het lijken wel totaal verschillende bands.
In de jaren '60 was Fleetwood Mac een Engelse bluesformatie, vanaf 1975 brachten ze pure en perfecte pop. Merkwaardig hadden de leden steeds ruzie met elkaar (Fleetwood Mac was zo goed als gesplit in de jaren '80).
Overigens hoor ik zowel de bluesperiode als de popperiode van Fleetwood Mac erg graag.

Toch vormen platen als Mystery To Me en Heroes Are Hard To Find een soort overgang naar het latere geluid. Ze gingen er zeker al zoekende naar toe.

In de jaren '60 was Fleetwood Mac uitermate succesvol met zijn blues, vooral in Groot-Brittannië toen blues in die tijd erg floreerde. Na het vertrek van Peter Green taande het succes erg en moest Fleetwood Mac nu eenmaal op zoek naar een ander geluid omdat blues niet meer in was. De ommezwaai naar de eigenzinnige en pure pop blijkt een voltreffer te zijn, want Fleetwood Mac werd één van de best verkopende acts in de tweede helft van de jaren '70, vooral in de VS. Al zijn de (vooral) Britse fans van het eerste uur niet te spreken over die totale ommezwaai.

Hah, ik zie Abba al bergen coke opsnuiven!

Heb je je niet in alle Abba leden verdiept......

Geen bluesman en toch voorkeur voor die Oh 'Well' muziek van FM, rest bleef ik altijd vooral erg 'leuk' vinden op de achtergrond.

Ik heb niet zoveel met de stem van Christine McVie; 'haar' nummers zijn mij net iets te zoet. Stevie Nicks daarentegen...Sara blijft natuurlijk prachtig.

Bij mij is het tegenover gesteld. In tegenstelling tot de stem van Christine McVie die mij weet te raken trekken mijn tenen krom als ik Stevie Nicks hoor. "Greatest Hits (1988)" is het enige album dat ik heb van Fleetwood Mac. En eerlijk gezegd is dat wel genoeg. Als Christine McVie alle nummers zou hebben gezongen zou ik zeker vier sterren hebben gegeven. Nu blijf ik steken op 3,5 ***

Het werk dat vooraf gaat aan Mirage verdient zeker veel beter dan zo'n opmerking. Vergis je niet in deze band; FM heeft veel meer inhoud dan de gemiddelde leek zou denken!!

Ik ben het met HB eens.. deze cd in de collectie is precies genoeg. Lekker album om af en toe eens te draaien, en er staan goede nummers op.. maar het nodigt niet uit naar meer

Dankzij deze verzamelaar wou ik juist alle albums hebben van FM, zo zie je maar weer En Rumours en de voorganger (Fleetwood Mac) zijn inmiddels mijn all-time favorites geworden. Wat later ben ik ook liefhebber geworden van de 'oude' FM, maar dat valt totaal niet te vergelijken met de latere line up.

Ik had reeds "Rumours" en "Tango in the Night" (toen nog op LP) maar kocht deze compilatie vanwege de sterke nieuwe nummers. En ja, musicfriek, Fleetwood Mac en vooral "Rumours" is ook voor mij jeugdsentiment.

Die nieuwe nummers, zijn die nog met Lindsey Buckingham? Ik weet dat de clip van ALAYF de nieuwe leden toonde, maar ik vind de nieuwe nummers ijzersterk, niet het niveau dat de recencies van Behind The Mask doen vermoeden.

Ik heb anders ook geen slechte recensie geschreven bij Behind the mask (en daar blijf ik ook bij).

Ik kan hem zeker aanraden, al luister je hem alleen maar een keer af, uit belangstelling.

Deze cd is ook hoofdzakelijk interessant voor het toegevoegde nieuwe werk, want het was toen nergens voor handen. Zo kan ik ook verkopen.

Het overige is overbekend en inmiddels zijn er uitgebreidere en geremasterde, betere versies.

Ik blijf ook vinden, dat Fleetwood mac zich erg moeilijk leent voor verzamelalbums.

Sinds de komst van Lindsey Buckingham en Stevie Nicks ligt de produktiegrens zo laag, dat elke cd uiteindelijk zo z'n eigen sfeer en dus ook beleving heeft.

En dat is op een verzamelaar niet over te brengen, dan is het gewoon los zand. Hits of geen hits.

M'n waardering was weg, is vast gebeurt toen de site veranderde.
Maar recentelijk had ik 'm weer eens mee in de auto tijdens een ritje en nu op de achtergrond thuis, en ik vind dit toch een zeer onderhoudende verzamelaar voor als je even wat Mac wilt horen. Dat is toch zeker een positieve waarde, hoe zoet de nummers soms ook klinken. De albums staan zeker op zichzelf, maar dit vind ik toch een goede verzamelaar met twee sterke nieuwe nummers.

Aan de ene kant is een dik uur FM meer dan genoeg, aan de andere kant mis je wel een hoop. Kudo's voor As Long as You Follow, dat een non LP single is (toch)? Prachtige McVie song, jammer dat die is weggestopt op een best of.

Ja, overigens wel gespeeld door de Behind the mask samenstelling van FM....

Dat wist ik dan weer niet... hadden ze em nog maar een jaartje of 2 bewaard

Een zeer prettige verzamelaar! Ben blij dat ik deze heb. Ik houd ervan. Heb deze CD en Tango in the night. Ooit gekocht voor Big Love en Tell me Lies..... Dankzij de deze verzamelaar ontdekte ik de band meer.

-3.5-

Erg fijne verzameling van Fleetwood Mac

matige cd.
jammer van die zangeres die Donald duck stem...
instrumentaal meestal beter!